«Εδώ νιώθω σαν να είμαι σπίτι μου, δεν αντέχω αν δεν έρθω κάποιες μέρες την εβδομάδα», μου λέει η μικρή Μυρσίνη, που κάθεται σε μια πολυθρόνα στη μέση του καινούργιου μικρού, ανεξάρτητου βιβλιοπωλείου Penny Lane στη Νέα Σμύρνη, απορροφημένη από τις περιπέτειες της τρομερής Ανέτ που εκτυλίσσονται στις σελίδες του εικονογραφημένου βιβλίου που κρατάει στα πόδια της. Είναι περιτριγυρισμένη από ράφια γεμάτα με κάθε λογής βιβλία: από παιδικά και κλασικές εκδόσεις μέχρι σύγχρονα διαμάντια που μόλις κυκλοφόρησαν. «Δεν υπάρχουν αγαπημένα βιβλία, όλα είναι ξεχωριστά», μου λέει, πριν βυθιστεί και πάλι στον φανταστικό κόσμο από τον οποίο την έχω μόλις βγάλει. Το βιβλιοπωλείο άνοιξε πριν από έξι μήνες σε μια απόκεντρη γειτονιά και έχει ήδη εξελιχθεί σε μια ζεστή φωλιά για όλους όσοι αγαπούν το διάβασμα. Για τη μητέρα της Μυρσίνης, Πέννυ Μοσχογιάννη, που δούλευε πάνω από 25 χρόνια ως υπεύθυνη πωλήσεων σε βιβλιοπωλεία και εκδόσεις, το άνοιγμα ενός δικού της χώρου ήταν όνειρο ετών. «Είναι σαν η μικρή να βρίσκεται στο φυσικό της περιβάλλον», μου λέει σήμερα κοιτώντας την κόρη της. Προχθές, η Μυρσίνη ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από μια βραδιά ποίησης που διοργανώθηκε στο βιβλιοπωλείο, που την επομένη έγραψε ένα ποίημα. «Εάν δεν είναι αυτό κέρδος, τότε τι είναι;» με ρωτάει η Πέννυ.
Τέτοιες εκδηλώσεις είναι το οξυγόνο των μικρών, ανεξάρτητων βιβλιοπωλείων. Δημιουργούν ένα πνεύμα κοινότητας, έναν κύκλο που τα κρατάει ζωντανά μέσα στον ανταγωνισμό, μεταμορφώνοντάς τα σε μικρές αναγνωστικές κοιτίδες ακόμη και μακριά από το αθηναϊκό κέντρο. Το ενοίκιο, άλλωστε, σε πιο κεντρικά μέρη θα ήταν απαγορευτικό, όπως μου λέει η Πέννυ και όπως πρόσφατα καταλάβαμε από την ιστορία του Επί Λέξει στην Ακαδημίας. Πώς επιβιώνει λοιπόν ένα μικρό βιβλιοπωλείο;
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 6 Ιουλίου με την «Καθημερινή».
