Ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας τρόμαξε τον κόσμο με την πλήρη εισβολή του στην Ουκρανία πριν από σχεδόν τρία χρόνια. Σχεδίαζε να ανατρέψει τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ουκρανίας, να εγκαταστήσει ένα καθεστώς μαριονέτας στο Κρεμλίνο και να εκθέσει τη Δύση ως αδύναμη, διχασμένη και μειωμένη.
Υστερα από περισσότερες από 1.000 ημέρες από τον απερίσκεπτο πόλεμο επιλογής του κ. Πούτιν, δεν κατάφερε να επιτύχει ούτε έναν από τους στρατηγικούς του στόχους. Η ισχύς και η επιρροή της Ρωσίας έχουν μειωθεί σημαντικά. δεν μπορούσε καν να στηρίξει έναν πολύτιμο πελάτη όπως το καθεστώς του Μπασάρ αλ Ασαντ στη Συρία.
Εν τω μεταξύ, η Ουκρανία στέκεται ισχυρή και δυναμική, ως μια ελεύθερη και κυρίαρχη δημοκρατία, με μια οικονομία ριζωμένη στη Δύση.
Ολα αυτά αποτελούν απόδειξη της ανθεκτικότητας των στρατευμάτων της Ουκρανίας και της δύναμης του λαού της Ουκρανίας. Είναι επίσης το προϊόν της σταθερής αμερικανικής ηγεσίας, η οποία έχει συγκεντρώσει συμμάχους και εταίρους από όλο τον κόσμο για να βοηθήσει την Ουκρανία να επιβιώσει από την ιμπεριαλιστική επίθεση του Κρεμλίνου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να χτίσουν πάνω σε αυτή την ιστορική επιτυχία, όχι να τη σπαταλήσουν.
Ο κ. Πούτιν υπέθεσε ότι ο κόσμος θα κάνει στην άκρη όταν έστελνε τα στρατεύματά του πέρα από τα ουκρανικά σύνορα. Εκανε λάθος.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συγκεντρώσει περίπου 50 χώρες από όλο τον πλανήτη για να βοηθήσουν την Ουκρανία να αμυνθεί – και να διατηρήσουν τη θεμελιώδη αρχή ότι τα σύνορα δεν μπορούν να επανασχεδιαστούν με τη βία. Ενας από εμάς, ο υπουργός Οστιν, έχει συγκαλέσει την Ομάδα Επαφής για την Αμυνα της Ουκρανίας, έναν παγκόσμιο συνασπισμό που έχει συντονίσει τη στρατιωτική υποστήριξη στην Ουκρανία, 25 φορές. Τα μέλη της έχουν δεσμεύσει 126 δισεκατομμύρια δολάρια σε άμεση βοήθεια για την ασφάλεια στην Ουκρανία, σχεδόν τα μισά από τα οποία προέρχονται από άλλες χώρες.
Ως ποσοστό του ΑΕΠ, περισσότερες από 12 χώρες-μέλη της ομάδας επαφής παρέχουν τώρα περισσότερη βοήθεια ασφαλείας στην Ουκρανία από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες. Και αυτές οι επενδύσεις στην Ουκρανία αποδίδουν εδώ, στις ΗΠΑ, καθώς ενισχύουν την αμυντική μας βιομηχανία και δημιουργούν καλές θέσεις εργασίας. Η επιθετικότητα του κ. Πούτιν οδήγησε ακόμη και στο ίδιο το αποτέλεσμα που είχε προσπαθήσει να αποτρέψει: Το ΝΑΤΟ είναι τώρα μεγαλύτερο, ισχυρότερο και πιο ενωμένο από ποτέ.
Ετσι, η Ουκρανία έχει συγκρατήσει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στον κόσμο – παρά τις απερίσκεπτες κλιμακώσεις του κ. Πούτιν και το ανεύθυνο κροτάλισμα των πυρηνικών σπαθιών. Η Ουκρανία πολέμησε έξοχα ακόμη και όταν η Κίνα, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, παρείχε στήριξη στον κ. Πούτιν, ενώ το Ιράν, ο μεγαλύτερος κρατικός χορηγός της τρομοκρατίας στον κόσμο, τον έχει οπλίσει με πυραύλους και ντρόουν, και καθώς η Βόρεια Κορέα, το πιο διαβόητο κράτος απατεώνων με πυρηνικά όπλα στον κόσμο, τον έχει προμηθεύσει με πυρομαχικά και περίπου 10.000 στρατιώτες.
Η επιτυχία της Ουκρανίας μέχρι σήμερα είναι ένα τεράστιο στρατηγικό επίτευγμα, αλλά τα στρατεύματά της εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν μεγάλες προκλήσεις στο πεδίο της μάχης. Οι ρωσικές δυνάμεις απέσπασαν πρόσφατα μέρος των εδαφών που απελευθέρωσε η Ουκρανία νωρίτερα στον πόλεμο και ο βομβαρδισμός των σταθμών ηλεκτροπαραγωγής της Ουκρανίας και άλλων κρίσιμων υποδομών από τον κ. Πούτιν έχει τρομακτικό τίμημα. Ο ουκρανικός λαός έχει επιδείξει θαυμάσια ανυπακοή, αλλά έχει πληρώσει μέγα τίμημα για την ελευθερία του.
Ωστόσο, τα τρωτά σημεία της Ουκρανίας δεν πρέπει να συγκαλύπτουν τα αυξανόμενα διλήμματα του ίδιου του κ. Πούτιν.
Τους τελευταίους μήνες, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι μας έχουμε αυξήσει ακόμη περισσότερο τη στρατιωτική βοήθεια — συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων χιλιάδων ακόμη βλημάτων πυροβολικού, πρόσθετων πυραύλων για αεράμυνα, περισσότερα τεθωρακισμένα οχήματα και περισσότερα πυρομαχικά αέρος-εδάφους— στην Ουκρανία για να βοηθήσουν στην άμβλυνση του αριθμητικού πλεονεκτήματος της Ρωσίας σε ανθρώπινο δυναμικό.
Επιτρέψαμε στην Ουκρανία να χρησιμοποιήσει πυραύλους ATACMS εντός των συνόρων της Ρωσίας, κάτι που βοήθησε την Ουκρανία να αμυνθεί μετά την επέμβαση της Βόρειας Κορέας στον πόλεμο. Καθ’ όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης, καθώς εξελίσσονταν οι συνθήκες στο πεδίο της μάχης, και καθώς το επέτρεπαν τα αποθέματά μας και οι απαιτήσεις ετοιμότητας, αυξήσαμε τη βοήθεια με ρυθμό που μπορούσαν να απορροφήσουν οι δυνάμεις της Ουκρανίας, συνδέοντας κάθε δωρεά με εκπαίδευση και υποστήριξη.
Οικονομική δράση
Η Ρωσία όμως υφίσταται τεράστιες απώλειες – κατά μέσο όρο 1.500 θύματα την ημέρα – για να καταλάβει μικρά κομμάτια εδάφους. Εχει μετρήσει περισσότερους από 700.000 νεκρούς και τραυματίες αφότου ο κ. Πούτιν ξεκίνησε τον πόλεμο. Τώρα αντιμετωπίζει όλο και περισσότερο ένα οδυνηρό δίλημμα: Είτε να υπομείνει υψηλές απώλειες για ελάχιστα κέρδη, ίσως να διατάξει μια κινητοποίηση που πυροδοτεί εσωτερική αστάθεια, είτε να διαπραγματευτεί σοβαρά με την Ουκρανία για να τερματίσει τον πόλεμό του.
Υποστηρίζουμε επίσης την Ουκρανία οικονομικά και κάνουμε τη Ρωσία να πληρώσει γι’ αυτό. Λίγο μετά την εισβολή της Ρωσίας, οι ηγέτες της G7 ενήργησαν συντονισμένα για να παγώσουν περισσότερα από 300 δισεκατομμύρια δολάρια σε περιουσιακά στοιχεία της ρωσικής κεντρικής τράπεζας που διατηρούνται στις αντίστοιχες δικαιοδοσίες μας. Τον Ιούνιο, ο πρόεδρος Μπάιντεν και οι ηγέτες της Ομάδας των 7 συμφώνησαν να εκδώσουν δάνεια 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Ουκρανία που θα αποπληρωθούν από τις αποδόσεις των παγωμένων περιουσιακών στοιχείων της Ρωσίας.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες ανέλαβαν επίσης συντονισμένη δράση για να πνίξουν τα έσοδα που τροφοδοτούν την πολεμική μηχανή του κ. Πούτιν. Οι μεγαλύτερες τράπεζες της Ρωσίας με μεγάλες διασυνδέσεις στο εξωτερικό έχουν τιμωρηθεί. Με τη βοήθειά μας, η Ευρώπη έχει σχεδόν μηδενίσει την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Ο πληθωρισμός στη Ρωσία είναι τώρα πάνω από 9% και αυξάνεται. Τα επιτόκια έχουν εκτοξευθεί στο 21%. Ακόμη και με το 40% περίπου του προϋπολογισμού της Ρωσίας να πηγαίνει στον στρατό, το Κρεμλίνο δεν μπορεί να παράγει αρκετό υλικό για να αναπληρώσει τις δυνατότητές του.
Ο κ. Πούτιν έχει ξοδέψει σχεδόν τα δύο τρίτα των αποθεματικών κεφαλαίων που συγκέντρωσε η Ρωσία εδώ και δεκαετίες, ληστεύοντας το μέλλον της χώρας για να κυνηγήσει το αυτοκρατορικό παρελθόν της. Περίπου 1 εκατομμύριο Ρώσοι, πολλοί από τους οποίους νέοι και ταλαντούχοι, έχουν εγκαταλείψει τη χώρα.
Προοπτικές
Ολα αυτά έχουν δώσει προοπτικές στην Ουκρανία — και στην επόμενη κυβέρνηση των ΗΠΑ. Αυτές οι προοπτικές θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τον τερματισμό του πολέμου του κ. Πούτιν και την έναρξη μιας διαρκούς ειρήνης που θα διασφαλίζει ότι οι Ουκρανοί μπορούν να αποτρέψουν περαιτέρω ρωσική επιθετικότητα, να υπερασπιστούν την επικράτειά τους και να ευδοκιμήσουν ως κυρίαρχη δημοκρατία.
Ετσι θα έμοιαζε η ειρήνη διά της ισχύος. Επειδή όμως ο κ. Πούτιν διατηρεί τις ιμπεριαλιστικές του φιλοδοξίες, η παραίτηση από τις προοπτικές μας τώρα μειώνοντας τη βοήθεια και επιβάλλοντας μια πρόωρη κατάπαυση του πυρός θα επέτρεπε απλώς στον κ. Πούτιν να ξεκουραστεί, να ανασυγκροτηθεί και τελικά να ξαναεπιτεθεί. Αυτό θα ήταν ειρήνη μέσω της παράδοσης, που δεν θα ήταν καθόλου ειρήνη.
Ούτε για την Ουκρανία, η οποία θα τσακιζόταν κάτω από την μπότα του κ. Πούτιν.
Ούτε για την Ευρώπη, η οποία θα έπεφτε στη σκιά ενός τυράννου αποφασισμένου να ανασυνθέσει την πεσμένη αυτοκρατορία της Μόσχας.
Ούτε για τους φίλους της Αμερικής αλλού, που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν νέους κινδύνους επιθετικότητας από άλλους αυταρχικούς οι οποίοι πιθανότατα θα έβλεπαν τη νίκη του κ. Πούτιν ως δική τους άδεια για ανεξέλεγκτη δράση.
Και ούτε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες θα έπρεπε να ξοδέψουν περισσότερους πόρους και να επωμιστούν μεγαλύτερους κινδύνους για να αμυνθούν όχι μόνο ενάντια σε έναν τολμηρό Ρώσο ηγέτη αλλά και εναντίον άλλων αυταρχών και παραγόντων του χάους που θέλουν να καταρρίψουν το σύστημα κανόνων, δικαιωμάτων και ευθυνών που έχει έκανε γενιές Αμερικανών πιο ασφαλείς και πιο ευημερούσες.
Η επιδίωξη μιας πολιτικής ειρήνης μέσω ισχύος είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση της Ουκρανίας και την ασφάλεια της Αμερικής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοι κι οι εταίροι τους πρέπει να συνεχίσουν να στέκονται στο πλευρό της Ουκρανίας και να την ενισχύσουν για τις διαπραγματεύσεις που κάποια μέρα θα τερματίσουν τον επιθετικό πόλεμο του κ. Πούτιν.
