Στα εβδομήντα της χρόνια, η Κοκό Σανέλ έκανε κάτι που λίγοι τολμούν: ξεκίνησε από την αρχή. Ύστερα από δεκαπέντε χρόνια εξορίας στην Ελβετία, επέστρεψε στο Παρίσι για να διεκδικήσει ξανά τον θρόνο της μόδας. Ηταν το 1954, η εποχή του «New Look» του Κριστιάν Ντιόρ, όπου οι γυναικείες σιλουέτες πνίγονταν σε κορσέδες και φουρό. Η Σανέλ, που είχε αφιερώσει τη ζωή της στην απελευθέρωση των γυναικών, δεν μπορούσε να αποδεχτεί ότι οι ίδιες γυναίκες που της χρωστούσαν την άνεση και την κομψότητα είχαν επιστρέψει στη σκλαβιά της μόδας.
Και έτσι, ακριβώς όπως έκανε πάντα, προκάλεσε το κατεστημένο. Στις 5 Φεβρουαρίου 1954, η θρυλική πασαρέλα της Rue Cambon γέμισε ξανά με μοντέλα που φορούσαν τις δημιουργίες της. Ανάμεσά τους, η ελίτ του Παρισιού και νεαρές διασημότητες που η ίδια είχε στρατολογήσει ως τις πρώτες influencers, προτού καν υπάρξει ο όρος. Η υποδοχή από τη γαλλική μόδα ήταν σκληρή – οι κριτικοί την αποδοκίμασαν, αποκαλώντας τα σχέδιά της ξεπερασμένα. Όμως η Σανέλ ήξερε ότι δεν σχεδίαζε για το Παρίσι. Σχεδίαζε για τις γυναίκες.
Και οι γυναίκες την αποθέωσαν. Οι Αμερικανίδες πρώτες αναγνώρισαν τη δύναμη των νέων της δημιουργιών. Η Vogue και το Life αφιέρωσαν εξώφυλλα στη θριαμβευτική της επιστροφή. Σταδιακά, ακόμη και οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι η Σανέλ δεν ήταν απλώς μια ακόμα σχεδιάστρια. Ήταν ένα φαινόμενο.
Αυτή τη φορά, δεν έφερε επανάσταση μόνο με τα ρούχα. Δημιούργησε σύμβολα. Το ταγέρ Chanel, με το σακάκι χωρίς πέτα, τις τέσσερις τσέπες και την αλυσίδα στο στρίφωμα για τέλεια εφαρμογή, έγινε η στολή ισχύος για τις γυναίκες που είχαν κατακτήσει τον κόσμο. Η Τζάκι Κένεντι το φόρεσε τη μέρα που άλλαξε η Ιστορία – τη μέρα που ο Τζον Κενεντι δολοφονηθηκε. Η Μαρία Κάλλας, η Γκρέις Κέλι και η Ρόμι Σνάιντερ το έκαναν το απόλυτο fashion statement.
Λίγο αργότερα, παρουσίασε την τσάντα 2.55, την πρώτη γυναικεία τσάντα ώμου, σχεδιασμένη για να δίνει ελευθερία στις γυναίκες. «Είχα βαρεθεί να κρατάω την τσάντα μου στο χέρι και να τη χάνω», είπε. Η καπιτονέ υφή της, ο κρυφός χώρος για μικρά μυστικά, το δερμάτινο λουρί πλεγμένο με μεταλλική αλυσίδα – κάθε λεπτομέρεια ήταν ένας φόρος τιμής στη λειτουργικότητα.
Αλλά η Σανέλ δεν σταμάτησε εκεί. Η απελευθέρωση έφτασε ως τα πόδια. Το δίχρωμο slingback παπούτσι, με χαμηλό τακούνι και μύτη σε αντίθετο χρώμα, έδινε στις γυναίκες κομψότητα και άνεση. Σχεδιασμένο να κάνει τα πόδια να φαίνονται μακρύτερα και πιο κομψά, φορέθηκε από χιλιάδες γυναίκες, από σταρ του Χόλιγουντ μέχρι πριγκίπισσες.
Όλα τα κομμάτια που σχεδίασε στη δεύτερη καριέρα της, από τα κεντημένα παντελόνια μέχρι τα απαράμιλλα κοσμήματά της, δεν ήταν απλώς ρούχα – ήταν μηνύματα ελευθερίας. Σε μια εποχή όπου οι γυναίκες διεκδικούσαν περισσότερα, η μόδα της τις ακολουθούσε.
Η Κοκό Σανέλ απέδειξε πως η πραγματική κομψότητα δεν είναι θέμα ηλικίας, αλλά αντίληψης. Αψήφησε τα χρόνια, τις τάσεις, τις κοινωνικές νόρμες. Και έφτιαξε κάτι που δεν θα μπορούσε να φθαρεί ποτέ: την αίσθηση του διαχρονικού.
Η επιστροφή της ήταν η απόλυτη απόδειξη πως η κομψότητα είναι στάση ζωής.
ΚΟΚΟ ΣΑΝΕΛ – ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ. Για πρώτη φορά στα Ελληνικά, ένα απολαυστικό βιβλίο για τη ζωή, το στυλ, τις διαχρονικές δημιουργίες και τον μύθο μιας από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Την Κυριακή με την Καθημερινή.
