Η αντίστροφη μέτρηση για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία και την επίτευξη συμβιβασμού μεταξύ των εμπολέμων φαίνεται ότι έχει αρχίσει, με τους διεθνείς παρατηρητές να εκτιμούν ότι μέσα στην άνοιξη μπορεί να επιτευχθεί παύση πυρός και να δρομολογηθεί η δύσκολη διαδικασία διαπραγματεύσεων, που μπορεί να κρατήσουν χρόνια και να καταστήσουν τη σύγκρουση «παγωμένη διένεξη»…
Μέχρι τότε, Ρώσοι και Ουκρανοί θα μάχονται για να κρατήσουν ή να κατακτήσουν όσο περισσότερα εδάφη μπορούν, ώστε να πάνε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ο καθένας για λογαριασμό του από θέση ισχύος. Το βέβαιο είναι πως ούτε ο Πούτιν «θα τα πάρει όλα» ούτε ο Ζελένσκι δεν θα χάσει τίποτα…
Ο Πούτιν δεν μπόρεσε να καταλάβει όλη την Ουκρανία όπως εξαρχής στόχευε με τη βάναυση εισβολή, ούτε να συλλάβει και να σκοτώσει τον Ζελένσκι και να εγκαταστήσει μια δική του μαριονέτα. Ούτε ο Ουκρανός πρόεδρος πάντως κατάφερε να εκδιώξει τους Ρώσους από τα εδάφη της χώρας του, από τη Μαριούπολη έως και την Κριμαία.
Οποια μορφή και αν πάρει ενδεχόμενος συμβιβασμός, εφόσον δρομολογηθεί η διαδικασία και δεν πάμε σε μια γενικότερη ανάφλεξη, οι Ουκρανοί μάλλον θα είναι οι ηττημένοι, από την άποψη ότι θα αναγκαστούν να παραχωρήσουν εδάφη, έστω και αν στα διπλωματικά έγγραφα διατυπωθεί με τρόπο που να λέει πως «η ουκρανική πλευρά δεν τα έδωσε».
Αν όμως σε αυτό τον πόλεμο ο Ρώσος δικτάτορας είναι ο ισχυρός, εκείνος που εξέπληξε την ανθρωπότητα ήταν ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ο πρώην παραγωγός σατιρικών εκπομπών στην τηλεόραση αναδείχθηκε σε κρίσιμες για τη χώρα του στιγμές σε ηγετική φυσιογνωμία.
Τι και αν λοιδορήθηκε από τη ρωσική προπαγάνδα και τα ανά τον πλανήτη τρολ της ως «γελωτοποιός», «φασίστας»(!) που θα λακίσει με το που τα ευλογημένα από τον Ρώσο Πατριάρχη Κύριλλο άρματα του Πούτιν περάσουν τα σύνορα.
Ο Ζελένσκι αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα για να σώσει το κεφάλι του, μολονότι οι Δυτικοί τού το πρότειναν από την πρώτη στιγμή. Παρέμεινε εκεί και, ενδεδυμένος τη στρατιωτική στολή, ηγήθηκε της αντίστασης ενός ολόκληρου λαού απέναντι στον ωμό εισβολέα. Με την επικοινωνιακή του δεινότητα, κέρδισε την παγκόσμια συμπάθεια και σημαντικό μέρος της στρατιωτικής βοήθειας. Το πολιτικό μέλλον του την επομένη του τερματισμού του πολέμου ουδείς μπορεί να το προβλέψει.
Είναι πολύ πιθανό να χρεωθεί μια ήττα ή, έστω, μια «μη νίκη». Εξαλλου και ο Τσώρτσιλ κέρδισε τον πόλεμο, αλλά την επομένη έχασε τις εκλογές στη Βρετανία. Ακόμη και έτσι, όμως, η Ιστορία θα τον καταχωρίσει ως έναν γενναίο ηγέτη, που στάθηκε στο ύψος των κρίσιμων για το έθνος του περιστάσεων.
