Οι άνθρωποι που μετακινήθηκαν και τελικά εξαπλώθηκαν στη Βόρεια Αμερική κατά την τελευταία Εποχή των Παγετώνων είχαν ως βασικό κομμάτι της διατροφής τους το κρέας των μαμούθ, σύμφωνα με ευρήματα των επιστημόνων.
Οι ερευνητές κατάφεραν να «αποκρυπτογραφήσουν» τη διατροφή μιας γυναίκας που έζησε πριν από περίπου 12.800 χρόνια με βάση τα χημικά στοιχεία στα οστά του γιου της, τα λείψανα του οποίου βρέθηκαν στη νότια Μοντάνα των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρόκειται για ένα 18 μηνών παιδί το οποίο εξακολουθούσε να θηλάζει τη στιγμή του θανάτου του. Ως εκ τούτου, τα οστά του έφεραν τα χημικά αποτυπώματα της διατροφής της μητέρας του, τα οποία μεταφέρονταν μέσω του γάλακτός της.
Στην ανάλυση αυτή διαπίστωσαν ότι η διατροφή της γυναίκας περιελάμβανε μεγάλα ζώα και κυρίως μαμούθ. Συγκεκριμένα, η κατανάλωση μεγάλων ζώων αποτελούσε περίπου το 96% της διατροφής της γυναίκας. Από αυτό το ποσοστό περίπου το 40% ήταν κρέας μαμούθ ενώ ακολουθούσαν, μεταξύ άλλων, ελάφια, βίσονες, καμήλες και άλογα.
«Η μεγαπανίδα, ιδιαίτερα τα τεράστια κολομβιανά μαμούθ, παρείχαν τεράστιες ποσότητες κρέατος και πλούσιο σε ενέργεια λίπος. Ενα ζώο μπορούσε να συντηρήσει μια κοινότητα παιδιών και γυναικών για μέρες ή και εβδομάδες, ενώ οι κυνηγοί αναζητούσαν το επόμενο θήραμά τους», δήλωσε ο αρχαιολόγος Τζέιμς Τσάτερς, συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Science Advances. Σημειώνεται ότι τα κολομβιανά μαμούθ, ξαδέρφια των σημερινών ελεφάντων, είχαν ύψος περίπου τέσσερα μέτρα και ζύγιζαν έως και 11 τόνους.
Η μητέρα και το παιδί που μελετήθηκαν ανήκαν στον πολιτισμό Clovis και χρονολογούνται πριν από περίπου 13.000 χρόνια. Οι πρόγονοι των Clovis έφτασαν στη Βόρεια Αμερική πριν από χιλιάδες χρόνιας μέσω μιας «γέφυρας» γης που ένωνε τη σημερινή Σιβηρία με την Αλάσκα. Αυτοί οι νομαδικοί πληθυσμοί είναι γνωστό ότι είχαν δημιουργήσει μεγάλες πέτρινες αιχμές δόρατος κατάλληλες για τη θανάτωση τεράστιων θηραμάτων καθώς και μεγάλα πέτρινα μαχαίρια και εργαλεία κατάλληλα για την αφαίρεση της σάρκας.
Τα ευρήματα ενισχύουν την άποψη ότι οι Clovis επικεντρώθηκαν στο κυνήγι μεγάλων θηραμάτων αντί να αναζητήσουν τροφή σε μικρότερα ζώα ή φυτά. Αυτή η πρακτική φαίνεται ότι επέτρεψε στους Clovis να επεκταθούν γρήγορα σε όλη τη Βόρεια Αμερική και στη συνέχεια στη Νότια Αμερική (μέσα σε λίγους μόνο αιώνες) καθώς ακολουθούσαν τις μεταναστεύσεις των μεγάλων θηραμάτων, διανύοντας τεράστιες αποστάσεις.
«Τα αποτελέσματα αυτά μας βοηθούν επίσης να κατανοήσουμε τις εξαφανίσεις των μεγάλων ζώων στο τέλος της τελευταίας Εποχής των Παγετώνων, υποδεικνύοντας ότι οι άνθρωποι μπορεί να έπαιξαν σημαντικότερο ρόλο από ό,τι πιστεύεται μερικές φορές», δήλωσε ο αρχαιολόγος του Πανεπιστημίου της Αλάσκα και επίσης συγγραφέας της μελέτης, Μπεν Πότερ.
Με πληροφορίες από Reuters
