Αγορά του Καταναλωτή στου Ρέντη, ανάμεσα στον Κηφισό και στην Πειραιώς, στο ύψος του Μοσχάτου, Σάββατο μεσημέρι, με μια λιακάδα χειμωνιάτικη. Αρκετοί περιμένουν έξω από τα ψαράδικα, να πάρουν όσα διάλεξαν, με το χαρτάκι τους στο χέρι, και πιάνουν την κουβέντα στα σκαλιά. «Το 74!» ακούγεται από τη μια. Το «45!» από την άλλη. Στα ενδότερα πρέπει να ξελεπιάζουν και να καθαρίζουν non-stop. Κάποιος έχει καταφέρει να δέσει με σπάγκο τέσσερα γεμάτα τελάρα και ένα καφάσι με ζαρζαβατικά σε ένα μηχανάκι κι ένας πιτσιρίκος ρωτάει εντυπωσιασμένος τον μπαμπά του για τα mechanics της σχάρας-jenga που όλα τα χωράει. Κάποιοι άλλοι πίνουν καφέ στα τραπεζάκια του φούρνου ή κάθονται για λίγο, παρέα με τις τσάντες τους στα ξύλινα παγκάκια με τις κεραμοσκεπές – μάλλον δεν έχει τελειώσει ακόμη η λίστα. Παραδίπλα, στο κρεοπωλείο, μπροστά στους πάγκους και στις βιτρίνες έχει μπόλικο κόσμο, το ίδιο και στο μανάβικο, στη δεύτερη πτέρυγα – πράσινα καροτσάκια διασταυρώνονται φορτωμένα σχεδόν μέχρι επάνω με φρούτα και λαχανικά.
Από τις Ρίζες, το πρώτο μαγαζί που βλέπεις με το που μπαίνεις από την πύλη, το οποίο ήταν το και το πρώτο που άνοιξε στην Α΄ πτέρυγα της Αγοράς του Καταναλωτή, μπορεί να φύγεις με ένα κομμάτι γραβιέρα σπηλιάς του Στειακάκη ή φέτα του Πετρόπουλου από τη Μεσσηνία, ένα διχτάκι σαλιγκάρια, ένα βαζάκι λούπινα ή μερικά παξιμάδια. Δίπλα, στον Φλεριανό, βρίσκεις κατεψυγμένα οστρακοειδή, μαλάκια, ψάρια και λαχανικά. Το φρέσκο ψάρι εκπροσωπούν το Ενάλιον, με αρκετά μεγάλη ποικιλία ψαριών και θαλασσινών από ελληνικές και ξένες θάλασσες, και ο Ροκάκης, που στην πορεία πήρε και τον χώρο του άλλοτε μαγειρείου της Αγοράς, που έκλεισε κάποια στιγμή, και άπλωσε τη θαλασσινή πραμάτεια του σε περισσότερα τετραγωνικά. Και στο Κρεοπωλείο της Αγοράς η γκάμα είναι μεγάλη. Από black angus μέχρι προβατίνα. Στις βιτρίνες του, και είναι πολλές, στα ψυγεία και στα ράφια απλώνονται κρέατα ντόπια και εισαγωγής. Κοπές, κρεατοπαρασκευές, από ρολά, μπιφτέκια και πολλών λογιών σουβλάκια μέχρι εξοχικά και ό,τι άλλο μπορείς να φανταστείς, αλλαντικά, τυριά, ζυμαρικά, σάλτσες, κρασιά, ποτά… Αν πας προς τα δεξιά, θα βρεις το «Μπακάλικο της Αγοράς», το ξηροκαρπάδικο «Αντώνης» και τα γαλακτοκομικά Μανδρέκας, που, πέρα από δικά τους γάλατα, γιαούρτια και τυριά, έχουν και μια μικρή συλλογή με προϊόντα άλλων παραγωγών.
H αγορά έχει και μεζέ. Τα «Μεζεκλίκια της Λαχαναγοράς». Ένα μεζεδοπαντοπωλείο με καρό τραπεζομάντιλα και μπόλικα προϊόντα… παντού. Ανοίγοντας τη συρόμενη πόρτα και μπαίνοντας στον προθάλαμο, βλέπεις μια μίνι κάβα, τα ράφια είναι γεμάτα σακούλια και βαζάκια, πάνω από το ψυγείο με τα τυριά και τα αλλαντικά έχει χαλβάδες, δίπλες και λαλάγγια. Και κόσμος που κάνει τα ψώνια του στην αγορά, και άλλοι που δουλεύουν στα μαγαζιά και στα γραφεία, ανοίγουν ένα τσίπουρο και βάζουν στη μέση μια τηγανιά ή αυγά μάτια με τηγανητές πατάτες, μια μερίδα μπριζολάκια – τις Κυριακές κάνουν και γουρουνοπούλα.
Διαβάστε τη συνέχεια του ρεπορτάζ στο περιοδικό «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 23 Φεβρουαρίου με την Καθημερινή.
