Τον Νοέμβριο του 2021, μια ομάδα Ελλήνων ομογενών της Αμερικής περίμενε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο έξω από το Madison Square Garden. Eίχε προηγηθεί μάχη ανάμεσα στην ομάδα του, τους Μιλγουόκι Μπακς, και στους Νιου Γιορκ Νικς και ο Γιάννης με εκπληκτική εμφάνιση χάρισε στο Μιλγουόκι μια εντυπωσιακή εκτός έδρας νίκη. Οι Ελληνες τον περίμεναν στο πάρκινγκ του γηπέδου για αυτόγραφα και φωτογραφίες, για να δουν από κοντά τον «Greek Freak». Ενας πιτσιρικάς κρατούσε την ελληνική σημαία και του ζήτησε να την υπογράψει. Ηταν ο μόνος που εισέπραξε αρνητική απάντηση. «Οχι, δεν υπογράφω επάνω στη σημαία», είπε ο Αντετοκούνμπο, δείχνοντας τον σεβασμό του για το εθνικό σύμβολο.
Την ίδια χρονιά η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη είχε τερματίσει όγδοη στο βάδην στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Τότε, οι περισσότεροι δεν γνωρίζαμε την 37χρονη αθλήτρια. Την επόμενη χρονιά, όμως, όλοι υποκλιθήκαμε στη δύναμη και στην αντοχή της Αντιγόνης που σε ηλικία 38 ετών κέρδισε δύο χρυσά μετάλλια (20 χλμ. και 35 χλμ. βάδην) στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου, πετυχαίνοντας κάτι που μέχρι σήμερα δεν είχε κάνει κανένας Ελληνας αθλητής. Μετά, μάθαμε και την ιστορία της. Εκανε προπονήσεις σε έναν παράδρομο στον περιφερειακό της Καρδίτσας, όπου είναι το πατρικό της, χωρίς να έχει την καθημερινή επίβλεψη κάποιου προπονητή ή τη συντροφιά άλλων αθλητών, και μετά την πρώτη προπόνηση βοηθούσε στο σερβίρισμα στο οικογενειακό τσιπουράδικο, «Το στέκι της κυρα-Γιώτας».
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη θα είναι οι σημαιοφόροι της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024, σε μια επιλογή με πολλούς συμβολισμούς. Ο Γιάννης θα κρατήσει την ελληνική σημαία στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων το βράδυ της 26ης Ιουλίου και όσοι πιστεύουν ότι το χρώμα είναι εμπόδιο για να είναι κανείς Ελληνας, ας αλλάξουν κανάλι. Στην ιστορία του Γιάννη και των αδελφών του υπάρχουν οι τυπικές προϋποθέσεις με βάση τις οποίες πολιτογραφήθηκαν Ελληνες, υπάρχουν και οι ουσιαστικές. Τα παιδιά πήγαν στο ελληνικό σχολείο, διδάχθηκαν τη γλώσσα και την ιστορία, έκαναν φίλους, συνδέθηκαν ψυχικά με τη χώρα, απέκτησαν ουσιώδη δεσμό, επιστρέφουν διαρκώς εδώ, προσφέρουν στην Ελλάδα πολλαπλάσια απ’ όσα η Ελλάδα τούς πρόσφερε. Αλλά αυτά δεν μπαίνουν στο ζύγι. Νιώθεις και τα κάνεις. Σαν τον Γιάννη ή τον Θανάση υπάρχουν χιλιάδες παιδιά μεταναστών που ενσωματώνονται στην ελληνική κοινωνία μέσω της εκπαίδευσης και έχουν να προσφέρουν πολλά, θέλουν να προσφέρουν πολλά. Αντίστοιχα η επιλογή της Ντρισμπιώτη στέλνει σπουδαίο μήνυμα. Το έχει πει στο παρελθόν η ίδια: «Κανείς δεν μπορεί να βάλει ημερομηνία λήξης σε όνειρα».
