Πώς ένας επιστήμονας και διδάκτορας της Βιολογίας με καταγωγή απο τα Γιάννενα και συγκεκριμένα τη Λάιστα Ζαγορίου, σήμερα συστήνεται ως μαρμελαδοποιός; Και μάλιστα αγαπημένος των Γάλλων; Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Ποάλα, ο οποίος έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια σειρά από 100% παριζιάνικες μαρμελάδες, μαζεύοντας μόνος του τα «ξεχασμένα φρούτα» της Πόλης του Φωτός.
Προερχόμενος από αγροτική οικογένεια, με παππού κτηνοτρόφο, πατέρα δασεργάτη και μητέρα νοικοκυρά, ο ίδιος πέρασε τα φοιτητικά του χρόνια στη Γαλλία όπου εργάστηκε για επτά χρόνια ως διδακτορικός και μεταδιδακτορικός ερευνητής στη μοριακή βιολογία.
«Αφού εργάστηκα σε διάφορους τομείς, έγινα αναπληρωτής καθηγητής στην εκπαίδευση όπου εργάζομαι μέχρι και σήμερα. Ωστόσο μου έλειπε κάτι από τα παιδικά μου χρόνια, κάτι από τον γενέθλιο τόπο μου, κάτι από τους ανθρώπους εκείνους που έφυγαν και άφησαν μόνο τις αναμνήσεις. Και εκεί άρχισα να γυροφέρνω στο μυαλό μου την απίστευτη λαϊκή κουζίνα της γιαγιάς μου και τις ατελείωτες ευρηματικές ιδέες του πατέρα μου», σημειώνει ο ίδιος.
«Ηθελα να ξαναζωντανέψω αυτές τις αναμνήσεις και να τις επαναφέρω κατά κάποιο τρόπο στην καθημερινότητά μου».
Η πρώτη του σκέψη, όπως λέει στην «Κ», ήταν ο πελτές που έφτιαχνε η γιαγιά του στο χωριό από τα κυδώνια που μάζευε μπροστά από το σπίτι τους στον μύλο.
«Ηθελα να ξαναζωντανέψω αυτές τις αναμνήσεις και να τις επαναφέρω κατά κάποιο τρόπο στην καθημερινότητά μου. Είχα παρατηρήσει όλα αυτά τα υπέροχα πάρκα στο Παρίσι με τα καλοκλαδεμένα δέντρα, καλλωπιστικά ή οπωροφόρα, ανάμεσά τους φυσικά κυδωνιές! Κι έτσι κάπως έκανα τη θλιβερή διαπίστωση ότι τα περισσότερα φρούτα, κατά την εποχή της συγκομιδής τους, καταλήγουν στο χώμα και στα σκουπίδια».
Συγκομιδή δίπλα στους τουρίστες
Εν μέσω ενός γενικότερου προβληματισμού στη Γαλλία για μείζονα ζητήματα, όπως η κλιματική κρίση, το μοντέλο κατανάλωσης, η διαχείριση των φυσικών πόρων και φυσικά η σπατάλη τροφίμων, ο κ. Ποάλας αποφάσισε το 2021 να αξιοποιήσει αυτήν την πρώτη ύλη και εμπνεόμενος από άλλα τοπικά προϊόντα όπως το μέλι του Παρισιού ή το κρασί από τον αμπελώνα της Μονμάρτης, να γίνει ένας αστικός μαρμελαδοποιός.
«Δημιούργησα τη μάρκα “Un Coing de Paris” που ηχητικά αποδίδεται από ένα διπλό λογοπαίγνιο, ένα κυδώνι από Παρίσι και μια γωνιά, ένα κομμάτι δηλαδή από Παρίσι. Επιχειρηματίας δεν ξέρω αν έγινα με τον όρο που το αντιλαμβάνεται ο πολύς ο κόσμος. Πιστεύω όμως ότι προωθώ μια υπεύθυνη δράση ως συνειδητοποιημένος πολίτης».
Μαρμελάδα, πολτός, λικέρ
Τα προϊόντα του πωλούνται κυρίως σε δημοτικά και μπουτίκ καταστήματα και υπαίθριες λαϊκές αγορές του Παρισιού. Στους πάγκους πουλάει παράγωγα του κυδωνιού που μαζεύει από τους κήπους και τα πάρκα στο Παρίσι. Οσο για τη συγκομιδή, αυτή γίνεται και σε κεντρικά σημεία του Παρισιού, τραβώντας πολλές φορές την προσοχή και των τουριστών.
«Με την καθαρισμένη σάρκα του φρούτου φτιάχνω σπιτική μαρμελάδα κυδώνι και από τα υδατικά εκχυλίσματα της σάρκας, της φλούδας και των κουκουτσιών φτιάχνω πελτέ κυδώνι και καμιά φορά λικέρ. Οντας ένα σπιτικό προϊόν συμπληρωματικού επαγγέλματος, η παραγωγή είναι περιορισμένη, αν και αυξανόμενη χρόνο με τον χρόνο, όσο μπορώ. Για παράδειγμα φέτος κατάφερα να μαζέψω 80 κιλά κυδώνια τα οποία έπρεπε να τα δουλέψω ένα-ένα στο χέρι», εξηγεί.
Κίνητρα για τις μικρές επιχειρήσεις στη Γαλλία
Οπως εξηγεί, για τη δημιουργία ενός brand από το μηδέν υπάρχει υποστήριξη από την Πολιτεία, ακόμη και όταν πρόκειται για ένα τόσο μικρού αριθμού εμπόρευμα.
Στη Γαλλία τα ρίσκα είναι ελάχιστα σε περίπτωση που ένα τέτοιο εγχείρημα δεν πετύχει, ενώ οι μικρές επιχειρήσεις δεν φορολογούνται από το πρώτο ευρώ, καθώς οι εισφορές διαμορφώνονται ανάλογα με τον τζίρο.
Οπως λέει, αυτό που του έδωσε ένα παραπάνω κίνητρο ώστε να δημιουργήσει τα προϊόντα ήταν πως εκεί τα ρίσκα είναι ελάχιστα σε περίπτωση που ένα τέτοιο εγχείρημα δεν πετύχει. Ταυτόχρονα, οι μικρές επιχειρήσεις δεν φορολογούνται από το πρώτο ευρώ, καθώς οι εισφορές διαμορφώνονται ανάλογα με τις καθαρές πωλήσεις. Επιπλέον κίνητρα, όπως η απαλλαγή ΦΠΑ για τζίρο μέχρι 100.000 ευρώ ανάλογα με τη δραστηριότητα, η μη υποχρεωτική αμοιβή σε λογιστή και η δυνατότητα δωρεάν σεμιναρίων ήταν ανάμεσα στα θετικά που τον ώθησαν να ξεκινήσει τη μικρή επιχείρησή του.
Βραβεία και αναμνήσεις
Επειτα από τέσσερα χρόνια παραγωγής, το επισφράγισμα των προσπαθειών του ήρθε με την απονομή του βραβείου “Coup de cœur des Parisiens” από τον Δήμο του Παρισιού για τρία συνεχόμενα έτη, γεγονός που ο ίδιος το θεωρεί ως τη μεγαλύτερη απόδειξη ικανοποίησης και εμπιστοσύνης στην ιδέα, στο προϊόν αλλά και στον ίδιο τον μαρμελαδοποιό.
Η πιο δυνατή μνήμη του ανθρώπου άλλωστε βρίσκεται στη γεύση.
Οσο για το τι αγαπάει ο ίδιος στους Γάλλους πελάτες του και τι αυτοί στον κ. Ποάλα, η απάντηση είναι μονολεκτική: αναμνήσεις.
«Ολοι μοιραζόμαστε τις ίδιες αναμνήσεις. Ηλικιωμένοι αλλά και νεότεροι μου λένε ότι τους θυμίζει τα παιδικά τους χρόνια, τη μάνα τους ή τη γιαγιά τους που χρησιμοποιούσαν το κυδώνι σαν ένα παλιό ξεχασμένο φρούτο της επαρχίας, γεγονός που μας δημιουργεί μια αμοιβαία συγκίνηση και κατά κάποιον τρόπο επικοινωνία. Η πιο δυνατή μνήμη του ανθρώπου άλλωστε βρίσκεται στη γεύση».
