Διάλεξα αυτό το σπίτι: Το βρήκα τυχαία, όταν μου ακύρωσαν ένα άλλο που είχα κλείσει. Ήταν εντελώς αδιαμόρφωτο, αλλά είχε προοπτική, ακριβώς όπως εγώ σ’ εκείνη τη φάση της ζωής μου. Μαζί με τη φίλη μου, την αρχιτέκτονα Ράνια Αραβίδου, το φανταστήκαμε σαν γλυπτό στον ουρανό και το δουλέψαμε.
Στο σπίτι μου αγαπώ: Το φως γύρω στις οκτώ το βράδυ. Να ξαπλώνω στο χαλί, με βιβλία από πάνω και τα παράθυρα ανοιχτά.
Δεν ξεχνώ: Τον χωρισμό μου την επομένη της μετακόμισης. Δύο άτομα στον καναπέ, με ρακή και δάκρυα. Η αρχή εμπεριέχει πάντα ένα τέλος.
Δεν λείπει ποτέ από το σπίτι: Το φως και τα λεπτά κεριά από το εκκλησάκι στου Ψυρρή.
«Δεν ξεχνώ τον χωρισμό μου την επομένη της μετακόμισης. Δύο άτομα στον καναπέ, με ρακή και δάκρυα. Η αρχή εμπεριέχει πάντα ένα τέλος».
Τελευταίες αγορές: Λευκά βότσαλα από το Άγιον Όρος, ένα παλιό γυάλινο μπολ και ένα τουριστικό καπέλο.
Επόμενη φάση: Πήλινα, κάκτοι και ποτιστικό σύστημα: Έχει έρθει η ώρα να ασχοληθώ με τον κήπο.
Το στιλ του χώρου: Ένα μιξ από διακοσμητικά ζώα και μπότες από την Αυστραλία μέχρι ελληνικά κεραμικά και γερμανικά βιβλία.
Τέχνη: Έργα φίλων και αντικείμενα από την πατρίδα.
Οι άλλοι λένε για το σπίτι μου: Ότι νιώθουν ηρεμία.
Θα ήθελα να αλλάξει: Λίγο περισσότερο πρωινό φως στο υπνοδωμάτιο. Αλλά η τελειότητα είναι υπερεκτιμημένη.
Πρώτη σκέψη όταν το είδα: Βλέπω την Αίγινα και την Πελοπόννησο από το μπαλκόνι! Πόσο δύσκολο θα είναι να το ανακαινίσω;
Καθημερινή ρουτίνα: Διαλογισμός, κίνηση, καφές στο Williwaw Café & Canteen.
Όταν ξυπνάω: Διαπραγματεύομαι με τον εαυτό μου για τον διαλογισμό.
Το πιο χρήσιμο δωμάτιο: Το μπαλκόνι.
Στοιχεία που δείχνουν ότι ζω εδώ: Φωτογραφικές μηχανές, φωτογραφίες, βιβλία για κινηματογράφο και τελετουργίες, και μια περίεργα μεγάλη συλλογή από πέτρες.
Αντί για το σπίτι, προτιμώ: Να κυκλοφορώ χωρίς πρόγραμμα στην Αθήνα.
Αγαπημένο έπιπλο: Ένα τραπεζάκι που έφτιαξα με τον φίλο μου Ορλάντο.
Το πιο δημιουργικό πράγμα που έκανα πρόσφατα: Ολοκλήρωσα το δεύτερο προσχέδιο ενός σεναρίου.
Προορισμός: Για τώρα, εδώ.
Έμπνευση: Η μουσική της Άλις Κολτρέιν, τα γραπτά του Ρόμπερτ Άνταμς και ο Άλι που πουλάει λουλούδια στη Φωκίωνος Νέγρη.
Συλλογή: Προσπαθώ να σταματήσω να συλλέγω. Διακοσμώ με ό,τι έρχεται και το νιώθω σωστό.
Για να χαλαρώσω: Θυμάμαι πως όλα είναι ένα παιχνίδι και σταματάω να προσπαθώ τόσο.
Με φίλους: Μαγειρεύουμε, ακούμε, γινόμαστε καταφύγιο μετά το κλείσιμο των μαγαζιών.
Βόλτα στην Αθήνα: Παντού. Είναι μια ατελείωτη και απρόβλεπτη πόλη, ιδανική για περιπλανήσεις.
Αγαπημένο ξενοδοχείο: Το σπίτι φίλων.
Ιδανική σχέση: Αληθινή παρουσία, ειλικρίνεια, αγάπη χωρίς προσδοκίες, ενέργεια, επιθυμία.
Σκοπεύω να: Μάθω καλύτερα ελληνικά, να βρω ένα μεταχειρισμένο κάμπριο αυτοκίνητο, να γυρίσω ταινία στην έρημο, να χτίσω μια πέργκολα.
Το καλύτερο συναίσθημα: Να πετυχαίνεις φίλο εκεί που δεν το περιμένεις. Η επιστροφή από τη θάλασσα το σούρουπο. Το τσιγάρο αφού το έχεις κόψει. Η σπανακόπιτα και ο καφές τα ξημερώματα στην Πατησίων, πριν φύγεις με το πλοίο.
