Μια νέα αναπαράσταση μίας γυναίκας που έζησε τον 17ο αιώνα και τάφηκε δαιμονοποιημένη, με το στίγμα του «βαμπίρ», αποκαλύπτει το πρόσωπο και τα χαρακτηριστικά της.
Αιώνες πριν οι χωρικοί έθαψαν ένα «βαμπίρ», μια νεαρή αλλά άρρωστη γυναίκα, κάτω από μια μεγάλη λεπίδα και ένα λουκέτο.
Παρότι βρέθηκε θαμμένη στην Πολωνία, η γυναίκα πιθανότατα είχε μεγαλώσει στη Σκανδιναβία, όπως καταδεικνύουν οι χημικές αναλύσεις από τa λείψανά της. Η σκελετική εξέταση αποκάλυψε επίσης πως έπασχε από λογής σοβαρές παθήσεις, μεταξύ αυτών από έναν επώδυνο καρκίνο στο στέρνο και από πόρο του Kimmerle, πάθηση που μπορεί να προκαλέσει σοβαρούς πονοκεφάλους, ξαφνικές λιποθυμίες, ακόμη και εγκεφαλικό επεισόδιο.
Οταν οι αρχαιολόγοι εντόπισαν τον σκελετό της σε ένα νεκροταφείο του Πιέν, το 2022, γρήγορα συνειδητοποίησαν πως οι χωρικοί του 17ου αιώνα που την είχαν θάψει φοβούνταν πως το νεκρό σώμα της θα ξαναζωντάνευε και θα τους καταδίωκε.
«Βρέθηκε με την (κάποτε) κοφτερή λεπίδα ενός δρεπανιού τοποθετημένη στον λαιμό της και ένα λουκέτο γύρω από το μεγάλο δάχτυλο του αριστερού ποδιού της», δήλωσε ο Οσκαρ Νίλσον, εγκληματολόγος που φιλοτέχνησε το ομοίωμα της γυναίκας.
Η ασυνήθιστη αυτή ταφή είχε στόχο «να την αποτρέψει να επιστρέψει μετά τον θάνατό της και να στοιχειώνει τους ζωντανούς», εξηγεί ο Νίλσον.
Σύμφωνα με λαϊκή παράδοση της Πολωνίας, οι επικίνδυνοι άνθρωποι έχουν μια καλή και μια κακή ψυχή. Αν η καλή ψυχή αποδημήσει, η κακή μπορεί να καταλάβει το σώμα. Αυτό που θα προκύψει, λέει ο Νίλσον, «είναι ένα μοχθηρό πλάσμα, μια “striga”», όπως λέει η πολωνική παράδοση, δηλαδή ένας δαίμονας που μοιάζει με βαμπίρ.
Οι ντόπιοι ήλπιζαν πως το λουκέτο θα συγκρατούσε την «καλή ψυχή» στο σώμα της γυναίκας. Ωστόσο, όπως παρατήρησαν οι αρχαιολόγοι, το λουκέτο βρέθηκε ανοιχτό.
Στο συγκεκριμένο νεκροταφείο περίπου το ένα τρίτο από τους 100 τάφους περιελάμβανε νεκρούς που θεωρούνταν «παρεκκλίνοντες» εν ζωή ή ατόμων που δέχτηκαν διαφορετική, αν όχι υποτιμητική, ταφική μεταχείριση.
Σύμφωνα με το βιβλίο «Deviant Burial in the Archaeological Record», αυτό αφορούσε ύποπτους εγκλημάτων, αβάπτιστα βρέφη, Αμε ,ή άτομα που θεωρείτο πως θα μπορούσαν να αναστηθούν.
Παρά τη δυσμένεια που έμελλε να στιγματίσει τον θάνατό της, η γυναίκα πιθανότατα προερχόταν από πλούσια οικογένεια. Καθώς οι αρχαιολόγοι εντόπισαν στον τάφο της θραύσματα ενός μεταξωτού σκούφου και «τα υπολείμματα μιας χρυσής μπροκάρ κορδέλας», δήλωσε ο Νίλσον. «Αυτό το λαμπερό ύφασμα ήταν ένα εξαιρετικά εκλεκτό αντικείμενο που θα μπορούσε να ανήκει μόνο σε άτομο μιας πλούσιας οικογένειας, ίσως μιας οικογένειας ευγενών».
Η γυναίκα ήταν 18 έως 20 ετών όταν πέθανε και είχε ύψος περίπου 1.62 μ., σύμφωνα με τη σκελετική ανάλυση. Η εξέταση DNA δεν κατέστη εφικτό να προσδιορίσει το χρώμα του δέρματος, των ματιών και των μαλλιών της, αλλά υπέδειξε ότι κατάγεται από τη νότια Σκανδιναβία, πιθανώς τη Σουηδία.
Με βάση αυτές τις αναλύσεις, ο Νίλσον μοντελοποίησε τη νεαρή γυναίκα με μπλε μάτια, σκούρα ξανθά μαλλιά και ανοιχτόχρωμο δέρμα. Η εμφάνισή της, σε συνδυασμό με το βεβαρυμένο ιστορικό της υγείας της, «την καθιστούσε τη μόνη διαφορετική στην κοινότητά της. Γι’ αυτό και οι κάτοικοι του χωριού ίσως τη φοβούνταν ή και την κατηγορούσαν για πράγματα που συνέβαιναν. Οπότε, μετά τον θάνατό της, είχαν τρομοκρατηθεί από την πιθανότητα να αναστηθεί και να επιστρέψει ως βρυκόλακας».
Οπως εξηγεί ο Νίλσον, παρότι είναι ανέφικτο να σκιαγραφήσουμε τη ζωή αυτής της γυναίκας, ήταν πολύ πιθανό να αισθανόταν αποξενωμένη και αποκλεισμένη από τον τρόπο που την αντιμετώπιζαν οι συντοπίτες της.
«Λυπάμαι για αυτήν, χρειαζόταν ιατρική βοήθεια, αλλά αντί γι’ αυτό την αντιμετώπισαν ως κάτι επικίνδυνο και μοχθηρό», είπε. «Ενιωσα την ανάγκη να αποκαταστήσω όχι μόνο το πρόσωπό της, αλλά και την ανθρώπινη αξιοπρέπειά της. Πρέπει να παρουσιαστεί ως το νεαρό κορίτσι που ήταν και όχι σαν τέρας, όπως θάφτηκε», καταλήγει ο ίδιος.
Πηγή: LiveScience
