Ο κόσμος ετοιμάζεται να γιορτάσει τον έναν αιώνα από τη γέννηση της «διακοσμητικής τέχνης», αναβιώνοντας την ξέφρενη εποχή της δεκαετίας του ’20. Τι είναι όμως αυτό το στιλ που σημάδεψε εκείνα τα χρόνια; Και πόσο ζωντανό είναι στη σημερινή εποχή;
Το αρ ντεκό υπήρξε ένα στιλ-σάντουιτς ανάμεσα σε δύο παγκόσμιους πολέμους. Τότε ήταν μια κραυγή της ζωτικής ανάγκης για αλλαγή προς μια νέα εποχή: της μηχανής και της ταχύτητας. Όλη η νεανική ενέργεια που συσσωρεύθηκε αρχικά στους στρατούς και ξοδεύτηκε κατόπιν στα χαρακώματα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σε συνδυασμό με τα θύματα της Ισπανικής Γρίπης του 1918, οδήγησε όσους επέζησαν σε ένα ξέσπασμα. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι η χειραφέτηση των γυναικών, που δεν περιορίστηκε μόνο στο δικαίωμα ψήφου, υπήρξε ένας από τους πυλώνες του στιλ. Όταν επέστρεψαν οι άντρες από το Μέτωπο, πολλές γυναίκες δεν θέλησαν να χάσουν την κεκτημένη αυτονομία τους και υπήρξε ξαφνικά ένα κύμα διαζυγίων. Στις μεγάλες πόλεις, οι ανύπαντρες γυναίκες –με τα κοντά πλέον μαλλιά και τα άνετα ρούχα ή με το ανδρόγυνο στιλ «γκαρσόν»– εργαζόμενες σε καταστήματα, γραφεία ή τράπεζες, έβγαιναν τα βράδια μόνες με τις φίλες τους, φορούσαν κατακόκκινο κραγιόν, φλέρταραν ελεύθερα, χόρευαν στους ρυθμούς της –νεόφερτης στην Ευρώπη– αμερικανικής τζαζ, κάπνιζαν δημόσια και έπιναν κοκτέιλ. Κάποιες οδηγούσαν αυτοκίνητα, έπαιζαν τένις, κολυμπούσαν και οι χειραφετημένες φιγούρες τους, που αποτυπώθηκαν σε έργα τέχνης και αφίσες, έγιναν εμβληματικά σύμβολα του στιλ αρ ντεκό.
Διαβάστε περισσότερα στο νέο τεύχος του «Κ» που κυκλοφορεί την Κυριακή 10 Νοεμβρίου με την «Καθημερινή».
