Χρόνια τώρα προσπαθώ να συμπεριλάβω σε αυτή τη στήλη κάτι από το ελληνικό mainstream. Αλλά να το νιώθω κιόλας, όχι να το κάνω μόνο για λόγους πολυσυλλεκτικότητας. Ας είναι καλά τα παιδιά της TMR Entertainment, που μου σύστησαν εμμέσως την Αλεξάνδρα Μάγκου, φέρνοντάς τη στο ARCH club. Ένα νέο κορίτσι-ελπίδα της ανάλαφρης ποπ (με ντόπια λαϊκά στοιχεία), σε ένα στέκι όπου ο κόσμος φοράει μαύρα, πίνει μπίρες και ανησυχεί για την εξέλιξη του ποστ πανκ. Tο λάιβ έχει προγραμματιστεί στις 26/11, υπό τον γενικό τίτλο Ε ρε γλέντια.
Η Αλεξάνδρα Μάγκου μού αρέσει κυρίως γιατί βγάζει κάτι θετικό ως παρουσία. Επιπλέον, ακόμα και σε κομμάτια που δεν αποφεύγουν τα κλισέ, όπως Τα χρόνια δεν γυρνάνε (η μεγάλη της επιτυχία, σε συνεργασία με τους Πύρινη Λαίλαπα), η φωνή της ξεχωρίζει. Η χροιά, ο τόνος, τα γυρίσματά της κλείνουν το μάτι στο ρεμπέτικο και στο μοντέρνο τραγούδι ταυτόχρονα, με μια ωραία ισορροπία. Γεννημένη στη Ρόδο, η ίδια ζυμώθηκε μουσικά την περίοδο των σπουδών της στη Θεσσαλονίκη, τραγουδώντας στον δρόμο με την μπάντα της. Πριν από τρία χρόνια κατέβηκε στην Αθήνα για να κυνηγήσει το όνειρό της, αν και αυτές τις μέρες πηγαινοέρχεται: ερμηνεύει ζωντανά τα κομμάτια της θεατρικής μεταφοράς τού Ας περιμένουν οι γυναίκες, που παίζεται στη συμπρωτεύουσα. Στο Instagram τη βλέπω να τραγουδάει στα σκαλιά ενός καφενείου της Ηρακλειάς, στο κατάστρωμα ενός πλοίου με φόντο τη θάλασσα και σε μια βεράντα με βουκαμβίλιες. Ελπίζω ο επόμενος στόχος της να μην είναι το να αυξήσει τους followers, αλλά το να μας δώσει όλα αυτά που η φωνή της υπόσχεται.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠCharlotte de Witte – Charlotte de Witte
Επίμονη τέκνο από τα κλαμπ μιας παράλληλης πραγματικότητας. Ένας απολαυστικός δίσκος που δεν έγινε viral, αλλά και δεν φτιάχτηκε για να παραμείνει στην επικαιρότητα μόνο μία εβδομάδα. Ακούστε οπωσδήποτε το κομμάτι No division, με τους ήχους αυτοκινήτων που προσπερνούν, τα ρομποτικά φωνητικά, τα βαριά beats.
