«Το Σάββατο θα βγω με τα παιδιά». Αυτή η ατάκα επαναλαμβάνεται αυτόματα κάθε εβδομάδα στις περισσότερες οικογένειες με παιδιά στην εφηβεία, ενεργοποιώντας έναν άτυπο «συναγερμό». Η παράνομη πώληση αλκοόλ σε ανηλίκους, οι βίαιες συμπλοκές μεταξύ μαθητών, η σεξουαλική παρενόχληση, τα τροχαία είναι μόνο κάποιοι από τους λόγους που κρατούν πολλούς γονείς ξάγρυπνους τα σαββατόβραδα, άλλοτε κολλημένους πάνω στην οθόνη του κινητού τους (παρακολουθώντας το GPS του παιδιού) και άλλοτε έξω από το μαγαζί στο οποίο εκείνα διασκεδάζουν.
Μιλήσαμε με γονείς εφήβων σε όλες τις συνοικίες της Αθήνας, οι οποίοι μοιράστηκαν μαζί μας τις σκέψεις και τους φόβους τους, ακόμα και παράλογους, που τους ωθούν να γίνονται κατά περίπτωση ντετέκτιβ, ταξιτζήδες ή ψυχολόγοι. Όλοι αναγνώρισαν την ανάγκη για κοινωνική ζωή και αυτονόμηση κατά την εφηβεία, αλλά και για την τήρηση κοινώς αποδεκτών κανόνων. Παραδέχτηκαν τον καταλυτικό ρόλο που παίζει η (καλή ή κακή) παρέα, ο τύπος διασκέδασης αλλά και η περιοχή όπου ο κάθε έφηβος επιλέγει να βγει. «Εμπιστεύομαι το παιδί μου, ξέρει να διαχειρίζεται καταστάσεις», ισχυρίζονται οι πιο ψύχραιμοι. «Φοβάμαι την κακιά στιγμή», αντιπαραβάλλουν άλλοι. Πιστό «σύμμαχο» στην παραπάνω λεπτή ισορροπία και διαπραγμάτευση έχουν την τεχνολογία, που μπορεί να αποκαλύψει σε πραγματικό χρόνο την τοποθεσία των παιδιών· για τις πράξεις τους επαφίενται στη σχέση εμπιστοσύνης που έχουν (ή δεν έχουν) αναπτύξει μέχρι την εφηβεία. «Είναι και η έξοδος μία από τις προκλήσεις της γονεϊκότητας. Αν ο έφηβος ξέρει ότι είσαι συνεπής και δίκαιος, από τότε που συμφωνούσατε τον χρόνο παραμονής στις κούνιες, θα συνεργαστεί μαζί σου», ισχυρίζεται ένας εκ των συνομιλητών μας.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 2 Νοεμβρίου με την «Καθημερινή».
