Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 και κυρίως στις αρχές του 2000, μια καινούργια τάση στο σχεδιασμό των ρολογιών ήρθε να ανατρέψει όσα ξέραμε για τα μοντέλα χειρός μέχρι τότε. Η διάμετρος της κάσας μεγάλωσε πάνω από τα 40 χιλιοστά και συνέχισε να μεγαλώνει, φτάνοντας μερικές φορές -χωρίς ντροπή- ακόμη και πάνω από τα 50. Από τα πρώτα ρολόγια χειρός, λίγο μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι τότε και με ελάχιστες εξαιρέσεις που συνήθως ήταν ρολόγια – εργαλεία (όπως, για παράδειγμα, μοντέλα για τους πρώτους πιλότους μαχητικών αεροπλάνων), τα μεγέθη των καντράν δεν ξεπερνούσαν τα 40 χιλιοστά. Μάλιστα τα 36 θεωρούνταν για πολλές δεκαετίες το ιδανικό μέγεθος για τον άντρα, ενώ τα γυναικεία ρολόγια σπάνια ξεπερνούσαν τα 30 χιλιοστά σε διάμετρο.
Αυτό που συνέβη στις αρχές των ‘00s μπορεί να δικαιολογηθεί με πολλούς τρόπους. Μα δεν σημαίνει ότι άρεσε σε όλους. Από τη μία οι αυξημένες ανάγκες μάρκετινγκ των Οίκων -ειδικά αυτών με πιο «μαζική» παραγωγή- που ήθελαν να ανοίξουν νέους δρόμους για να διαφοροποιηθούν από τα κλασικά μοντέλα, από την άλλη η γενικότερη τάση της εποχής προς την υπερβολή και την επίδειξη, η άνοδος της αγοράς της Μέσης Ανατολής καθώς και η «μάτσο» μόδα που άρεσε πολύ στον αντρικό πληθυσμό των ΗΠΑ, μαζί με μερικούς ακόμη παράγοντες επέβαλαν γρήγορα τη νέα τάση και την διατήρησαν στην κορυφή για πάνω από δύο δεκαετίες.
Η αλήθεια είναι ότι για κάποια πιο ιδιαίτερα ρολόγια, όπως αυτά με πολλά complications και ενδείξεις που στριμώχνονταν στα μικρά καντράν, τα νέα μεγέθη έδωσαν σχεδιαστικό πεδίο δόξης λαμπρόν. Όμως, για το μέσο αγοραστή, που ήθελε απλά ένα ρολόι που να λέει την ώρα και να ταιριάζει με το ντύσιμό του, τα τεράστια ρολόγια δημιούργησαν περισσότερα προβλήματα απ’ όσα διόρθωσαν. Οι λεπτοί αντρικοί καρποί αποδεικνύονταν αφιλόξενοι για τις νέες δημιουργίες, με αποτέλεσμα όποιος είχε μικρό χέρι να πρέπει είτε να κουβαλάει πάνω του κάτι που δεν του ταίριαζε, είτε να καταφεύγει αναγκαστικά σε πιο κλασικά και συντηρητικά μοντέλα που διατηρούσαν το αρχικό τους μέγεθος, ή να επιλέγει τετράγωνα ρολόγια, στα οποία το μέγεθος παίζει μικρότερο ρόλο. Για το γυναικείο κοινό, πάλι, άρχισε να δημιουργείται ένας διαχωρισμός ανάμεσα σε εκείνες που «τολμούσαν» (με αμφιβόλου αισθητικής, πάντως, αποτέλεσμα) και σε εκείνες που απλά φορούσαν «προβλέψιμα» ρολόγια – κοσμήματα.
Όλο και περισσότεροι Οίκοι προσφέρουν τα μοντέλα τους σε μικρότερες διαστάσεις. Και φέτος είναι η χρονιά που έπεσαν και τα τελευταία κάστρα.
Την τελευταία πενταετία, οι παραμελημένες κατηγορίες αγοραστών άρχισαν να φωνάζουν «αλληλούια». Όλα ξεκίνησαν με την τάση για unisex μοντέλα (γιατί, συμφωνούμε ότι δεν πρέπει να υπάρχουν «αντρικά», αλλά αντικειμενικά τώρα, πόσες γυναίκες μπορούν να φορέσουν ένα σπορ χρονογράφο 48 χιλιοστών;). Το μάρκετινγκ που πάντα θέλει νέες προτάσεις και η αντιστροφή των παραγόντων που όρισαν την προηγούμενη τάση έκαναν όλο και περισσότερους Οίκους να προσφέρουν τα μοντέλα τους σε μικρότερες διαστάσεις. Και φέτος είναι η χρονιά που έπεσαν και τα τελευταία κάστρα.
Κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα: Η Breitling παρουσίασε μια καινούργια συλλογή Top Time, πραγματικά υπέροχη στο design και με εξαιρετικούς, εξελιγμένους μηχανισμούς. Και το έκανε σε μία μόνο διάσταση κάσας: 38 χιλιοστά! Η Bell & Ross, που δεν έπεφτε ποτέ κάτω από τα 40, πλέον διαθέτει το BR05 της, ένα ιδανικό ρολόι γραφείου, στα 36 χιλιοστά. Ανυπομονούμε να δούμε παρόμοια διάσταση και για τα pilot ή diver watches της. Τα καινούργια Ingenieur της IWC, παρουσιάστηκαν σε διαστάσεις 40 αλλά και 35 χιλιοστών, το Land-Dweller της Rolex σε 40 και 36, τα καινούργια A. Lange & Söhne 1815 κατέβηκαν μέχρι και τα 34 χιλιοστά. Κανένα από τα προαναφερθένα μοντέλα δεν χαρακτηρίζεται «γυναικείο». Τα 34 μέχρι 36 χιλιοστά ξαναγίνονται αποδεκτά για όλους. Σύντομα θα είναι το στάνταρ μέγεθος και ο,τιδήποτε κυκλοφορεί από 39 και πάνω θα θεωρείται «ευμέγεθες».
Τα 34 μέχρι 36 χιλιοστά ξαναγίνονται αποδεκτά για όλους. Σύντομα θα είναι το στάνταρ μέγεθος και ο,τιδήποτε κυκλοφορεί από 39 και πάνω θα θεωρείται «ευμέγεθες».
Τα παραδείγματα είναι άπειρα: Από το κορυφαίο Spring Drive U.F.A. της Grand Seiko (37mm), στο νέο Laureato Midnight Blue της Girard-Perregaux (38mm) ή στο πανέμορφο L.U.C Quattro της Chopard (39mm), ρολόγια που είχαμε μάθει να είναι απλώνονται σε πάνω από 40 χιλιοστά τα τελευταία χρόνια, πλέον ακολουθούν αντίστροφη πορεία. Η Patek Philippe παρουσίασε μέχρι και ρολόι με Διηνεκές Ημερολόγιο, Φάσεις Σελήνης και Δεύτερη Ώρα στα 36 χιλιοστά. Και, βεβαίως, πλέον διαθέτει το περίφημο Cubitus όχι μόνο στα 45, αλλά και στα 40.
