Harold von Kursk/ Γιώργος Ρομπόλας
Στον Τζεφ Μπρίτζες αρέσει να συστήνεται ως ένας «τεμπέλης τύπος» που συνήθως χρειάζεται λίγη πειθώ για να πει το «ναι» στις ταινίες που συμμετέχει. Και όμως, μέσα σε μια πορεία σχεδόν έξι δεκαετιών έχει καταφέρει να εμφανιστεί σε περισσότερες από 70 παραγωγές, από τότε που, εννιά χρονών παιδί, στάθηκε μπροστά στην κάμερα και πλάι στον πατέρα του, τον ηθοποιό Λόιντ Μπρίτζες, στη σειρά Sea Hunt της δεκαετίας του ’50. Οπλισμένος με ένα πονηρό χαμόγελο και σκανδαλιάρικη γοητεία, έχει χτίσει μια λαμπρή καριέρα, διατηρώντας παράλληλα την εικόνα του ως ένας από τους πιο ευγενικούς και καταδεκτικούς άνδρες της αμερικανικής σόουμπιζ. Αλλά, πέρα από οτιδήποτε άλλο, ο 75χρονος πια Μπρίτζες έχει καταφέρει να είναι για πάντα ο μεγάλος Λεμπόφσκι, ο εμβληματικός χαρακτήρας που υποδύθηκε στην ομώνυμη ταινία των αδελφών Κοέν το 1998. Με τον συγκεκριμένο ρόλο, πιο γνωστό ως The Dude, έναν ζεν ρέμπελο που παραδίδει αμφιβόλου ποιότητος σοφία, κομμένη και ραμμένη για την ποπ κουλτούρα, ο Μπρίτζες έχει κερδίσει δικαίως μια μόνιμη θέση στη συλλογική μας φαντασία.
Λιγότερο γνωστή είναι η δουλειά του σε μια άλλη κλασική καλτ ταινία: το Tron, ένα φιλμ επιστημονικής φαντασίας του 1982, τόσο μπροστά από την εποχή του ώστε το κοινό δεν γνώριζε πώς ακριβώς να το αντιμετωπίσει. Παρά την αποτυχία του στα box office, η ταινία θα συναντούσε τεράστια απήχηση στις επόμενες γενιές και θα αποτελούσε έμπνευση για μια αναδυόμενη βιομηχανία βιντεοπαιχνιδιών που πλέον αριθμεί εκατοντάδες εκατομμύρια αφοσιωμένους παίκτες σε όλο τον κόσμο.
Επιστροφή στο Tron
Τώρα ο Μπρίτζες επιστρέφει στον χαρακτήρα του Κέβιν Φλιν στο Tron: Ares, την τελευταία ταινία του franchise και πολυαναμενόμενη συνέχεια του Tron: Legacy του 2010, όπου ο Γκάρετ Χέντλουντ υποδύθηκε τον γιο του Φλιν, τον Σαμ, ο οποίος μπαίνει στον ψηφιακό κόσμο γνωστό ως The Grid για να αναζητήσει τον χαμένο πατέρα του. Η ταινία επικεντρώνεται σε μια επικίνδυνη εξέλιξη στο πρόγραμμα Ares (του οποίου το avatar υποδύεται ο Τζάρεντ Λέτο), όπου μεταναστεύει από το ψηφιακό σύμπαν στον πραγματικό κόσμο και απειλεί να πάρει τον έλεγχο της ανθρωπότητας. Εν τω μεταξύ, ο χαρακτήρας του Μπρίτζες, ο Φλιν, γνωστός και ως «πρόγραμμα CLU», εξακολουθεί να είναι παγιδευμένος στο ψηφιακό σύμπαν και θα πρέπει να επιστρατεύσει τη θρυλική του ιδιοφυΐα στον προγραμματισμό για να ανατρέψει την απειλή του Ares.
«Ο Τζεφ Μπρίτζες δίνει βροντερό “παρών” στην ταινία, βρίσκεται πραγματικά μέσα της, σαν ένα φάντασμα της μηχανής», αποκαλύπτει ο σκηνοθέτης του Tron: Ares, Γιοακίμ Ρένινγκ. «Ζει ακόμη στο παλιό Grid του 1982, στον αυθεντικό σέρβερ του Φλιν. Περάσαμε υπέροχα επιστρέφοντας σε εκείνη την εποχή, κοιτώντας ξανά το πρώτο φιλμ και προσπαθώντας να αναπαραγάγουμε την όψη και την αίσθηση του τότε με τη βοήθεια της νέας τεχνολογίας».
Ένας προφήτης της ποπ κουλτούρας
Το Tron: Ares έρχεται να διευρύνει ακόμη περισσότερο την κινηματογραφική κληρονομιά του Τζεφ Μπρίτζες. Μετά τη μάχη που έδωσε με τον καρκίνο το 2021 και την περιπέτεια με μια σχεδόν μοιραία λοίμωξη COVID, ο 75χρονος ηθοποιός φαίνεται να οδεύει προς το κλείσιμο μιας λαμπρής καριέρας που τον βρήκε να πρωταγωνιστεί σε μερικές εμβληματικές ταινίες του Χόλιγουντ: The Last Picture Show (Η τελευταία παράσταση), Against All Odds (Έρωτας δίχως αύριο), Starman, Jagged Edge (Η άκρη του νήματος), The Fabulous Baker Boys (Σχέσεις πάθους), The Fisher King (Ο βασιλιάς της μοναξιάς). Μάλιστα, το 2009 κέρδισε επιτέλους το Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου για τη συγκινητική του ερμηνεία ως αλκοολικός τραγουδιστής της κάντρι στο Crazy Heart.
Αλλά, όπως θα σας πουν όλοι οι θαυμαστές του, η καριέρα του Τζεφ Μπρίτζες θα καθορίζεται για πάντα από τον ρόλο του ως The Dude. Εκεί δηλαδή όπου κατάφερε να μεταδώσει το δικό του coolness με γερές δόσεις ζεν, σε μία από τις πιο αξέχαστες περσόνες της μεγάλης οθόνης: έναν μακρυμάλλη χίπη με ιδιαίτερη αγάπη στη μαριχουάνα, ο οποίος δεν έχει την παραμικρή φιλοδοξία ούτε διαθέτει στοιχειώδεις ικανότητες διαχείρισης της ζωής.
Μέσα από αυτή την εμβληματική του ερμηνεία, όχι απλώς απέκτησε ένα μυθικό στάτους για το σύγχρονο σινεμά, αλλά παράλληλα συνέβαλε στο να αγκαλιαστεί από το κοινό ο εν λόγω χαρακτήρας ως ένας «αυτοσχέδιος» προφήτης της ποπ κουλτούρας, του οποίου η αυτάρεσκη ραστώνη μάς καλεί να αμφισβητήσουμε τις παγίδες της υλιστικής κοινωνίας. Ο Μπρίτζες παραδέχεται ανοιχτά πως οι δικές του βουδιστικές πεποιθήσεις τον βοήθησαν ώστε να αποδώσει το coolness αυτού του τόσου χαλαρού τύπου.
«Έχω και εγώ μια κλίση προς τον βουδισμό και είχα πολλά κοινά με τον Dude στα νιάτα μου», θυμάται ο Μπρίτζες. «Πολλά από τα ρούχα που φοράει είναι δικά μου – τα σανδάλια, τα T-shirts και λοιπά… Ο Dude είναι ένας τύπος που ακολουθεί τους δικούς του νόμους, βρίσκει τον δικό του δρόμο χωρίς, στην ουσία, να ξέρει ακριβώς τι να κάνει». Με συμπρωταγωνιστές τους Τζον Γκούντμαν, Τζον Τορτούρο, Τζούλιαν Μουρ και Στιβ Μπουσέμι, Ο μεγάλος Λεμπόφσκι έχει αποτελέσει αντικείμενο ατελείωτης κριτικής ανάλυσης αλλά και τυφλής αφοσίωσης από μερίδα του κοινού, κάτι που μέχρι σήμερα προβληματίζει τον Μπρίτζες.
«Ο Dude είναι ένας τύπος που ακολουθεί τους δικούς του νόμους, βρίσκει τον δικό του δρόμο χωρίς, στην ουσία, να ξέρει ακριβώς τι να κάνει».
Ανεξάρτητα από τις πολλές άλλες (και μάλλον περισσότερο «διακεκριμένες») επιτυχίες του ως ηθοποιού, ο Μπρίτζες παραδέχεται ότι καμία άλλη ταινία του δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Μεγάλο Λεμπόφσκι για το πάθος που προκαλεί στους θαυμαστές του. «Είναι υπέροχο! Δεν νιώθω κανένα ίχνος ζήλιας γι’ αυτό. Ο Μεγάλος Λεμπόφσκι είναι για μένα ένα αληθινό αριστούργημα. Ίσως είμαι λίγο προκατειλημμένος επειδή είμαι μέσα στην ταινία, αλλά, ακόμα και αν δεν ήμουν, θα την αγαπούσα εξίσου – είναι τόσο καλοφτιαγμένη… Οι θαυμαστές έρχονται συνεχώς να μου ζητήσουν να υπογράψω κορύνες του μπόουλινγκ ή αυτά τα τρελά T-shirts με τις στάμπες. Υπάρχει μια διαρκής αγάπη για τον Dude και τον τρόπο που αναζητά –ή ίσως δεν αναζητά καν– κάποιο νόημα σε όλα αυτά. Ξέρει ποιος είναι και δεν χάνει χρόνο προσπαθώντας να γίνει κάποιος άλλος». Ο Μπρίτζες έχει μάλιστα γράψει και ένα βιβλίο πάνω στο θέμα με τίτλο The Dude and the Zen Master μαζί με τον καλό του φίλο και επαγγελματία δάσκαλο του ζεν, Μπέρνι Γκλάσμαν.
Ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή
Έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο Τζεφ Μπρίτζες άρχισε να ανακαλύπτει μόνος του πράγματα. Μεγαλώνοντας ως ένας κάπως επαναστατημένος γιος ενός πολύ διάσημου και αγαπημένου ηθοποιού, είχε για μέντορα και τον μεγαλύτερο αδερφό του, τον Μπο, επίσης διάσημο ηθοποιό, με τον οποίο συμπρωταγωνίστησαν δίπλα στη Μισέλ Φάιφερ στο The Fabulous Baker Boys (Σχέσεις πάθους). «Μου άρεσε πολύ να δουλεύω με τον αδερφό μου [Μπο] και τον πατέρα μου [Λόιντ]. Είχα μια υπέροχη εμπειρία γυρίζοντας το The Fabulous Baker Boys, το οποίο θεώρησα μια εξαιρετική ταινία. Και είχα την ευκαιρία να συνεργαστώ με τον πατέρα μου στο Tucker και στο Blown Away, που ήταν επίσης υπέροχες εμπειρίες».
Ο Τζεφ Μπρίτζες έγινε σύμβολο του σεξ του Χόλιγουντ το 1985, όταν το Against All Odds (Έρωτας δίχως αύριο), ένα ρομαντικό θρίλερ γυρισμένο στην περιοχή Γιουκατάν του Μεξικού, παρουσίασε τους καλογυμνασμένους κοιλιακούς του σε ερωτικές σκηνές με τη Ρέιτσελ Γουόρντ, την εποχή που κανείς δεν γνώριζε τι πάει να πει «κοιλιακοί». Παραδόξως, ο Μπρίτζες δεν ήταν ποτέ από αυτούς που ενδίδουν στις ορέξεις του γυναικείου τους κοινού, έχοντας διορθώσει τους ηδονιστικούς του τρόπους μία δεκαετία νωρίτερα, όταν και γνώρισε τη σύζυγό του Σούζαν στα γυρίσματα του Rancho Deluxe, στη Μοντάνα.
Έχει ενδιαφέρον το ότι ο Μπρίτζες θυμάται πως η πρώτη τους συνάντηση αποτυπώθηκε σε μια φωτογραφία που τραβήχτηκε τυχαία στο πλατό από έναν μακιγιέρ, ο οποίος έτυχε να στέκεται εκεί κοντά. «Είδα αυτό το όμορφο κορίτσι στο ράντσο όπου έμενα (κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Rancho Deluxe) και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά για μένα. Είχε δύο μαυρισμένα μάτια και το πρόσωπό της ήταν πρησμένο [σ.σ. μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, όπως έμαθε αργότερα], αλλά, ακόμα και έτσι, ήταν τόσο όμορφη. Της ζήτησα να βγούμε και μου είπε “όχι”, και όντας ένας ηθοποιός που πιθανώς σκεφτόταν ότι κανένα κορίτσι δεν μπορεί να τον απορρίψει, σοκαρίστηκα αρκετά [σ.σ. Γελάει]. Αλλά εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ο μακιγιέρ στην ταινία με τράβηξε φωτογραφία και αποτύπωσε την έκφραση στο πρόσωπό μου. Τη ρώτησα για δεύτερη φορά αν θα έβγαινε μαζί μου και μου είπε: “Όχι. Αλλά είναι μια μικρή πόλη. Ίσως συναντηθούμε αργότερα”. Αυτά τα λόγια αποδείχθηκαν προφητικά και έπειτα από λίγες μέρες συναντηθήκαμε στην πόλη, χορέψαμε και την ερωτεύτηκα… Μετά από δύο χρόνια παντρευτήκαμε».
«Της ζήτησα να βγούμε και μου είπε “όχι”, και όντας ένας ηθοποιός που πιθανώς σκεφτόταν ότι κανένα κορίτσι δεν μπορεί να τον απορρίψει, σοκαρίστηκα αρκετά».
Σήμερα, περισσότερα από 45 χρόνια μετά, ο Τζεφ και η Σούζαν Μπρίτζες είναι ακόμα παντρεμένοι και ζουν σε ένα απέραντο ράντσο στο Μοντεσίτο της Καλιφόρνια, όπου περνάει τον χρόνο του παίζοντας μουσική, καπνίζοντας πούρα και διαβάζοντας σενάρια. Έχουν τρεις ενήλικες κόρες, που έχουν μετακομίσει εδώ και καιρό μακριά από το σπίτι. Αγαπά τόσο πολύ τον χρόνο του εκεί, που «χρειάζεται πραγματικά μια σπουδαία ιστορία» για να τον παρασύρει μακριά από την ειδυλλιακή ζωή στο σπίτι του και να «χάσει τα πέντε με έξι κιλά» που συνήθως κουβαλάει όταν δεν καλείται να παίξει κάποια υπερβολικά χαρισματική εκδοχή του κανονικού του εαυτού. «Προσπαθώ να μην αφήνω τον εαυτό μου να χάσει πολύ τη φόρμα του, επειδή έχω πρόβλημα με τη μέση μου και το επιπλέον βάρος δεν βοηθάει», λέει γελώντας.
Φωτογραφίες και Άγρια Δύση
Το 2016, ο Μπρίτζες κέρδισε άλλη μία υποψηφιότητα για Όσκαρ για την ερμηνεία του στο γουέστερν Hell or High Water (Πάση θυσία), το οποίο απέσπασε διθυραμβικές κριτικές, όπου υποδύθηκε έναν πολεμοχαρή Τexas ranger στο κυνήγι δύο ληστών τραπεζών (Κρις Πάιν και Μπεν Φόστερ). Ο Μπρίτζες δεν δυσκολεύεται να υποδυθεί φιγούρες της Άγριας Δύσης, αφού φοράει καουμπόικες στολές από τότε που ήταν μικρό παιδί. «Ο πατέρας μου, Λόιντ Μπρίτζες, έπαιζε σε πολλά γουέστερν –όπως στο High Noon– όταν μεγάλωνα. Κάθε φορά που επέστρεφε σπίτι από τη δουλειά ντυμένος με την καουμπόικη στολή του, μου άρεσε πολύ όλο αυτό: να φοράει το καπέλο, το γιλέκο, τις μπότες και να τρέχει από εδώ κι από εκεί. Γι’ αυτό και αγαπώ τα γουέστερν. Κάθε φορά που έχω την ευκαιρία να συμμετάσχω σε μια ταινία αυτού του είδους, λέω το ναι γιατί δεν θέλω να χάσω τη “γιορτή”».
Σε γενικές γραμμές, ο Μπρίτζες βασίζεται στη σύζυγό του, τη Σούζαν, για να τον καθησυχάζει κάθε φορά που τον κατακλύζει το άγχος για ένα νέο κινηματογραφικό πρότζεκτ. Τον έχει δει να υποφέρει από αυτού του είδους την εσωτερική διαμάχη τόσο πολλές φορές, που γνωρίζει ότι εκείνη δεν πρόκειται να τον αφήσει να ενδώσει στις ανασφάλειές του. «Έχω μάθει τόσο πολλά από τη Σου. Μου επισημαίνει τρόπους με τους οποίους αφήνω τον εαυτό μου να ηττηθεί και κάνω και εγώ το ίδιο για εκείνη. Για παράδειγμα, συχνά φοβάμαι να εμπλακώ σε νέα πρότζεκτ. Και η Σου μού υπενθυμίζει: “Ε, πάντα έτσι κάνεις όταν σου ζητούν να δοκιμάσεις κάτι καινούργιο”. Και εγώ λέω: “Έχεις δίκιο, αυτό ακριβώς κάνω”. Είναι κάτι απλό. Μου δείχνει έναν άλλο τρόπο να βλέπω τα πράγματα. Το κάνουμε αυτό τόσο καιρό και νοιαζόμαστε τόσο πολύ ο ένας για τον άλλον, που η σχέση μας είναι το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο και για τους δυο μας».
Εκτός από την υποκριτική και τη μουσική («υπήρχε μια εποχή που μπορούσα εξίσου εύκολα να γίνω μουσικός αντί για ηθοποιός», λέει σε κάποια φάση της συνέντευξης), ο Μπρίτζες είναι από καιρό ένας παθιασμένος ερασιτέχνης φωτογράφος, του οποίου τα έργα έχουν εμφανιστεί σε πολλά περιοδικά, ενώ παράλληλα έχουν γίνει αντικείμενο εκθέσεων σε γκαλερί της Νέας Υόρκης, του Λος Άντζελες, του Λονδίνου και του Σαν Ντιέγκο. Οι περισσότερες φωτογραφίες του Μπρίτζες είναι ασπρόμαυρες, τραβηγμένες με μια σπάνια κάμερα Widelux 35 mm, της οποίας ο φακός περιστρέφεται 180 μοίρες και τραβάει εκπληκτικές πανοραμικές λήψεις από τα αντικείμενα, τα μέρη και τους ανθρώπους που έχουν επηρεάσει τον κόσμο του όλα αυτά τα χρόνια. Μάλιστα, το 2003 δημοσίευσε μια εξαιρετική συλλογή από αυτές τις φωτογραφίες σε ένα λεύκωμα που λεγόταν απλά Εικόνες.
«Η φωτογραφία είναι μια επέκταση της δουλειάς μου ως ηθοποιού και ολόκληρης της διαδικασίας παρατήρησης και δημιουργικότητας που τη συνοδεύει», εξηγεί ο Μπρίτζες. «Η λήψη φωτογραφιών είναι επίσης ένας πολύ καλός τρόπος για να γεμίσω τον κενό χώρο ανάμεσα στις σκηνές, να χαλαρώσω και να μην μπω σε μια διαδικασία υπερανάλυσης των σκέψεών μου μέχρι την επόμενη σκηνή μου. Με αυτόν τον τρόπο μπορώ να νιώθω πολύ πιο ελεύθερος και να είμαι περισσότερο “παρών” τη στιγμή που χρειάζεται να παίξω. Έτσι, κάθε φορά που βρίσκομαι σε ένα κινηματογραφικό πλατό, έχω μια φωτογραφική μηχανή μαζί μου και ψάχνω για εικόνες».
Η πιο μεγάλη μάχη της ζωής του
Τα τελευταία χρόνια, ο Μπρίτζες κατάφερε να ξεχωρίσει και ως πρώην πράκτορας της CIA στο The Old Man, μια τηλεοπτική σειρά που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία αν σκεφτεί κανείς ότι ο διάσημος ηθοποιός παραλίγο να χάσει τη ζωή του στα μισά των γυρισμάτων. «Αυτό που μου φαίνεται τόσο παράξενο είναι ότι [ενώ γύριζα σκηνές μάχης στην πρώτη σεζόν] είχα έναν τεράστιο όγκο στο στομάχι μου που δεν με πόνεσε καθόλου… Είμαι τόσο χαρούμενος που ξεπέρασα αυτή την περιπέτεια, μια εμπειρία κατά την οποία δεν ήμουν σίγουρος ότι θα κατάφερνα να επιστρέψω στο πλατό». Αφού υποβλήθηκε σε εντατική χημειοθεραπεία, ο Μπρίτζες έμεινε ουσιαστικά χωρίς ανοσοποιητικό σύστημα. Ως αποτέλεσμα, το σώμα του δεν είχε καμία φυσική άμυνα όταν προσβλήθηκε από COVID το 2021. Ακόμη και ένας ιερέας κλήθηκε για να τον «διαβάσει», ενώ στη συνέχεια πέρασε δύο μήνες στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου. Αλλά ο Μπρίτζες επέζησε από αυτή τη δοκιμασία και επέστρεψε στο πλατό του The Old Man παρά την εξασθενημένη του υγεία.
«Δεν νομίζω ότι σκέφτηκα ποτέ “Δεν θα επιστρέψω. Δεν θα μπορέσω να επιστρέψω…”, αλλά έφτασα κοντά σε αυτό», θυμάται ο Μπρίτζες. «Ξέρω ότι ο Τζον [σ.σ. ο συμπρωταγωνιστής του στο Old Man, Τζον Λίθγκοου] και μερικοί άλλοι στο πλατό έχουν πει ότι ανησυχούσαν για μένα επειδή περιστασιακά έπρεπε να χρησιμοποιώ φιάλη οξυγόνου λόγω των επιπτώσεων του COVID. Δεν θυμάμαι όμως αυτό να ήταν ιδιαίτερα δύσκολο για μένα.
»Ακόμα και στις σκηνές μάχης μετά την επιστροφή μου, δεν θυμάμαι να ήρθα σε δύσκολη θέση… Σίγουρα βοήθησε το ότι είχα έναν πολύ καλό συντονιστή των σκηνών με κασκαντέρ! [σ.σ. Χαμογελάει] Αλλά θυμάμαι πόσο προσεκτικοί ήταν όλοι με την κατάστασή μου».
Η εμπειρία που τον έφερε πρόσωπο με πρόσωπο με τον θάνατο δεν κατάφερε να κλονίσει τον έμφυτο ενθουσιασμό του για τη ζωή και την ευγνωμοσύνη για όσα του έχει προσφέρει η υποκριτική. «Όλη αυτή η εμπειρία, αυτή η ασθένεια, είναι περίεργο που το λέω, αλλά ήταν πραγματικά ένα δώρο. Έχω μάθει τόσο πολλά πράγματα που δεν τα θα είχα μάθει διαφορετικά. Έχει να κάνει με την ευγνωμοσύνη και τη χαρά τού να είσαι ζωντανός. Αλλά ίσως το καλύτερο πράγμα που μπόρεσα να κρατήσω από εκείνη την περίοδο ήταν το κύμα συναισθημάτων που ένιωσα όταν επέστρεψα με το αυτοκίνητο στο σετ, για να ξεκινήσω τη δουλειά στη δεύτερη σεζόν της σειράς. Ήταν σαν να είχαμε λείψει όλοι για ένα τριήμερο ή κάτι τέτοιο. Όλα τα πρόσωπα που θυμόμουν και όλοι οι ηθοποιοί που γνώριζα, ήταν εκεί… Όμορφα!».
Αντί επιλόγου
«Όταν περπατάω στον δρόμο, υπάρχει πάντα κάποιος που φωνάζει “Γεια σου, Dude”· αυτό δεν σταματάει ποτέ», λέει γελώντας ο Μπρίτζες. «Είναι σαν να είσαι μέλος μιας μεγάλης οικογένειας. Το λατρεύω. Ήταν ένας υπέροχος ρόλος που με γεμίζει με πολλή υπερηφάνεια και είναι ίσως αυτός με τον οποίο οι άνθρωποι εξακολουθούν να με ταυτίζουν περισσότερο. Είμαι πολύ χαρούμενος επειδή ο συγκεκριμένος χαρακτήρας ήταν ένα πολύ ιδιαίτερο πνεύμα που άγγιξε βαθιά τόσο εμένα όσο προφανώς και το κοινό».
«Όταν περπατάω στον δρόμο, υπάρχει πάντα κάποιος που φωνάζει “Γεια σου, Dude”· αυτό δεν σταματάει ποτέ. Το λατρεύω».
Όσον αφορά την εδώ και καιρό φημολογούμενη πιθανότητα μιας συνέχειας της ταινίας Ο μεγάλος Λεμπόφσκι, ο Μπρίτζες είναι ελαφρώς αισιόδοξος. «Αυτό εξαρτάται από τους Κοέν… Αλλά ναι, σίγουρα θα ήμουν έτοιμος να το κάνω… Έχω κάνει μερικές ταινίες με την Τζούλιαν [σ.σ. Μουρ, συμπρωταγωνίστριά του στον Λεμπόφσκι] και πάντα μιλάμε για το πώς ίσως αυτό συμβεί μια μέρα».
Στην τελευταία ερώτηση, σχετικά με τις πιθανές πηγές πίσω από το διαρκές και γοητευτικό μυστήριο που περιβάλλει τον Dude, ο Μπρίτζες δίνει μια μάλλον μη αναμενόμενη και σίγουρα παράξενη απάντηση: «Δεν είμαι και τόσο καλός [στο μπόουλινγκ]. Αν έχετε προσέξει, ο Dude δεν παίζει ποτέ μπόουλινγκ στην ταινία!».
*H ταινία Tron: Ares ανεβαίνει στις ελληνικές αίθουσες στις 9 Οκτωβρίου, σε διανομή Feelgood.
