Στις τέσσερις παραλίες της δεν θα βρεις ξαπλώστρες και beach bar. Δεν θα βρεις επίσης τα γνωστά νυχτερινά μαγαζιά «επάνω στο κύμα», αυτά που καταλήγουν να οικειοποιούνται κάθε εκατοστό ελεύθερου χώρου και να επιβάλλουν τη δραστηριότητά τους διά των «φουσκωτών». Τα καταστήματα αυτά έχουν πλέον κατεδαφιστεί και στη θέση τους δημιουργούνται κοινόχρηστοι χώροι, που αποδίδονται στο κοινό. Όταν «παραδοσιακά» οι πολιτικές του κράτους και των δήμων αφορούν την εντατική εκμετάλλευση της ακτογραμμής και η αντιμετώπιση από τον ιδιωτικό τομέα χαρακτηρίζεται από την αυθαιρεσία και την παρανομία, τα τέσσερα χιλιόμετρα του ελεύθερου θαλάσσιου μετώπου του δήμου Γλυφάδας είναι αναμφίβολα η εξαίρεση − μια όαση για όλους τους πολίτες και ένα διαφορετικό παράδειγμα. Δεν είναι όμως κάτι που προέκυψε από τη μια μέρα στην άλλη: για να απελευθερωθεί η παραλία της Γλυφάδας από τις παρανομίες και τους φράχτες, χρειάστηκε αρκετή επιμονή και πολλές μάχες, δικαστικές και πολιτικές. Η σημασία της ύπαρξης μιας συνεχούς, ελεύθερης για όλους παραλιακής ζώνης αναδεικνύεται τώρα ακόμα περισσότερο, με δεδομένη την εξέλιξη του παραλιακού μετώπου του Ελληνικού.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 13 Ιουλίου με την «Καθημερινή».
