Μια μονοκατοικία που δεν ακολουθεί τους κανόνες στου Φιλοπάππου

Μια μονοκατοικία που δεν ακολουθεί τους κανόνες στου Φιλοπάππου

Ένα σπίτι του 1910 φιλοξενεί τον σκηνογράφο και διακοσμητή Νίκο Υφαντή, με ετερόκλητα αντικείμενα να ορίζουν τον χώρο, λόγω «επαγγέλματος και προσωπικότητας»

2' 53" χρόνος ανάγνωσης

Στο σπίτι μου, μου αρέσει: Να ηρεμώ από το χάος της ημέρας. Είναι το μέρος όπου μπορώ να αποσυρθώ από την ένταση και την πολυπλοκότητα της καθημερινότητας. Είναι η δική μου όαση. 

Το σημείο όπου χαλαρώνω: Ο κήπος και το σαλόνι μου. 

Δεν ξεχνάω ποτέ: Να λιβανίζω. 

Από το σπίτι μου δεν λείπει ποτέ: Φως και η μουσική, που δεν κλείνει ποτέ, ούτε όταν λείπω. Γιατί όταν επιστρέφω, θέλω να ανοίγω την πόρτα και να νιώθω ότι ήμουν μέσα, ότι δεν είχα φύγει. 

Μια μονοκατοικία που δεν ακολουθεί τους κανόνες στου Φιλοπάππου-1
Ο ίδιος στην εσωτερική αυλή του σπιτιού του. 

Οι άλλοι λένε για το σπίτι μου: Τους αρέσει να το παρατηρούν, γιατί λένε ότι είναι γεμάτο ενδιαφέροντα αντικείμενα, όχι αναγκαστικά ταιριαστά μεταξύ τους. 

Θα ήθελα να αλλάξω: Χρώμα στους τοίχους κάποια στιγμή, αλλά κρατιέμαι, γιατί μετά θα τα πάρει η μπάλα όλα. 

Η επόμενη αγορά μου: Άγνωστο. 

Η πρώτη σκέψη που έκανα όταν είδα αυτό το σπίτι: Ότι είναι αρκετά μικρό σε σχέση με αυτό που είχα συνηθίσει. Ήταν μια απόφαση της στιγμής. 

Μια μονοκατοικία που δεν ακολουθεί τους κανόνες στου Φιλοπάππου-2
Έργο του Hope και φωτογραφία του Αυστραλού καλλιτέχνη Άντριου Χεϊζενγουίνκελ.

Στο σπίτι συνηθίζω να: Κλείνω το κινητό μου και να ηρεμώ. Προσπαθώ πια να μειώσω τις ώρες που μας έχει «επιβάλει» η άσκοπη χρήση του. 

Καθημερινή συνήθεια: Γυμναστική. 

Το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι όταν ξυπνάω: Να κάνω ένα κρύο ντους, να δυναμώσω τη μουσική και να φτιάξω το πρωινό μου. Ξυπνάω συνήθως κατά τις έξι, γιατί μου αρέσει να ξυπνάω πριν αρχίσει ο θόρυβος της πόλης. 

Το πιο χρήσιμο δωμάτιο στο σπίτι μου: Το σαλόνι μου. 

Μια μονοκατοικία που δεν ακολουθεί τους κανόνες στου Φιλοπάππου-3
Στη βιβλιοθήκη, συλλογή από πορσελάνινους τσολιάδες, μπουκάλια αντίκες του 18ου αιώνα από το Λονδίνο. 

Καταλαβαίνει κάποιος ότι ζω εδώ από: Τα ετερόκλητα αντικείμενα που έχω, λόγω του επαγγέλματος και της προσωπικότητάς μου. 

Από το να είμαι σπίτι, προτιμώ να: Είμαι στη θάλασσα. 

Αγαπημένο έπιπλο: Το συναρμολογούμενο τραπέζι του κήπου που είναι από πωρόλιθο, ή αλλιώς τραβερτίνο, και το βρήκα σε ένα παζάρι. 

Αντίκα: Μια κορνίζα από καθρέφτη του 1920. 

Μια μονοκατοικία που δεν ακολουθεί τους κανόνες στου Φιλοπάππου-4
Πάνω στα ντουλάπια της κουζίνας, συλλογή από κρανία κατσικιών που βρίσκει 
στην Τήνο και κρυστάλλινα μπουκάλια Baccarat. 

Το πιο δημιουργικό πράγμα που έκανα πρόσφατα: Η ενασχόλησή μου με την κατασκευή επίπλων με πρώτη ύλη τα τούβλα. 

Προορισμός: Όπου υπάρχει θάλασσα. 

Έμπνευση: Τα πάντα. Ακόμη και ένα λάθος μπορεί να είναι έμπνευση για μένα. συλλογή Από αναπτήρες και ταμπακιέρες-έργα τέχνης. 

Διακόσμηση: Μοντερνισμός, art deco, μπρουταλισμός. 

Μια μονοκατοικία που δεν ακολουθεί τους κανόνες στου Φιλοπάππου-5
Οπαλίνες που έχει συλλέξει από αθηναϊκά παζάρια.

Αν δεν ζούσα εδώ: Θα ζούσα σε κάποιο νησί. Άλλωστε είναι στα σχέδιά μου μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. 

Ένα σπίτι που είδα και ζήλεψα: Το Casa Malaparte στο Κάπρι. 

Για να χαλαρώσω: Μαγειρεύω, δημιουργώ, ασχολούμαι με τον κήπο. 

Με φίλους στο σπίτι: Μαγειρεύουμε, πίνουμε, ακούμε μουσική και συζητάμε με τις ώρες. 

Μια μονοκατοικία που δεν ακολουθεί τους κανόνες στου Φιλοπάππου-6
Στην εσωτερική αυλή, τραπέζι από μάρμαρο τραβερτίνο που έχει βρει σε παζάρι 
και συνδυασμός από καρέκλες Spaghetti και φερ φορζέ. Πάνω στο τραπέζι, 
κεραμικό κεφάλι ταύρου του Χαράλαμπου Γκούμα. 

Βόλτα στην Αθήνα: Οδήγηση με κατεύθυνση προς το Σούνιο. 

Γειτονιά: Το κέντρο της Αθήνας γενικά και ειδικά η γειτονιά μου στου Φιλοπάππου, όπου τα κτίρια είναι όλα χαμηλής δόμησης. 

Κτίριο στην Αθήνα: Πολεμικό Μουσείο. 

Αρχιτεκτονική: Μοντερνισμός.

Μια μονοκατοικία που δεν ακολουθεί τους κανόνες στου Φιλοπάππου-7
Στην εσωτερική αυλή, τραπέζι από μάρμαρο τραβερτίνο που έχει βρει σε παζάρι 
και συνδυασμός από καρέκλες Spaghetti και φερ φορζέ. Πάνω στο τραπέζι, 
κεραμικό κεφάλι ταύρου του Χαράλαμπου Γκούμα. 

Design item: Το λιβανιστήρι-κρεμάστρα που έχω φτιάξει από μπρούντζο, από τη σειρά Πέη Attention. 

Designer: Σαρλότ Περιάντ. 

Στα άμεσα σχέδιά μου: Έχω εδώ και καιρό αρχίσει να κατασκευάζω αντικείμενα και έπιπλα και θέλω να το εντατικοποιήσω και να συνεργαστώ πάνω σ’ αυτό με καλλιτέχνες και designers.

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή

Editor’s Pick

ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ

MHT