Κείμενο-Φωτογραφίες: Γιώργος Δέτσης
Γύρω στα μέσα Φλεβάρη ήρθε το πολυαναμενόμενο μήνυμα για τον καλοκαιρινό ποδηλατικό γύρο. Προορισμός, η Ρούμελη, μια διαδρομή σε ορεινό κυρίως τοπίο, που απαιτεί καλή προετοιμασία. Οι προπονήσεις εντατικοποιήθηκαν και τέλη Ιουνίου, ξεκινήσαμε για το σημείο εκκίνησης (και τερματισμού), τη Λιβαδειά.
Εκκίνηση με πετάλι σε έναν ήσυχο δρόμο έως το μνημείο Εθνικής Αντίστασης στον Καρακόλιθο. Από εκεί συνεχίζουμε στην πολυσύχναστη αρτηρία ως την Αράχωβα. Το χειμώνα γεμίζει χιονοδρόμους, αλλά τώρα μοιάζει έξω από τα νερά της μέσα στην καλοκαιρινή ζέστη. Ανηφορίζουμε στα Λιβάδια με την καταιγίδα να κινείται παράλληλα και σταματάμε για φαγητό πριν συνεχίσουμε ως το έρημο χιονοδρομικό. Η θερμοκρασία είναι 15 βαθμοί, όμως κατηφορίζοντας στην Αμφίκλεια, λόγω αέρα η αισθητή είναι κάτω από 10.
Την επομένη επισκεπτόμαστε το ιστορικό Χάνι της Γραβιάς και αμέσως μετά ποδηλατούμε σε έναν ήσυχο δρόμο δίπλα στο ποτάμι. Ψηλότερα, μας κυκλώνουν έλατα και μεσημεράκι φτάνουμε στην Καλοσκοπή. Διατηρώντας το μεγάλο υψόμετρο, περνάμε στην Οίτη και σταματάμε στο καταφύγιο, θαυμάζοντας την απρόσκοπτη θέα.
Κατηφορίζουμε στον καταρράκτη της Στρώμης, πριν προσεγγίσουμε τη Συκιά με την επιβλητική ορθοπλαγιά της, που κρέμεται πάνω από το χωριό. Ακολουθώντας τον Μόρνο ως την τεχνητή λίμνη, καταλήγουμε στο Λιδωρίκι.
Ξυπνάμε νωρίς και τρώμε πρωινό με θέα στη λίμνη. Ένα σκασμένο λάστιχο μας καθυστερεί, πριν στριφογυρίσουμε στα φιορδ της. Μετά το φράγμα, ένας ακόμη φίλος προστίθεται στην παρέα. Με ζέστη και απότομες κλίσεις ανηφορίζουμε στη Λιμνίτσα και φτάνουμε στην Ασπριά μεσημέρι. Τέτοια ώρα και μάλιστα καθημερινή, όλα είναι κλειστά οπότε συνεχίζουμε, ξεγελώντας την πείνα μας με μερικά σνακ. Το πίσω λάστιχο σκάει, και βρίσκω μια σκιά να το αλλάξω, περιμένοντας τους υπόλοιπους, που έμειναν κι αυτοί από λάστιχο. Απόγευμα πια, προσεγγίζουμε το ψηλότερο σημείο της σημερινής διαδρομής και ανταμειβόμαστε με μια κατηφόρα ως την «αγκαλιά» της Άνω Χώρας.
Από την ορεινή Ναυπακτία στην Ευρυτανία
Την επομένη, αξημέρωτα, ξεκινάμε διασχίζοντας τα υπέροχα βουνά της ορεινής Ναυπακτίας. Στα Κρυονέρια, στην πλατεία, στο παντοπωλείο που μοιάζει να έχει βγει από χρονοκάψουλα, η κυρία Κούλα με κερνάει λουκούμι βουτηγμένο σε τσίπουρο. Το αλκοόλ αντενδείκνυται, αλλά είναι αδύνατον να αρνηθώ. Στην Περδικόβρυση σταματάμε για καφεδάκι, πριν κατηφορίσουμε στον Εύηνο, όπου ξεκινάει ξανά η ανηφόρα. Περνάμε τα Κλεπά και ανεβαίνοντας στην Αράχωβα Ναυπακτίας, θαυμάζουμε τη σμαραγδένια λίμνη του Εύηνου που απλώνεται νότια. Μετά το χωριό, οι διψήφιες κλίσεις και η ζέστη μάς δυσκολεύουν, αλλά πιο πάνω το βουνό προσφέρει ισιώματα και δροσερές πηγές.
Φτάνοντας στη Δομνίστα, τραβάμε κατευθείαν για το μίνι μάρκετ για προμήθειες και στον ίσκιο της πλατείας φτιάχνουμε σάντουιτς που καταβροχθίζουμε επιτόπου. Μας περιμένει τρίτη ανηφόρα και οι θερμίδες χρειάζονται. Μετά το Κρίκελλο, η κούραση δείχνει τα δόντια της.
Μέσα στο δάσος, ένα κοπάδι ζαρκάδια ειδοποιεί κραυγάζοντας για την παρουσία μου. Λίγα ακόμη ανεβοκατεβάσματα και η τελική κατηφόρα ως το Καρπενήσι απλώνεται πια δροσερή στο τελευταίο φως.
Αντίξοες συνθήκες
Πριν ξεκινήσουμε για το Βελούχι, μια φθαρμένη ντίζα με υποχρεώνει σε αλλαγή προγράμματος. Αποχαιρετώ την ομάδα, δίνοντας ραντεβού το βράδυ στην Ανατολική Φραγκίστα. Στο ποδηλατάδικο του Απόστολου Μπούρα είμαι ο πρώτος πελάτης της ημέρας. Αλλάζει γρήγορα τη χαλασμένη ντίζα και μετά τον έλεγχο, ξεκινάω. Ποδηλατώ μόνος προς το Χάνι Μπαγασάκι, από όπου ξεκινάει μια τεράστια κατηφόρα που καταλήγει στον Μέγδοβα. Ξαποσταίνω στο ομώνυμο Χάνι, αλλά η ώρα περνάει και όταν ξεκινώ έχει ήδη μεσημεριάσει. Από τις πρώτες πεταλιές συνειδητοποιώ ότι υποτίμησα την πρόβλεψη για καύσωνα. Η θερμοκρασία αγγίζει τους 40 βαθμούς, οι ίσκιοι είναι σπάνιοι και όπου τους βρίσκω σταματώ για λίγο. Οι οδηγοί με προσπερνούν έκπληκτοι, καθώς ανηφορίζω στο λιοπύρι. Φτάνω καταμεσήμερο στον ξενώνα, κάνω ένα αναζωογονητικό ντους και παίρνω έναν υπνάκο, περιμένοντας τους υπόλοιπους.
Από τη Φραγκίστα κατηφορίζουμε στη λίμνη Κρεμαστών και τη γέφυρα Επισκοπής. Ανεβαίνοντας προς Άγιο Βλάσιο, ένα μικρό αγριογούρουνο πετάγεται στο δρόμο. Απολαμβάνουμε ένα παγωτό στο παντοπωλείο του Ηλία και συνεχίζουμε ως το Πεντάκορφο, όπου τρώμε περιμένοντας να περάσει το μεσημέρι. Ακολουθούν εκπλήξεις, όπως το πέρασμα μιας κρεμαστής γέφυρας, ένας χωματόδρομος και πολύ έντονες κλίσεις που μας υποχρεώνουν να σπρώξουμε. Μετά από συνεχή ανεβοκατεβάσματα, βλέπουμε πια από ψηλά τη λίμνη Τριχωνίδα. Ο δρόμος ελίσσεται ανάμεσα σε ελαιόδεντρα και κατηφορίζει στο Καινούργιο. Προχωρημένο απόγευμα, ποδηλατούμε σε σειρά δίπλα στη λίμνη και ανηφορίζουμε, νύχτα πια, στο Θέρμο. Το τελευταίο χιλιόμετρο μέχρι το ξενοδοχείο μάς επιφυλάσσει ακόμη μία πολύ απότομη ανηφόρα, που δοκιμάζει τις αντοχές μας. Η βουτιά στην πισίνα μάς κάνει να τα ξεχάσουμε όλα.
Κατευθυνόμενοι νοτιοανατολικά, περνάμε την Κόφτρα, συνεχίζουμε στον χωματόδρομο προς τον Κάμπο και ύστερα μπαίνουμε σε μια κοιλάδα με πουρνάρια, ενώ η θερμοκρασία ανεβαίνει. Σύντομα η κατάσταση γίνεται αφόρητη. Αναγκάζομαι να χώνομαι σε μηδαμινές σκιές θάμνων στα πρανή του δρόμου, για να ξεφύγω λίγο από την κάψα. Σε θερμοκρασίες μεγαλύτερες των 40 βαθμών, χρειάζεται σχολαστική ενυδάτωση με νερό και ηλεκτρολύτες για να νικηθεί η ανηφόρα και ο καύσωνας. Σε μια στάνη, βρίσκω ένα καχεκτικό δεντράκι και στέκομαι λίγο για να συνέλθω. Με πλησιάζει ο Κώστας με τα πρόβατά του και μιλάμε λίγο για την εγκατάλειψη της υπαίθρου. Τον αποχαιρετώ και μετά από ένα χιλιόμετρο μπαίνω επιτέλους στον γραφικό Σίμο και πηγαίνω κατευθείαν στην πηγή. Ο σύντομος υπνάκος στο παγκάκι είναι αναζωογονητικός. Καταβρέχουμε τα ρούχα μας και κατηφορίζουμε, ενώ ο αέρας καίει μάτια και ρουθούνια.
Καταλήγουμε στην παραλία Χιλιαδού για βουτιά και φαγητό. Ανηφορίζοντας προς Τείχιο, προχωρημένη νύχτα στο δάσος, ποδηλατώ αργά τα τελευταία χιλιόμετρα, ενώ μέσα από τις φυλλωσιές, ζευγάρια μάτια ζώων φωσφορίζουν στο φως του φακού μου.
Υπό βροχή
Την επομένη ξεκινάμε με συννεφιά. Βροντές ακούγονται ψηλότερα, αλλά δεν μας αποθαρρύνουν. Προσεγγίζουμε το Τρανόρεμα στα 1.000 μέτρα υψόμετρο και καταλήγουμε στα Στίλια. Σταματάμε στις σκιερές πηγές, πριν ανεβούμε ως το διάσελο, όπου ακολουθεί μια γρήγορη διασκεδαστική κατηφόρα με ωραία θέα. Το μεσημέρι στο καφενείο της Αμυγδαλιάς ξεσπάει μια δροσιστική μπόρα. Αφού κοπάσει, συνεχίζουμε στον κεντρικό προς Άμφισσα. Απόγευμα στην πόλη, πίνουμε καφέ στο παλιό καφενείο Μαστρονικολόπουλου, όπου γυρίστηκαν πλάνα της ταινίας του Θ. Αγγελόπουλου «Ο Θίασος». Η μέρα κλείνει με μεζέδες στη σούβλα.
Την τελευταία μέρα περνάμε την Ιτέα και συνεχίζουμε στην τεράστια ανηφόρα ως τη Δεσφίνα. Μια καταιγίδα βρίσκεται σε εξέλιξη μπροστά και επιταχύνουμε μήπως προλάβουμε να προφυλαχθούμε. Ο αέρας είναι τόσο δυνατός που χρειάζεται πετάλι στην κατηφόρα, ενώ δυο φορές με πετάει εκτός δρόμου. Ξεκινάει καταρρακτώδης βροχή. Φοράω αδιάβροχο και ποδηλατώ μανιασμένα έως το Δίστομο. Φτάνουμε μουσκίδι σε ένα καφέ και περιμένουμε εκεί ώσπου να κοπάσει. Τρεις ώρες αργότερα, ο καιρός φαίνεται να βελτιώνεται. Ξανακαβαλάμε και με γοργό ρυθμό μπαίνουμε στην τελική ευθεία προς Λιβαδειά με τον καιρό να είναι ακόμα απειλητικός.
Λίγο πριν φτάσουμε θριαμβευτές στον τερματισμό, ο ήλιος λάμπει ξανά σαν επιβράβευση. Μετά τις απαραίτητες φωτογραφίες στις όχθες του Έρκυνα και ένα τεράστιο «εορταστικό» παγωτό, αποχαιρετούμε τη Ρούμελη μετά από εννέα μέρες γεμάτοι πετάλι, εμπειρίες και δύναμη.
ΔΙΑΜΟΝΗ
Στην Αμφίκλεια
Ξενώνας «Κυριακή» (τηλ. 22340-29011, xenonaskiriaki.gr). Παραδοσιακή αρχιτεκτονική με θέα και εξαιρετική φιλοξενία.
Στο Λιδωρίκι
Ξενοδοχείο «Καλλίπολις» (τηλ. 22660-22880, hotelkallipolis.gr). Ωραία θέα στη λίμνη.
Στην Άνω Χώρα
Ξενώνας «Αλθαία» (τηλ. 6936-698104, althaiahotel.gr). Παραδοσιακά ευρύχωρα διαμερίσματα διακοσμημένα με γούστο.
Στην Ανατολική Φραγκίστα
Ξενώνας «Τα Δύο Αλώνια» (τηλ. 22370-95290). Διαθέτει ωραία αυλή με θέα στο χωριό και προσφέρει χορταστικό πρωινό.
Στο Θέρμο
Hotel Thermios Apollon (τηλ. 26440-24024, apollonhotel.gr). Άνετο μεγάλο ξενοδοχείο με πισίνα.
Στο Τείχιο
Ξενώνας «Πατρικό» (τηλ. 6983-391151). Πέτρινο παραδοσιακό κατάλυμα.
ΦΑΓΗΤΟ
Καραούλι (Λιβάδια Αράχωβας, τηλ 22670-31001, karaouli.com). Νόστιμα πιάτα της ώρας και τοπικές σπεσιαλιτέ.
Καταφύγιο Οίτη (Επαρχ. Οδός Σπερχειάδας-Άμφισσας, Καλλιοί, τηλ. 6936-944300, katafygio-oiti.gr). Καφές, τσιπουρομεζέδες, σνακ, χειροποίητα γλυκά κουταλιού και μαμαδίστικες γεύσεις μέσα σε ορεινό τοπίο που κόβει την ανάσα.
Ο Ντόπιος (Κρυονέρια, τηλ. 6944-415938, ntopios.gr). Εξαιρετικές σπεσιαλιτέ φτιαγμένες με μεράκι. Η Ντίνα και ο Πέτρος θα σας περιποιηθούν και με το παραπάνω.
Ορεάδες (Άνω Χώρα, (τηλ. 6986-613821, oreades-homes.gr). Ξενώνας και εστιατόριο μαζί, με γευστικότατη κουζίνα και πλούσια πρωινά. Φανταστικός κόκκορας κοκκινιστός με πατάτες. Καταπληκτική φιλοξενία από τον Παναγιώτη και τον Ivan.
