Αυτό που σίγουρα δεν μπορεί κανείς να καταλογίσει στον Λούκα Γκουαντανίνο είναι η έλλειψη πολυμορφίας και ποικιλίας στο έργο του. Μέσα στην τελευταία τριετία μόνο, ο Ιταλός κινηματογραφιστής έχει καταφέρει να αφηγηθεί μια ιστορία ενηλικίωσης-αγάπης με πρωταγωνιστές ένα ζευγάρι αξιαγάπητων… κανίβαλων (Bones and All), να βουτήξει στα ζουμερά παρασκήνια του κόσμου του τένις (Challengers), να μεταφέρει στον κινηματογράφο ένα ηφαιστειώδες βιβλίο του Γουίλιαμ Μπάροουζ (Queer) και να κάνει ένα πέρασμα από τις κρυφές πτυχές ενός κατά τα άλλα αξιοσέβαστου πανεπιστημιακού ιδρύματος της Ivy League (Μετά το κυνήγι). Αυτό το τελευταίο το παρακολουθήσαμε στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βενετίας, όπου έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του. Αμέσως μετά συναντήσαμε τον Ιταλό σκηνοθέτη, μαζί με την Τζούλια Ρόμπερτς, στο θρυλικό ξενοδοχείο Cipriani. Ο ίδιος ήταν προσηνής, αρκετά χαρούμενος για την πρεμιέρα της ταινίας στη Μόστρα, αλλά και κάπως προβληματισμένος από τις διχασμένες αντιδράσεις κοινού και κριτικών.
«Ένας από τους σκηνοθέτες που λατρεύω», μας είπε ο Γκουαντανίνο, «ο Τζόναθαν Ντιμ (σ.σ. Η σιωπή των Αμνών, Φιλαδέλφεια κ.ά.), κατάφερνε να προσεγγίζει με μεγάλη λεπτότητα αξίες και χαρακτηριστικά που βρίσκονται στον πυρήνα του μέρους του κόσμου όπου ζούμε. Είμαστε όλοι Δυτικοί, έχουμε εμποτιστεί από αυτό. Ζούμε κάτω από τη σκέπη της δημοκρατίας και του καπιταλισμού ταυτόχρονα. Οπότε σκέφτηκα ότι θα ήταν ενδιαφέρον οι χαρακτήρες να συζητήσουν σχετικά και να αναμετρηθούν σε αυτά τα θέματα. Το τελευταίο καρέ της ταινίας, άλλωστε, είναι ένα χαρτονόμισμα των 20 δολαρίων…».
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 12 Οκτωβρίου με την «Καθημερινή».
