Στην περίοδο της στεγαστικής κρίσης, τα μεγάλα διαμερίσματα έχουν μειονεκτήματα τόσο για τους ιδιοκτήτες όσο και για τους ενοικιαστές. Οι πρώτοι πληρώνουν αυξημένους φόρους (π.χ. ΕΝΦΙΑ), συχνά αποκλείονται από προγράμματα στήριξης (επιδοτήσεις για ανακαινίσεις, φορολογικές απαλλαγές κ.λπ.) και συνήθως εισπράττουν ενοίκιο με χαμηλότερο τίμημα ανά τετραγωνικό μέτρο, καθώς δεν είναι εύκολο να ζητάς ποσά που αγγίζουν ή και υπερβαίνουν τα 1.300 ευρώ τον μήνα. Οι ενοικιαστές, από την άλλη, είτε δεν θέλουν είτε δεν μπορούν να αντέξουν ένα τόσο υψηλό ενοίκιο, συν το ότι το μεγάλο διαμέρισμα οδηγεί και σε αυξημένα έξοδα για θέρμανση, ψύξη, ηλεκτροδότηση ή ακόμη και καθαρισμό.
Τελικά, μένουν τα μεγάλα διαμερίσματα στα αζήτητα; Κάθε άλλο. Για κάθε προϊόν και υπηρεσία υπάρχει μια αγορά, ενώ στη συγκεκριμένη περίπτωση προωθούνται και ευνοϊκές αλλαγές. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα: Ο ιδιοκτήτης διαμερίσματος 130 ή 140 τετραγωνικών το οποίο παρέμενε κλειστό δεν μπορούσε μέχρι σήμερα να τύχει φορολογικής απαλλαγής αν το διέθετε σε κάποιον για μακροχρόνια μίσθωση. Αυτό αλλάζει: αν το επισκευάσει και το «ρίξει» στην αγορά, θα μπορεί να εξασφαλίσει φορολογική «ασυλία» για τρία ολόκληρα χρόνια. Αρκεί ο ενοικιαστής να είναι τρίτεκνος ή πολύτεκνος. Υπάρχουν περίπου 150-160.000 υποψήφιοι (στην πραγματικότητα πολύ λιγότεροι, γιατί δεν είναι όλοι υποψήφιοι ενοικιαστές), κάποιος μπορεί να βρεθεί. Τι θα γίνει σε αυτή την περίπτωση; Ο ιδιοκτήτης δεν θα πληρώνει καθόλου φόρο, ακόμη και αν εισπράττει ενοίκιο 1.000 ευρώ τον μήνα. Και αυτό σημαίνει ένα καθαρό ετήσιο όφελος που μπορεί να ξεκινά από 1.710 ευρώ τον χρόνο και να ανεβαίνει μέχρι και στις 5.130 ευρώ τον χρόνο (ανάλογα με το ποιο είναι το συνολικό ύψος του εισοδήματος από ενοίκια). Να λοιπόν τροφή για σκέψη για τους ιδιοκτήτες κλειστών διαμερισμάτων με επιφάνεια άνω των 120 τετραγωνικών (τα όρια εφαρμογής της φορολογικής απαλλαγής είναι πλέον 140 τ.μ. για τρίτεκνο, 160 τ.μ. για τετράτεκνο ενοικιαστή κ.ο.κ.).
Να και μια δεύτερη ιδέα: Η διάθεση του μεγάλου διαμερίσματος για συγκατοίκηση. Όχι ιδιαίτερα διαδεδομένος θεσμός στην Ελλάδα. Έτσι, τα μεγάλα διαμερίσματα νοικιάζονται κατά κανόνα σε οικογένειες με παιδιά. Να δούμε ένα διαφορετικό μοντέλο; Και αν το μεγάλο διαμέρισμα νοικιαζόταν σε τρεις φοιτητές ως φοιτητική στέγη; Ο κάθε φοιτητής θα έπαιρνε το φοιτητικό επίδομα, που σε περίπτωση συγκατοίκησης φτάνει στις 2.500 ευρώ, ενώ και οι τρεις μαζί θα λάμβαναν και ένα ενοίκιο επιστροφή (προσοχή, υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια και για τα δύο μέτρα). Έτσι, το κόστος για τους ενοικιαστές θα μειωνόταν αισθητά και ο ιδιοκτήτης θα είχε ένα εξασφαλισμένο εισόδημα. Ακόμη και 1.000 ευρώ τον μήνα (ή 12.000 ευρώ τον χρόνο) να νοικιαζόταν το συγκεκριμένο ακίνητο, οι συνολικές επιδοτήσεις –συμπεριλαμβανομένης της επιστροφής ενός ενοικίου– μπορούν να φτάσουν τις 8.500 ευρώ τον χρόνο.
