Ο Ιησούς δεν ήταν ο Μεσσίας που ανέμεναν το Ιερατείο των Εβραίων και ο λαός του Ισραήλ. Δεν ήταν ο επιφανής ηγέτης που θα ένωνε τη διασπορά του περιούσιου αυτού έθνους και θα εγκαινίαζε τη μεσσιανική εποχή μιας παγκόσμιας ειρήνης, επανιδρύοντας το Βασίλειο του Δαβίδ.
Η κραταιά και αυτάρεσκη αντίληψη των Φαρισαίων, όπως την έχει καταγράψει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ήταν ότι «προφήτης εκ της Γαλιλαίας ουκ εγήγερται». Εξάλλου οι ένδεκα από τους δώδεκα μαθητές του Ιησού ήταν Γαλιλαίοι εκτός του Ιουδαίου Ισκαριώτη, που τον πρόδωσε.
Στη γέννηση του Θεανθρώπου αναφέρονται δύο Ευαγγελιστές. Ο Ματθαίος και ο Λουκάς. Διότι απλούστατα τη μεσσιανική αποστολή που ανέθεσε ο Πατήρ στον Υιόν Του καταγράφουν οι συγγραφείς της Καινής Διαθήκης και δεν συντάσσουν σχολαστική βιογραφία.
Αλλωστε ήταν ο «Ευαγγελικός» προφήτης Ησαΐας που περί τα τέλη του 730 π.Χ. πληροφορούσε τον «οίκο Δαβίδ» για την έλευση επί γης Μεσσία, ο οποίος θα γεννιόταν εκ Παρθένου. «Και είδομεν αυτόν και ουκ είχεν είδος, ουδέ κάλλος … και ο Κύριος παρέδωκεν αυτόν τας αμαρτίας ημών». Το δε όνομα αυτού έσται «Εμμανουήλ».
Εξερχόμενοι από τον λαβύρινθο των βιβλικών περιγραφών, η έλευση του Ιησού στον κόσμο συμπίπτει με μια μείζονα κοσμική αλλαγή. Τη μετάλλαξη της Ρωμαϊκής Πολιτείας ή Res Publica σε αυτοκρατορία, όταν το 27 π.Χ. η Σύγκλητος απένειμε στον Οκτάβιο τον τίτλο του Αυγούστου. Και αυτό σήμαινε συνύπαρξη διαφορετικών εθνών στο πλαίσιο μιας ενιαίας διοικήσεως.
Αγνωστικιστές έχουν χαρακτηρίσει τον Ιησού κοινωνικό αναμορφωτή ή και επαναστάτη. Καμία σχέση με την ισχύουσα πραγματικότητα την εποχή εκείνη. «Η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου», απάντησε ο Ιησούς ερωτηθείς από τον Πιλάτο, που τρεις φορές διακήρυξε την αθωότητα του Ιησού.
Τους Γραμματείς και Φαρισαίους κατήγγειλε στα κηρύγματά Του. Η φράση «λύσατε τον ναόν τούτον και εν τρισίν ημέραις εγερώ αυτόν», που αναφερόταν στην τριήμερο ταφή και ανάστασή Του, σκανδάλισε το Ιερατείο. Τωόντι κατεστράφη ο δεύτερος ναός του Σολομώντος το 70 μ.Χ. από τους Ρωμαίους ως αντίποινα για την εξέγερση των Εβραίων. Αλλά ήδη από το 30 μ.Χ. ο Πέτρος είχε ανακηρυχθεί πρώτος Επίσκοπος Ρώμης. Και επί δύο χιλιάδες χρόνια μια Εκκλησία βασιζόμενη στο κήρυγμα του Μεσσία –παρά τις διάφορες δογματικές διαφορές– παραμένει ζώσα.
Στις μέρες μας το θέμα της τεχνητής νοημοσύνης [Τ.Ν.] ως προϊόν της ανθρώπινης δημιουργικότητος απασχολεί και θεολόγους. Κατά το ερώτημα που τίθεται είναι εάν η Τ.Ν. αποτελεί μια πρόκληση ή αναίρεση της θέσεως του ανθρώπου στο πλαίσιο της θείας δημιουργίας. Ή εάν, αντίθετα, αποτελεί μια ακόμη έκφραση του θεϊκού Σχεδίου που θα επιτρέψει στον άνθρωπο να διαδραματίσει ρόλο στη διαδικασία της νέας θεϊκής δημιουργίας. Η στήλη δεν φιλοδοξεί βεβαίως να απαντήσει σε αυτό το μείζον θεολογικό ερώτημα. Και ως εκ τούτου απλώς: Καλά Χριστούγεννα.
