Κολοκυθιές δίχως κολοκύθια

Τα πάνελ κάνουν τους πανελίστες; Ή οι πανελίστες τα πάνελ; Η σχέση πάντως για ορισμένους τροφίμους των παραθύρων (και των πολιτικών στηλών των εφημερίδων) είναι συμβιωτική. Ορισμένα πολιτευόμενα όντα –μηδέποτε εκλεγέντα– υπάρχουν για να γεμίζουν οι πολιτικές εκπομπές τον «αέρα» τους. Καζάν καζάν. Σε ένα τέτοιο παραγέμισμα ήταν που ο Θόδωρος (όχι ο Γιώργος) Μαργαρίτης –ΔΗΜΑΡΟγενές μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ– «πέταξε» πρώτος το όνομα του Χρήστου Ράμμου ως πιθανού «προοδευτικού» υποψηφίου για την Προεδρία της Δημοκρατίας, προτού τον επιλέξει επισήμως το κόμμα της Νέας Αριστεράς. Προφανώς, δεν είχε μοιραστεί την ιδέα του με τη Χαριλάου Τρικούπη, που τον αποδοκίμασε σκληρά ζητώντας «να μην παίζει ο οποιοσδήποτε την κολοκυθιά» με την Προεδρία. Ο Μαργαρίτης απάντησε ότι το κόμμα υπεραντέδρασε. Και έτσι κατέληξαν, το κόμμα και «οποιοσδήποτε», να παίζουν την κολοκυθιά.