Χίλιοι πεντακόσιοι αθλητές, πεντακόσιοι εθελοντές και πάνω από τέσσερις χιλιάδες επισκέπτες από 65 χώρες γιόρτασαν τον αθλητισμό, τη ζωή και τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης στον μεγαλύτερο αγώνα τριάθλου της Ελλάδας. Στο ΔΕΗ IRONMAN® 70.3® Costa Navarino, Peloponnese, Greece 2025, που διεξήχθη το τριήμερο 24-26 Οκτωβρίου στη Μεσσηνία, πήραν μέρος ερασιτέχνες αθλητές και αθλήτριες, εργαζόμενοι που προπονούνται παράλληλα στο τρίαθλο και βρίσκουν μέσα από το IRONMAN® την ευκαιρία να ξεπεράσουν τα όριά τους, αλλά και επαγγελματίες που θέλουν να τεστάρουν την αγωνιστική τους κατάσταση. Σε μια εντυπωσιακή τοποθεσία στην καρδιά της Πελοποννησιακής φύσης, με θέα ελαιώνες, πευκοδάση και αρχαιολογικά μνημεία, οι συμμετέχοντες αγωνίστηκαν σε 1.900 μέτρα κολύμπι, 90 χιλιόμετρα ποδήλατο και 21,1 χιλιόμετρα τρέξιμο. Πρόκειται για τις αποστάσεις ενός αγώνα Half IRONMAN, που θεσμοθετήθηκε στις αρχές του 2000. (Το αρχικό και πλήρες IRONMAN®, με τη διπλάσια απόσταση, είναι ο πιο απαιτητικός αγώνας τριάθλου αντοχής στον κόσμο και δημιουργήθηκε το 1978 στη Χαβάη από τον Τζον και την Τζούντι Κόλλινς).
Για τον 22χρονο Παναγιώτη Μπιτάδο, η διοργάνωση της Μεσσηνίας, στην οποία συμμετείχε για δεύτερη φορά στην καριέρα του, ήταν μια ιδανική ευκαιρία προετοιμασίας αλλά και -όπως λέει- ανάδειξης του τριάθλου στη χώρα μας. Ο Έλληνας πρωταθλητής του, που μόλις στα 20 του είχε κατακτήσει την πρώτη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα IRONMAN, το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Ταλίν, είναι ένα από τα πιο υποσχόμενα ονόματα του ελληνικού αθλητισμού.
Με το βλέμμα στραμμένο στις επερχόμενες Ολυμπιάδες, μας μίλησε για την εμπειρία της συμμετοχής του, τα μυστικά του τριάθλου και όλα όσα χρειάζεται να ξέρουμε για τη ζωή ενός νεαρού υπεραθλητή.
Πες μου για τον αγώνα του ΔΕΗ IRONMAN® 70.3® Costa Navarino, Peloponnese, Greece 2025 στον οποίο συμμετείχες.
Επέλεξα να τρέξω σε αυτόν τον αγώνα εκτός συναγωνισμού, καθώς είμαι επαγγελματίας αθλητής στο τρίαθλο. Θα ήταν λοιπόν άδικο να πάρω τη θέση ενός ερασιτέχνη αθλητή που παράλληλα εργάζεται και το κάνει για το χόμπι του. Δεν θα ήθελα να του στερήσω το μετάλλιο και τη χαρά του να βγει πρώτος.
Διάλεξα λοιπόν να τρέξω στον εν λόγω αγώνα, επειδή στις εννιά Νοεμβρίου θα βρίσκομαι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Half Ironman -είναι η ίδια απόσταση με το Ironman που έγινε στο Costa Navarino- και το έτρεξα σαν προσομοίωση αγώνα για να προετοιμαστώ· το έκανα και για να προωθηθεί όσο γίνεται το ελληνικό τρίαθλο, να το μάθει ο κόσμος, να ακουστεί.
Ο αγώνας και η τοποθεσία στο Ironman Greece ήταν φανταστική και οι διοργανωτές έκαναν άψογη δουλειά. Έφτασα την προηγούμενη μέρα, δεν είχα δει τίποτα, δεν ήξερα καθόλου τις διαδρομές, η σηματοδότηση όμως ήταν τέλεια και με βοήθησε πολύ. Αντίστοιχα, το μέρος ήταν φανταστικό και ο καιρός εξαιρετικός. Τελικά, νομίζω ότι το Ironman Greece πήγε καλύτερα από κάθε άλλη χρονιά.
Πώς συνδέθηκες με το φυσικό περιβάλλον μέσα από τη διαδρομή;
Ήταν μια πολύ όμορφη διαδρομή. Ξεκινήσαμε από το W στο Costa Navarino και μετά ποδηλατήσαμε στον δρόμο προς Μαραθούπολη· η διαδρομή αυτή ήταν κάπως δύσκολη, ανηφορική, αλλά παρ’ όλα αυτά άρεσε πολύ σε όλους τους αθλητές. Όσο για το τρέξιμο; Ήταν δύο λούπες 10 χιλιομέτρων. Ο ζεστός καιρός της Πελοποννήσου μάς βοήθησε πολύ. Σε κάθε περίπτωση, την Ελλάδα δεν τη συγκρίνω με κανένα άλλο μέρος στο εξωτερικό. Εδώ μπορείς να κάνεις παντού τρίαθλο και να είναι όμορφα.
Ποιοι είναι οι αγώνες-σταθμοί που ξεχωρίζεις μέχρι τώρα στην καριέρα σου;
Κατάγομαι από τη Μυτιλήνη. Ξεκίνησα με την κολύμβηση όσο υπήρχε εκεί κολυμβητήριο. Κάποια στιγμή έκλεισε και έπρεπε να ασχοληθώ με κάτι άλλο. Έτσι, βρήκα το τρίαθλο και μετά προπονούμουν στη θάλασσα μέχρι να τελειώσω το σχολείο, χειμώνα-καλοκαίρι. Το ξεκίνημα στην καριέρα μου ήταν δύσκολο, «αγωνίστηκα» πολύ να φτάσω στο επίπεδο που είμαι τώρα. Δεν είχα υποδομές για να κολυμπήσω και γενικά ήμουν μόνος μου. Έτσι όταν τελείωσα το σχολείο, ήρθα στην Αθήνα, προπονήθηκα αρκετά, και βελτιώθηκα.
Έχω κάνει προετοιμασίες και στο εξωτερικό. Η μεγαλύτερή μου επιτυχία ήρθε πέρυσι στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, όπου κέρδισα το Half-Ironmanν. Βγήκα πρώτος στην pro κατηγορία στους άνδρες, μια κατηγορία που δεν χωρίζεται με βάση την ηλικία και θεωρείται η πιο δύσκολη. Φέτος βγήκα τρίτος στο Ευρωπαϊκό της World Triathlon, στο Ολυμπιακό Τρίαθλο. Στόχος μου; Η Ολυμπιάδα.
Τι είναι αυτό που σε γοητεύει τόσο πολύ σε αυτό το άθλημα;
Όταν ήμουν μικρός και έκλεισε το κολυμβητήριο, δοκίμασα το τρέξιμο και το ποδήλατο. Μου φαίνονταν όμως λίγο ανιαρά μόνα τους και έτσι έτρεξα έναν αγώνα τριάθλου∙ αυτή η εναλλαγή αθλημάτων μου άρεσε πολύ. Βγαίνεις από το κολύμπι και πας κατευθείαν στο ποδήλατο, μετράει ακόμα και ο χρόνος αλλαγής ανάμεσα στα αθλήματα. Μου αρέσει ότι στην προπόνηση δεν κάνω συνέχεια ένα άθλημα. Αυτό με τράβηξε και κόλλησα το μικρόβιο του τριάθλου.
Πόσες θυσίες απαιτεί η ενασχόλησή σου με το τρίαθλο σε αυτό το επίπεδο;
Στην αρχή, όπως σου είπα, υπάρχει η γλύκα ότι κάνεις τρία αθλήματα. Όταν μετά μπήκα πιο βαθιά μέσα στο τρίαθλο, κατάλαβα ότι αυτό σημαίνει και παραπάνω χρόνος μες στην ημέρα, με διπλές και τριπλές προπονήσεις. Τώρα κάνω ακόμα και τετραπλές καμιά φορά – και σε αυτό δεν υπολογίζω το γυμναστήριο. Οπότε είναι, κατά κάποιο τρόπο, ένα full time job. Είναι σαν να δουλεύω πραγματικά – δεν ασχολούμαι με κάτι άλλο. Ό,τι καινούριο βάλω στην καθημερινότητά μου, θα με βγάλει εκτός προγράμματος. Αυτή είναι η μεγαλύτερη θυσία σε αυτό το άθλημα, όπως πιστεύω και στα περισσότερα αθλήματα αντοχής.
Προπονούμαι από 28 έως 36 ώρες την εβδομάδα. Κάνω 22-33 χιλιόμετρα κολύμπι, 13 με 14 ώρες minimum δηλαδή, και 17-18 ώρες ποδήλατο (περίπου 500 χλμ. την εβδομάδα). Αντίστοιχα, τρέχω 70 έως 100 χιλιόμετρα την εβδομάδα ή αλλιώς 8 έως 11 ώρες. Συνολικά προπονούμαι τρεις με πέντε ώρες την ημέρα. Οπότε πρέπει να ξεκουράζουμε∙ δεν πρέπει να βγω έξω, να ξενυχτήσω, γιατί την επόμενη μέρα με περιμένει μια ίδια μέρα προπόνησης.
Τι ψυχική δύναμη απαιτεί το τρίαθλο; Πώς διαχειρίζεσαι την πίεση μετά από ένα σημείο στον αγώνα;
Τόσα χρόνια που τρέχω σαν αθλητής, γνωρίζω πώς να ανταποκρίνεται το σώμα μου ώστε να μην τα δώσω όλα από το ξεκίνημα. Ξέρω ακριβώς πόσο γρήγορα πρέπει να κολυμπήσω, να ποδηλατήσω. Παρ’ όλα αυτά πάντα -γιατί δίνω το 120% των δυνάμεων μου σε κάθε αγώνα- αρχίζω και μετράω αντίστροφα μετά από κάποιο σημείο, σε κάθε χιλιόμετρο. Και αυτό το κάνω για να νιώσω καλύτερα ψυχολογικά. Όταν έχω ας πούμε τέσσερα χιλιόμετρα για να τερματίσω σκέφτομαι «εντάξει, δύο διχίλιαρα είναι».
Είχες κάποιο πρότυπο μεγαλώνοντας;
Το πρότυπο μου είναι ο Γιαν Φροντένο – χρόνια τώρα, από μικρό παιδί τον λατρεύω. Έχει πάρει χρυσό σε Ολυμπιακούς Αγώνες, έχει πάρει διάκριση σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα full Ironman. Από 20 μέχρι 40 χρονών ήταν εκεί στην κορυφή, και αν όχι πρώτος, ήταν στο τοπ-5 πάντα. Κρατούσε πολύ καλή ισορροπία σε όλους τους αγώνες. Θαυμάζω τον τρόπο που σκέφτεται και ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις του αθλήματος.
Πώς βλέπεις την κατάσταση όσον αφορά το συγκεκριμένο άθλημα στην Ελλάδα; Είναι τρία αθλήματα. Και για ένα παιδάκι που μένει στην Αθήνα ή σε μια μεγάλη πόλη στην Ελλάδα, η κίνηση είναι δύσκολη. Δεν είναι εύκολο να βγει, να κάνει ποδήλατο ή να πάει για κολύμπι ή για τρέξιμο. Αυτά τρώνε χρόνο. Τι θα κάνει μέσα στη μέρα όταν πηγαίνει και σχολείο, έχει και διάβασμα, έχει και φροντιστήρια;
Επίσης, είναι πολυέξοδο. Τρία αθλήματα σημαίνει τρεις εξοπλισμοί. Βέβαια υπάρχουν λύσεις στο να κάνει κάποιος φθηνό τρίαθλο, δηλαδή στο να ξεκινήσει κάπως οικονομικά, να μην ξοδευτεί αρκετά. Αλλά δυστυχώς ο κόσμος δεν το καταλαβαίνει πολύ αυτό. Πιστεύω ότι είναι ακριβό, αλλά ένα παιδάκι που ξεκινάει δεν χρειάζεται να δώσει πάρα πολλά χρήματα. Αυτό είναι πάντως που κρατάει το άθλημα πίσω στην Ελλάδα.
Πες μου για επόμενους στόχους από εδώ και πέρα.
Για φέτος, ο στόχος μου είναι να πάω καλά στο Παγκόσμιο στις εννιά Νοεμβρίου. Φυσικά, ο κύριος στόχος είναι η Ολυμπιάδα, το 2028 και το 2032. Θέλω να βγω στους οκτώ πρώτους. Αυτό είναι το όνειρό μου. Όσον αφορά το IRONMAN®, σίγουρα όταν τελειώσω από την Ολυμπιάδα -είναι βέβαια αρκετά μακριά και δεν ξέρω την κατάσταση στην οποια θα βρίσκομαι σωματικά και ψυχικά- θα θέλω να κάνω FULL IRONMAN.
