«Είμαστε σε μια ζώνη λίμπο, δύο άνθρωποι 67 και 70 ετών, χωρίς παροχή νερού, χωρίς πρόβλεψη για το πότε θα λυθεί το πρόβλημα και χωρίς καμία ενημέρωση», λέει στην «Κ» η Γιέιλ, η οποία ζει μόνιμα με τον σύντροφό της τον Χάρυ, στον οικισμό Πέτρινο Χωριό, ανάμεσα στο Πευκοχώρι και το Παλιούρι, στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής.
Το ζευγάρι έχει φτάσει σε απόγνωση εξαιτίας της λειψυδρίας στον μικρό οικισμό με τα 10 σπίτια, τα τελευταία δύο χρόνια. «Ολη η περιοχή από Γλαρόκαβο μέχρι Παλιούρι έχει πρόβλημα με το νερό», τονίζει η Γιέιλ.
Στη Χαλκιδική η έλλειψη νερού είναι ένα χρόνιο πρόβλημα. Μάλιστα, από πέρυσι, οι δήμοι Κασσάνδρας, Σιθωνίας, Νέας Προποντίδας και Πολύγυρου έχουν κηρυχθεί σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» λόγω λειψυδρίας.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, το πρόβλημα γίνεται πιο έντονο εξαιτίας του τουρισμού. Μάλιστα πέρυσι είχε διακοπεί η παροχή νερού στο Πευκοχώρι για 12 συνεχόμενες μέρες.
Η Γιέιλ περιγράφει πως «από το καλοκαίρι του 2023, όταν και εμφανίστηκε πρόβλημα στον αγωγό της περιοχής, έχουμε ακανόνιστη παροχή νερού. Μέχρι το τέλος του φετινού Απριλίου μια ιδιωτική εταιρεία που συνεργάζεται με τον δήμο, έφερνε στον οικισμό 10 κυβικά μέτρα νερού, δύο φορές την εβδομάδα.
»Τον Μάιο, μείωσε τα δρομολόγια σε ένα την εβδομάδα και το νερό μας αρκούσε μόνο για 30 ώρες. Από τις αρχές Ιουνίου, η εταιρεία δεν μας έχει φέρει καθόλου νερό. Η τελευταία παράδοση ήταν την Παρασκευή 30 Μαΐου. Αυτή είναι η μεγαλύτερη περίοδος που έχουμε μείνει χωρίς νερό από τότε που έσπασε ο αγωγός».
Τα έργα για την επισκευή του αγωγού ξεκίνησαν, σύμφωνα με τη Γιέιλ και τον Χάρυ, τον περασμένο Απρίλιο.
«Στην αρχή μας είπαν πως μέχρι το τέλος Μαρτίου θα μας είχαν συνδέσει με τον αγωγό. Στη συνέχεια μας είπαν πως τελικά θα συνδεθούμε στις 16 Ιουνίου», προσθέτει ο Χάρυ, ο οποίος κατάγεται από τη Γερμανία.
Προμήθεια με μπιτόνια από διπλανό οικισμό
«Οδηγούμε μέχρι το Παλιούρι κάθε δεύτερη μέρα για να γεμίζουμε μπιτόνια νερού. Και αναρωτιόμαστε: πώς γεμίζουν όλες αυτές οι πισίνες σε μια περιοχή χωρίς πρόβλεψη για το νερό;», υπογραμμίζει ο Χάρυ.
Και o Γιώργος Ιωακειμίδης, κάτοικος της περιοχής, παίρνει το φορτηγό και πηγαίνει στο Παλιούρι για να προμηθευτεί νερό από μια δημόσια βρύση. Οπως λέει στην «Κ», «έχω απευθυνθεί στον δήμο, στην Περιφέρεια σε βουλευτή της Χαλκιδικής, δεν έχουμε δει φως. Πρόβλημα υπήρχε πάντα στην Κασσάνδρα, όμως μέχρι πριν δύο χρόνια το νερό κοβόταν για λίγες ώρες την ημέρα. Οι κάτοικοι ζούμε χωρίς βασικές συνθήκες υγιεινής. Ολόκληρες οικογένειες, ηλικιωμένοι και παιδιά δεν μπορούν να πλύνουν, να καθαρίσουν ή να μαγειρέψουν. Η κατάσταση αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία».
Ο κ. Ιωακειμίδης τον περασμένο μήνα κατέθεσε αναφορά για την παρατεταμένη διακοπή υδροδότησης στον Συνήγορο του Πολίτη.
O Χάρυ αγόρασε το σπίτι στο Πέτρινο Χωριό, όταν συνταξιοδοτήθηκε. Επισκεπτόταν την Ελλάδα για διακοπές εδώ και τέσσερις δεκαετίες. «Εχουμε αρχίσει και σκεφτόμαστε πως πρέπει να πουλήσουμε την περιουσία μας και να φύγουμε», λέει.
«Να σταματήσει η αλόγιστη χρήση»
Η Αναστασία Χαλκιά, δήμαρχος Κασσάνδρας, κάνει λόγο για ένα χρόνιο πρόβλημα.
«Στη Χαλκιδική δεν υπάρχει νερό», λέει στην «Κ» και προσθέτει: «Δεν υπάρχουν πηγές. Το νερό προέρχεται από γεωτρήσεις. Η παραγωγή μειώνεται. Από τα 130 μέτρα κατεβήκαμε τώρα στα 280 για να βρούμε νερό. Οσο πιο βαθιά πηγαίνουμε όμως τόσο πιο υφάλμυρο νερό βγάζουμε. Το αλάτι διαβρώνει τις σωληνώσεις».
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με την κ. Χαλκιά, γίνεται υπερκατανάλωση. «Τον χειμώνα είμαστε 17.500 κάτοικοι και το καλοκαίρι ξεπερνάμε τα 800.000 άτομα. Δυστυχώς, υπάρχουν παραθεριστές που κατά τη διάρκεια της νύχτας γεμίζουν δεξαμενές και πισίνες και ποτίζουν γκαζόν. Στο Πευκοχώρι, κατά τη διάρκεια της μέρας καταναλώνονται 300 κυβικά νερού την ώρα και το βράδυ 200 κυβικά την ώρα. Δεν προλαβαίνουν να γεμίσουν οι δεξαμενές».
Στο συρτάρι το φράγμα του Χαβρία
Το Φράγμα του Χαβρία, ύψους 60 μέτρων, λύση που συζητείται ήδη από τη δεκαετία του 1970 για την αντιμετώπιση του προβλήματος ύδρευσης, κυρίως της νότιας και κεντρικής Χαλκιδικής, είναι ένα έργο που παραμένει στο συρτάρι για ολόκληρες δεκαετίες.
Τον Ιούνιο του 2023 ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος παρά τις τέσσερις παρατάσεις που είχε πάρει.
Τα τρία σχήματα που διεκδίκησαν το έργο το οποίο επρόκειτο να υλοποιηθεί με ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) δεν κατέθεσαν δεσμευτικές προσφορές.
Για να λυθεί το πρόβλημα της υδροδότησης, πριν από τέσσερα χρόνια ο Δήμος Κασσάνδρας εντάχθηκε σε ένα πρόγραμμα ύψους 70 εκατ. ευρώ με χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και ορίζοντα ολοκλήρωσης τα τρία έτη. Ανάμεσα στα έργα του προγράμματος είναι και η δημιουργία και επέκταση βιολογικών καθαρισμών.
Σημειώνεται πως τουριστικές περιοχές της χερσονήσου όπως η Σκιώνη, η παραλία Λουτρών Αγίας Παρασκευής, το Παλιούρι και η Κρυοπηγή, δεν έχουν βιολογικό καθαρισμό.
Σύμφωνα με την δήμαρχο Kασσάνδρας, «αυτή τη στιγμή, κάνουμε παρεμβάσεις στα τέσσερα με πέντε σημεία του αγωγού που είχε βουλώσει, σε ένα μήκος 2,5 χιλιομέτρων. Το πρόβλημα είναι έντονο στα σημεία εκτός των οικισμών όπου η υδροδότηση είχε στηθεί τα προηγούμενα χρόνια με άναρχο τρόπο. Παράλληλα έχουν ολοκληρωθεί δυο διυλιστήρια αφαλάτωσης».
