Στη δεκαετία του ’30, όταν ιδρύθηκε ο Σπόρτιγκ στα Πατήσια ως «Αθλητικός και Ψυχαγωγικός Σύλλογος», το «νους υγιής εν σώματι υγιεί» εκπροσωπούσε μια πραγματικότητα. Η ίδρυση του συλλόγου το 1936 είχε σκοπό τη «σύμμετρο και αρμονική ανάπτυξη των σωματικών και ψυχικών δυνάμεων και δεξιοτήτων των μελών και τη δημιουργία ισχυρών και ηθικών χαρακτήρων». Κομμάτι των Πατησίων, το Σπόρτιγκ στέκει φάντασμα του εαυτού του, στη γωνία Σαρανταπόρου και Ηλία Ζερβού, σε μια περιοχή που τότε ήταν γεμάτη μονοκατοικίες με κήπους. Η Σαρανταπόρου, πριν καταστραφεί με τη διάνοιξη του δρόμου ταχείας κυκλοφορίας, ήταν ονομαστή για τα όμορφα σπίτια της σε λουλουδιασμένες αυλές.
Πήγα να φωτογραφίσω το Σπόρτιγκ και να δω σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα. Με θλίψη είδα την απόλυτη απαξίωση της εξωτερικής εμφάνισης του ιστορικού γηπέδου. Κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί την ιστορία που κρύβεται πίσω από τους ξεχαρβαλωμένους τοίχους, την πίστη και την αγάπη των πρωτεργατών. Το Σπόρτιγκ δεν είναι μόνο κομμάτι της αθλητικής ιστορίας, αλλά και της ιστορίας της αθηναϊκής κοινωνίας με πανελλήνια εμβέλεια. Σχετίζεται μάλιστα και με τον ελληνισμό της Πόλης, με τα αγνά ιδανικά των πρώτων χρόνων, τότε που η ομάδα μπάσκετ του Σπόρτιγκ διακρινόταν παντού.
Μια ομάδα νέων ανθρώπων από την Κωνσταντινούπολη ίδρυσαν τον Σπόρτιγκ θέλοντας να συνεχίσουν τη δράση τού εκεί διαλυθέντος «Sporting Club». Οι πρωτοπόροι Βλαδίμηρος Βάλλας, Δημήτρης Δημητριάδης, Γιώργος Γράβας, Γιώργος Καρατζόπουλος και άλλοι έθεσαν τα θεμέλια και στην ουσία έκαναν μια πρόταση νέας ζωής για τα παιδιά και τους εφήβους της γειτονιάς. Σαν μαγνήτης τράβηξε τη νεολαία ο Σπόρτιγκ στις δεκαετίες του ’30 και του ’40. Αρχικά από τους γύρω δρόμους και λίγο λίγο από την Αλυσίδα, την Κυπριάδου, τον Αγιο Λουκά, τις γειτονιές κάτω από τις γραμμές αλλά και τις πιο μακρινές, πάνω και κάτω από την Πατησίων. Η Λεόντειος στο τέρμα Πατησίων αποτέλεσε σημαντικό τροφοδότη των ομάδων μπάσκετ.
Η ίδρυση του συλλόγου το 1936 από μια ομάδα νέων από την Κωνσταντινούπολη είχε σκοπό τη «σύμμετρο και αρμονική ανάπτυξη των σωματικών και ψυχικών δυνάμεων και δεξιοτήτων των μελών και τη δημιουργία ισχυρών και ηθικών χαρακτήρων».
Αυτή η μικρή κοινωνική επανάσταση μέσα σε μια φιλήσυχη γειτονιά αστών συντελέστηκε με ελάχιστα μέσα. Τα πρώτα χρόνια οι εγκαταστάσεις ήταν πρωτόγονες. Το οικόπεδο όπου έγινε το πρώτο γήπεδο, αρχικά μισθώθηκε αλλά αργότερα περιήλθε στην ιδιοκτησία του συλλόγου. Ενα μικρό γήπεδο τένις, που αργότερα έγινε γήπεδο βόλεϊ, είχε αρχικά δημιουργηθεί στο υπερυψωμένο τμήμα προς την Ηλία Ζερβού. Στο βάθος έγινε το γήπεδο μπάσκετ δίπλα στα σπίτια, οι ένοικοι των οποίων πετούσαν πίσω την μπάλα όταν αυτή έφτανε στις αυλές τους!
Αυτή ήταν η κατάσταση τα πρώτα ρομαντικά χρόνια του Σπόρτιγκ. Το γήπεδο του μπάσκετ ήταν χωμάτινο και πριν από τους αγώνες το έστρωναν με έναν κύλινδρο. Τα πρώτα αποδυτήρια ήταν δυο παράγκες από καδρόνια και κόντρα πλακέ. Λίγο μετά, έγινε το εντευκτήριο και τα νέα αποδυτήρια με καταιονητήρες και νερό που ζέσταινε κάπως ένας θερμοσίφωνας καυσόξυλων. Μεγάλες καινοτομίες για την εποχή έγιναν μετά τον πόλεμο. Ο Σπόρτιγκ ήταν ο πρώτος σύλλογος που ηλεκτροφώτισε το γήπεδό του και έτσι εγκαινίασε τον πρώτο νυκτερινό αγώνα σε ανοικτό γήπεδο. Πρώτος αυτός συγκρότησε γυναικεία ομάδα μπάσκετ την περίοδο 1944-45 και πρώτος αυτός κατάργησε το χωμάτινο γήπεδο τοποθετώντας επίστρωση από μείγμα ασφάλτου και φελλού.
Οι άλλοι ιστορικοί σύλλογοι της εποχής, ο Τρίτων και ο Πανελλήνιος, διατηρούσαν ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις με τον Σπόρτιγκ. Ηταν ένας τρόπος ζωής που πήγαζε από την ασφάλεια και το ήθος της αθηναϊκής γειτονιάς. Τα πρώτα χρόνια ο Σπόρτιγκ επιβίωνε χάρη στο πάθος, στην προσωπική εργασία και τη γενναιοδωρία των μελών του. Μια μικρή χρηματική μηνιαία συμβολή ήταν το βασικό στήριγμα. Αλλα ήθη, άλλοι καιροί.
