Πώς το ποδόσφαιρο γίνεται (ξανά) χώρος συνύπαρξης και έκφρασης

Πώς το ποδόσφαιρο γίνεται (ξανά) χώρος συνύπαρξης και έκφρασης

Τρεισήμισι χρόνια μετά την ίδρυση της, η ερασιτεχνική ομάδα γυναικών της Αθήνας Άμπαλος FC ανοίγει νέους ορίζοντες με μια ευρωπαϊκή διοργάνωση

5' 18" χρόνος ανάγνωσης
Φόρτωση Text-to-Speech...

Ξεκίνησε σαν μια αυθόρμητη ιδέα πριν από περίπου τρεισήμισι χρόνια, με ένα κάλεσμα στο Instagram. Από τότε μέχρι σήμερα, η Άμπαλος FC, η ερασιτεχνική ομάδα γυναικών της Αθήνας, που σπάει τα στερεότυπα, συνεχίζει να μοιράζει μέσα από τακτικές προπονήσεις και αγώνες, συγκίνησες σε μέλη που αναζητούν να γίνουν κομμάτι μιας οικογένειας. Το σημαντικότερο; Σε καιρούς που η ευγενής άμιλλα και ο αλληλοσεβασμός στον χώρο του αθλητισμού θεωρούνται κάθε άλλο παρά δεδομένα, η δράση τους λειτουργεί ως μια υπενθύμιση για την ομορφιά του αθλήματος, επαναφέροντας στο προσκήνιο το βασικό ζητούμενο: την αγνή χαρά του ποδοσφαίρου.

Euro σε μίνι έκδοση

Τον Ιούνιο που μας πέρασε, η φιλοσοφία αυτή, έφερε κοντά ακόμη περισσότερες ερασιτεχνικές ομάδες γυναικών, από την Αγγλία την Ιταλία και την Πορτογαλία, οι οποίες αγωνίστηκαν στο πρώτο Mini Euros. Η Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στις εγκαταστάσεις του Minotavros Soccer Club στον Ταύρο ήταν η πόλη που το φιλοξένησε. Το ευρωπαϊκό αυτό τουρνουά ανέδειξε μέσα σε ένα σαββατοκύριακο όσα μπορεί να γεννήσει το ποδόσφαιρο: μικρές στιγμές ευτυχίας, νέες φιλίες, και δυνατά συναισθήματα.

Πώς το ποδόσφαιρο γίνεται (ξανά) χώρος συνύπαρξης και έκφρασης-1

«Ο FC Άμπαλος ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2022 από τον Τόμας και μια παρέα ‘’άμπαλες’’ φίλες, την Ιφιγένεια, την Χαρά, την Μαρίνα και το Κουνούπι (Ελένη)», λέει η Σεμέλη, μέλος της ομάδας. «Εγώ είδα ένα story στο Instagram για το ανοιχτό κάλεσμα που έκαναν στις πρώτες προπονήσεις. Το ποδόσφαιρο μου άρεσε πάντα πολύ, η ιδέα να παίξω με άλλα κορίτσια μου άρεσε ακόμη περισσότερο κι έτσι έστειλα μήνυμα για να πάω σε κάποια προπόνηση και να το δοκιμάσω. Δεν ήξερα κανένα άτομο στην ομάδα αλλά απ’ την αρχή ένιωθα αρκετά οικεία και το κλίμα μεταξύ των κοριτσιών ήταν υπέροχο. Μαζευόμασταν, διασκεδάζαμε, ξεδίναμε και μαθαίναμε και λίγο μπάλα και σιγά σιγά γινόμασταν και φίλες. Και ήταν αρκετό για αρχή».

Όπως εξηγεί, το ξεκίνημα αυτό ακολούθησαν πιο στοχευμένες στην εκμάθηση ποδοσφαίρου προπονήσεις και η ομάδα οργανώθηκε ακόμη πιο πολύ. «Αρχίσαμε να παίζουμε αγώνες, φιλικούς πάντα, και να γνωρίζουμε άλλες ομάδες είτε από Ελλάδα, είτε από άλλες χώρες. Κι έτσι ξεκίνησε να υπάρχει μια πολύ σημαντική κοινότητα».

Συνύπαρξη μέσα από την «μπάλα»

«Φέτος ο Άλεξ και ο Τόμας (σ.σ. oι προπονητές της ομάδας μαζί με τον Χρήστο) είχαν την ιδέα του Euro. Να καλέσουμε ομάδες απ’ όλη την Ευρώπη και να οργανώσουμε ένα μίνι τουρνουά μεταξύ μας για ένα σαββατοκύριακο στην Αθήνα. Κι έτσι προέκυψε το Mini Euros», λέει η Σεμέλη. Όταν της ζητώ να περιγράψει την εμπειρία της απαντά. «Δύσκολα περιγράφεται αυτό που ζήσαμε εκείνες τις μέρες. Τόσο κατά τη διάρκεια της οργάνωσης όσο και τις μέρες του Τουρνουά. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους προπονητές μας και στα κορίτσια απ’ την ομάδα που το διοργάνωσαν ώστε να ζήσουμε αυτήν την εμπειρία. Ήταν γεμάτη παιχνίδι, ιδρώτα, πάρτυ και αγάπη. Δεχθήκαμε και μερικές ανοιχτές προσκλήσεις απ’ τις ομάδες που μας επισκέφθηκαν. Η εμπειρία ήταν γεμάτη με τα πιο γλυκά συναισθήματα και δημιουργήθηκαν τρυφερές αναμνήσεις με κορίτσια που ήρθαν κοντά παίζοντας ποδόσφαιρο. Ανυπομονώ για το Μini Euros του 2026».

Τουρνουά βάσης

Πώς το ποδόσφαιρο γίνεται (ξανά) χώρος συνύπαρξης και έκφρασης-2

Για τις παίκτριες του Άμπαλου, το ποδόσφαιρο δημιούργησε μια συλλογικότητα, έναν χώρο έκφρασης, έναν τρόπο συνύπαρξης. Η Άννα Ρόουζ Στεφάτου συμμετείχε στη διοργάνωση του τουρνουά. Μαζί με τη Νατάλια έφτιαξαν τα κύπελλα για τα τουρνουά εμπνευσμένες από αρχαιοελληνικούς αμφορείς και εφηβικούς τοίχους γεμάτους ποδοσφαιρικά αυτοκόλλητα. Από τα λόγια της μπορεί να καταλάβει κανείς τον ρόλο που έχει η ομάδα στη ζωή της. «Ο Άμπαλος είναι ένα συνεχές και κοινό μοίρασμα. Ένα σημείο συνάντησης διαφορετικών προσωπικοτήτων, που έχει συνδημιουργηθεί με θεμέλιο την αποδοχή και την αγάπη. Για το άθλημα, το παιχνίδι, την παρέα, την ξεγνοιασιά, την εξέλιξη. Είναι τόσο αληθινό και πηγαίο το δέσιμο μέσα από τη σωματική αναμέτρηση, που κάπως όλα τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε. Έχει κάτι από την απόλαυση μικρού παιδιού. Αυτά που μας ενώνουν, αυτά που μας χωρίζουν, όλα εξισώνονται στο γήπεδο, κι αυτό είναι ανεκτίμητο συναίσθημα. Το στοίχημα στο παιχνίδι είναι η σύμπνοια. Και η προσπάθεια που καταβάλει κάθε μια από μας ξεχωριστά προς όφελος αυτού του συλλογικού στόχου. Μέσα από αυτό ερχόμαστε αντιμέτωπες τόσο με την επιτυχία, όσο και με τη ματαίωση, ωστόσο με ουσιαστική φροντίδα για την ομάδα και αυτό που κάνουμε γινόμαστε καλύτερες».

Πώς το ποδόσφαιρο γίνεται (ξανά) χώρος συνύπαρξης και έκφρασης-3

Όσον αφορά τα Mini Euros εξηγεί πως ήταν ένα Σαββατοκύριακο απόλυτης ευθυμίας και γιορτής. «Γιορτάζαμε το γυναικείο ποδόσφαιρο, τη συλλογικότητα και τη συμπεριληπτικότητα. Γιορτάζαμε τη δύναμη του ποδοσφαίρου να μας φέρει όλα κοντά. Να γνωριστούμε και να παίξουμε», λέει ενώ θυμάται. «Έριχνες μια ματιά γύρω σου και έβλεπες παντού άτομα γεμάτα πάθος, ενέργεια και όρεξη για μοίρασμα, ποδόσφαιρο και κέφι. Πολλά από τα οποία ταξίδεψαν στην Αθήνα για το τουρνουά, οπότε υπήρχε ακόμη περισσότερος ενθουσιασμός στην ατμόσφαιρα. Πραγματικά αισθανόμουν ότι οι συχνότητες όλων ήταν τόσο ψηλά και τόσο συντονισμένες. Παίζαμε όλη μέρα μπάλα κάτω από τον ήλιο και παρόλα αυτά εννοείται περίσσευε ενέργεια για χορό το βράδυ. Παίζαμε για να νικήσουμε, ωστόσο παίζαμε κυρίως για να απολαύσουμε το παιχνίδι, και κάπως έτσι κερδίσαμε το πρώτο ματς και το επόμενο και το επόμενο και ειλικρινά χωρίς να το καταλάβουμε πήραμε την πρώτη θέση. Παρά την απρόσμενη χαρά που έφερε η νίκη, το γεγονός ότι αυτή η συνθήκη του τουρνουά δημιουργήθηκε με τόση φροντίδα μέσα από την ομάδα μας ήταν η σπουδαιότερη νίκη απ’ όλες. Τo Mini Euros αποτέλεσε μια ακόμη αφορμή για την ενδυνάμωση της κοινότητάς μας, αυτής του γυναικείου ποδοσφαίρου. Και όταν αυτό πηγάζει από την ίδια την χαρά της εμπειρίας, στέκεται με ακόμη μεγαλύτερη δύναμη και έχει ακόμη πιο ουσιαστικό αντίκτυπο. Ανυπομονούμε για τα επόμενα!»

Από τη μεριά της, η Νατάλια μας εξηγεί πως το Mini Euros ήταν ένα ποδοσφαιρικό τουρνουά βάσης, εμπνευσμένο από το πνεύμα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος της UEFA, αλλά σε πολύ μικρότερη, κοινοτική κλίμακα. «Διοργανώθηκε με τη συμμετοχή ερασιτεχνικών ομάδων από διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις, οι οποίες προσκλήθηκαν να έρθουν στην Αθήνα για ένα Σαββατοκύριακο. Αρχικά, προσκαλέσαμε ομάδες από οκτώ διαφορετικές χώρες. Τελικά, είχαμε δύο ομάδες από το Λονδίνο, δύο από το Παρίσι, μία από τη Λισαβόνα και τρεις από την Αθήνα. Το Σαββατοκύριακο ήταν πολύ ζεστό (γύρω στους 37°C!), οπότε προσαρμόσαμε το πρόγραμμα για να είναι οι αγώνες πιο σύντομοι και φροντίσαμε όλοι να παραμένουν ενυδατωμένοι και ασφαλείς. Παρά τη ζέστη, η ενέργεια ήταν απίστευτη και η ατμόσφαιρα γεμάτη χαρά. Το Σάββατο το βράδυ, διοργανώσαμε πάρτι στο γήπεδο μας, τον Μινώταυρο, με DJs από διαφορετικές ομάδες – ο καθένας με το δικό του στυλ. Ήταν ένα αληθινό πάρτι και την επόμενη μέρα, με λίγο hangover, παίξαμε τους αγώνες νοκ άουτ και τον τελικό, τον οποίο κέρδισε η Άμπαλος».

Ακολουθήστε εδώ την ομάδα στο instagram: instagram.com/fc_abalos

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή

Editor’s Pick

ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ

MHT