Παρότι η ανθρωπότητα θα πρέπει να περιμένει έως το 2026 για να δει ξανά την επόμενη ολική έκλειψη ηλίου, το κοσμικό πρόγραμμα του 2025 προβάλλεται πολλά υποσχόμενο, με εκλείψεις, υπερπανσελήνους και καταιγιστικές «βροχές» μετεωριτών.
Εκλείψεις
Η Σελήνη θα χαθεί για περισσότερο από μία ώρα πάνω από τη Βόρεια και τη Νότια Αμερική στις 14 Μαρτίου.
Δύο εβδομάδες αργότερα θα γίνει ορατή από την Ευρώπη, τη Γροιλανδία, τον Καναδά, τη Σιβηρία και τη βορειοδυτική Αφρική μια μερική ηλιακή έκλειψη.
Η κοσμική διπλή έκλειψη θα επαναληφθεί τον Σεπτέμβριο με μια ακόμη μεγαλύτερη ολική έκλειψη Σελήνης πάνω από την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και την Αυστραλία, και μια μερική έκλειψη ηλίου δύο εβδομάδες αργότερα.
Υπερπανσέληνοι
Τρεις υπερπασελήνους, μία λιγότερη από το 2024, έχει το κοσμικό «πρόγραμμα» του 2025.
Συγκεκριμένα, τον ερχόμενο Οκτώβριο, Νοέμβριο και Δεκέμβριο, το φεγγάρι θα φαίνεται ιδιαίτερα μεγάλο και φωτεινό καθώς η περιφορά του στη Γη θα είναι σε μικρότερη απόσταση απ’ό,τι συνήθως.
Το supermoon του Νοεμβρίου θα πλησιάσει περισσότερο, περνώντας σε απόσταση 356.980 χλμ.
Βόρειο και Νότιο Σέλας
Η έντονη ηλιακή δραστηριότητα του 2024 φιλοδώρησε την ανθρωπότητα με εντυπωσιακά ουράνια θεάματα, στα πιο αναπάντεχα μέρη.
Φέτος, ο διαστημικός καιρός αναμένεται να περιλαμβάνει περισσότερες γεωμαγνητικές καταιγίδες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν επεισόδια σέλαος σε βόρειο και νότιο ημισφαίριο.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο ήλιος έχει φθάσει στο ηλιακό του μέγιστο κατά τη διάρκεια του τρέχοντος 11ετούς κύκλου του, ο οποίος μπορεί να συνεχιστεί μέχρι το τρέχον έτος.
Πλανήτες
Περί τα μέσα Ιανουαρίου, έξι από τους επτά γειτονικούς μας πλανήτες θα ευθυγραμμιστούν στον ουρανό σχηματίζοντας ένα μακρύ τόξο. Όλοι, πλην του Ποσειδώνα και του Ουρανού θα είναι ορατοί με γυμνό μάτι αμέσως μετά το ηλιοβασίλεμα – καιρού επιτρέποντος.
Μετεωρίτες
Οι Περσείδες και οι Διδυμίδες (Geminids), τον Αύγουστο και τον Δεκέμβριο, αντιστοίχως, θεωρούνται οι πιο εντυπωσιακές «βροχές» διαττόντων αστέρων που στρέφουν ψηλά τα περισσότερα βλέμματα.
Ωστόσο, επίσης εντυπωσιακές είναι οι θεάσεις μικρότερων μετεωριτών, όπως οι Λυρίδες τον Απρίλιο, οι Ωριωνίδες τον Οκτώβριο και οι Λεοντίδες τον Νοέμβριο.
Οσο πιο αμυδρό είναι το φως του φεγγαριού και όσο μικρότερη η φωτορύπανση του σημείου παρακολούθησης, τόσο πιο έντονη θα είναι η ορατότητα του φαινομένου.
Πηγή: Associated Press
