Αν έχετε social media, είναι σίγουρο ότι θα έχετε δει αποσπάσματα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη, και πιο συγκεκριμένα βιντεάκια με τη Θεία Σταματίνα. Στο πιο σύντομο από αυτά, μιλάει με μια φιλενάδα της στο κινητό: «Έλα, Φωφώ μου. Πώς είσαι;» Παύση. «Καλύτερα; Παροδικό θα είναι. Δεν έχεις διαφύγει ακόμα τον κίνδυνο», της λέει και της κλείνει το τηλέφωνο στα μούτρα. Ναι, θα μπορούσε εύκολα να είναι μιμίδιο – άλλωστε, η σάτιρα οφείλει να ξεκινά από τα πιο κοντινά μας άτομα.
Όσοι αγαπούν το μυθοπλαστικό σύμπαν της ελληνικής τηλεόρασης, ταυτίζονται συνήθως με τον δυναμισμό γυναικείων ρόλων: το εκρηκτικό ταμπεραμέντο της Ντένης Μαρκορά (Ντίνα Κώνστα στους «Δύο Ξένους»), η εκδικητική κακία της Σωσώς Παπαδήμα (Καίτη Κωνσταντίνου στα «Εγκλήματα»), η διπροσωπία της Σιλβής (Παναγιώτα Βλαντή στα «Μαύρα Μεσάνυχτα») και πιο πρόσφατα, η αδιαφορία της Μαριλούς να μπει κουτάκια (Λυδία Φωτοπούλου στην «Τούρτα της Μαμάς») έχουν αποθεωθεί από το ελληνικό κοινό.
Αντίστοιχα, οι χρήστες των κοινωνικών δικτύων εκδηλώνουν ασταμάτητα την ταύτισή τους με την ωμή ειλικρίνεια και τις πηγαίες «βιτριολικές» ατάκες της θείας Σταματίνας. Έτσι, ο ρόλος της Γιούλης Τσαγκαράκη στις «Σέρρες» έρχεται δικαιωματικά να προστεθεί σε αυτή τη λίστα με τις αγαπημένες ηρωίδες της ελληνικής τηλεόρασης.
Ανάμεσα στο θάρρος και το θράσος
Στα πρώτα επεισόδια των «Σερρών», η θεία Σταματίνα έδινε αρχικά μια αντιπαθητική εντύπωση, εξαιτίας του θράσους, της τάσης της για κουτσομπολιό αλλά και του «σκατά στα μούτρα σου» που μοίραζε αφειδώς σε όποιον δεν συμπαθούσε. Δεν είχε ενδοιασμούς να κακολογεί όλον τον νομό Σερρών και να δημιουργεί τύψεις. Ωστόσο, κάτι άλλαξε στο τέλος της σεζόν. Παρέμεινε αδιάλλακτη στη συμπεριφορά της, αλλά την ίδια στιγμή ήταν το βασικό στήριγμα του ανιψιού της, ο οποίος πήρε το ρίσκο να «ανοίξει» το πρώτο γκέι καφέ στις Σέρρες. Οι αντιφάσεις του χαρακτήρα είναι τόσο πολλές ώστε να μάς βάζει σε σκέψεις: είναι, άραγε, μια «διαφορετική» ηρωίδα ή μια αντιηρωίδα που συμπυκνώνει μια σειρά από αρνητικά στερεοτυπικές συμπεριφορές;
Και αν ο πρώτος κύκλος της τηλεοπτικής σειράς αφορούσε την προσπάθεια ενός γκέι ατόμου στην ελληνική επαρχία να έρθει κοντά με τον πατέρα του, το ενδιαφέρον στον δεύτερο κύκλο περιστρέφεται γύρω από τη θεία Σταματίνα. Τι ακριβώς κάνει; Βρέχει με το λάστιχο τους ομοφοβικούς νταήδες της γειτονιάς, στρογγυλοκάθεται με θράσος στα ραντεβού του ανιψιού της, δεν συμπαθεί κανέναν και παραμένει αδιάφορη απέναντι στις αντιλήψεις της κοινωνίας με έναν ειλικρινή τρόπο, στα όρια του θάρρους και του θράσους. Αντιπαθώντας τους πάντες και τα πάντα, τελικά συμβολίζει την ισότητα.
«Η θεία Σταματίνα δεν είναι ρόλος, είναι ιδέα»
Μάλιστα, μέσα από δύο συγκινητικές σκηνές αποκαλύπτεται πως η συμπεριφορά της είναι μια άμυνα απέναντι στα καλούπια της κοινωνίας, στα οποία προσπαθούσε να ταιριάξει, αλλά δεν τα κατάφερε ποτέ, ορθώνοντας ένα οχυρό κακίας και αδιαφορίας, ως αντίδραση στην κοινωνία. Το γκέι μπαρ του ανιψιού της, όμως, λειτουργεί ως καταφύγιο: είναι το μόνο μέρος που εντοπίζει την αποδοχή.
Σε υπερθετικό, βέβαια, βαθμό. Μετά την αποκάλυψη πως είναι ίντερσεξ άτομο, κανείς δεν τη σταματάει από το να μετατρέψει το ακρωνύμιο «ΛΟΑΤΚΙ» σε «ΙΚΤΟΛΑ», σε μια προσπάθεια να θέσει την ίντερσεξ ταυτότητά της στο προσκήνιο. Γι’ αυτό και μόνο, θα συμφωνήσουμε με μία χρήστρια που έγραψε ότι «η θεία Σταματίνα δεν είναι ρόλος, είναι ιδέα». Προσθέτοντας ότι, κατά βάθος, όλοι θα θέλαμε να έχουμε το θάρρος να βάζουμε τους κακούς ανθρώπους στη θέση τους – όπως ακριβώς κάνει η θεία Σταματίνα.
