Στα μέσα και τα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν οι χρήστες του ίντερνετ ήταν λίγοι και αυξάνονταν με σχετικά αργό ρυθμό, ο Σεπτέμβριος ήταν ένας ιδιαίτερος μήνας. Έως και τις αρχές των ’90s ο αριθμός των νεοεισερχομένων μεγάλωνε ξαφνικά κάθε Σεπτέμβριο, καθώς οι πρωτοετείς φοιτητές έπαιρναν το βάπτισμα του πυρός μέσω των συνδέσεων των αμερικανικών πανεπιστημίων. Στα μάτια των παλιών, οι αδέξιοι νέοι έμοιαζαν με ανάγωγους εισβολείς που μόλυναν τις ονλάιν κοινότητες. Περίπου στα μέσα των ’90s όμως, όταν οι διαδικτυακοί πάροχοι άρχισαν να δίνουν δωρεάν δοκιμαστικές συνδέσεις, αυτό άλλαξε δραστικά. Σε ελάχιστο χρόνο ο αριθμός των νέων χρηστών εκτοξεύτηκε, τόσο στις ΗΠΑ όσο και παγκοσμίως, κι έκτοτε, τεχνολογικά, ζούμε έναν αιώνιο Σεπτέμβριο, μια επαναλαμβανόμενη συνθήκη που συστηματικά πιάνει τους παλιούς χρήστες στον ύπνο.
Από το μοτίβο αυτό φαίνεται ότι δεν μπορεί να αποδράσει κανείς, καθώς κάτι αντίστοιχο ζούμε και τώρα με την τεχνητή νοημοσύνη. Με τη διαφορά ότι εδώ το διακύβευμα φαίνεται να είναι πολύ μεγαλύτερο και ουσιαστικό. Σήμερα, οι νεοεισερχόμενοι στο ίντερνετ δεν είναι άνθρωποι, αλλά μηχανές. Είναι τσάτμποτ τεχνητής νοημοσύνης, είναι ΑΙ βοηθοί, ΑΙ δημιουργοί, ΑΙ ειδήμονες. Συνιστούν μια τόσο μεγάλη απειλή, που σοβαροί αναλυτές μιλούν για το «τέλος του ίντερνετ». Η εξήγηση είναι απλή. Εξαιτίας της έλευσης της ΑΙ, το μοντέλο που στήριξε τις τελευταίες δεκαετίες τη δημοσίευση στο διαδίκτυο, η επισκεψιμότητα και οι διαφημίσεις δηλαδή, καταρρέει. Τα τσάτμποτ, όπως το ChatGPT και τα νέα εργαλεία αναζήτησης, όπως το AI Overview της Google, δίνουν δομημένες απαντήσεις χωρίς να στέλνουν απαραίτητα τους χρήστες στις ιστοσελίδες όπου παράγεται η πληροφορία. Έτσι οι δημιουργοί πρωτογενούς περιεχομένου χάνουν αναγνώστες, έσοδα και τελικά τη δυνατότητα να ζουν από τη δουλειά τους.
Αν συνεχιστεί αυτή η τάση, οι άνθρωποι δεν θα έχουν πια ούτε το κίνητρο ούτε τη δυνατότητα να ανταγωνιστούν την πλημμυρίδα των έργων της ΑΙ. Το ίντερνετ θα κατακλυστεί από συνθετικούς δημιουργούς, οι οποίοι θα ανακυκλώνουν αενάως τα δικά τους δημιουργήματα. Το ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσουμε όλοι εμείς οι παλιοί χρήστες που θαυμάζουμε κι εκτιμάμε το ίντερνετ ως την αληθινή συλλογική μας νοημοσύνη. Ακόμα και ενάντια στα προγνωστικά, θα το αφήσουμε έρμαιο μιας χούφτας εταιρειών ή θα το διεκδικήσουμε; Ίσως όμως και να μην έχει νόημα να αντισταθούμε. Αν καταλήξουμε σ’ ένα ίντερνετ όπου κυρίως τσάτμποτ θα συνομιλούν με τσάτμποτ, θα μπορούμε να γελάμε με την ειρωνεία – περιμένοντας τον επόμενο Σεπτέμβριο.
