Σαββατόβραδο στην Πειραιώς 260, μετά από παράσταση του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου. Οι Gadjo Dilo τραγουδούν στη σκηνή, το κοινό σιγοτραγουδάει και βαϊμπάρει με τους τζαζ ρυθμούς του συγκροτήματος, ενώ μια παρέα δίπλα μας σκέφτεται πώς θα πάει στο κέντρο της Αθήνας. «Μήπως πρέπει να αρχίσουμε να πηγαίνουμε για να προλάβουμε το τρένο από Καλλιθέα;», λέει ένα αγόρι. «Μην σκας, έχει 24ωρο 049. Το παίρνουμε όποτε θέλουμε», απαντάει ένα κορίτσι της παρέας. Κάπως ξαλαφρώνουν.
Είναι το πρώτο βράδυ που τίθεται σε πιλοτικό επίπεδο η 24ωρη λειτουργία ενός μέρους των συγκοινωνιών της Αθήνας. Πιο συγκεκριμένα, εκτός από τις καθορισμένες νυχτερινές λεωφορειακές γραμμές, λειτουργούν οι γραμμές 2 και 3 του μετρό, οι γραμμές Τ6 και Τ7 του τραμ, καθώς και δρομολόγια λεωφορείων που συνδέουν περιοχές που δεν εξυπηρετούν τα μέσα σταθερής τροχιάς, όπως, μεταξύ άλλων, το Γαλάτσι, το Κερατσίνι, το Πέραμα, τα Άνω Λιόσια, το Ζωγράφου, το Ίλιον, την Πετρούπολη και τα ενδότερα της Ηλιούπολης και της Αργυρούπολης.
Μετακίνηση χωρίς άγχος
Για ένα βράδυ, η Αθήνα δείχνει πως μπορεί να παρέχει στους κατοίκους της ένα επαρκές σύστημα νυχτερινών γραμμών, παρόμοιες με αυτές που συναντάει κανείς σε μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις. Στη διάρκεια της σαββατιάτικης εξόδου, όσα άτομα συναντούμε στα λεωφορεία της Αθήνας γνωρίζουν για την εφαρμογή του μέτρου και φάνηκαν προετοιμασμένα και πιο άνετα για τις εξόδους τους. Στο 049 προς Ομόνοια, μια άλλη παρέα γυναικών σχολιάζει θετικά το γεγονός πως δεν θα χρειαστεί να αγχωθούν για τα έξοδα του πάρκινγκ ή του ταξί, τα οποία αποτελούν αποτρεπτικό παράγοντα για τις εξόδους τους.
Παρά το γεγονός πως πολλοί Αθηναίοι απέδρασαν για Σαββατοκύριακο, η πόλη διατηρεί έναν παλμό χάρη σε όσους έμειναν πίσω. Τα παραδοσιακά στέκια είναι και πάλι γεμάτα. Εκεί κλέβουμε μερικές συζητήσεις για το μέτρο της 24ωρης λειτουργίας. «Μην ανησυχείς, έχει όλο το βράδυ, μπορούμε να φύγουμε όποτε μας κάνει κέφι», ακούμε σε μπαρ στην οδό Ιθάκης.
Ακόμα και στην εφαρμογή αναγράφονται οι αφίξεις των νυχτερινών γραμμών, κάτι που δεν συμβαίνει παραδοσιακά στην περίπτωση δρομολογίων του τρόλεϊ 11 και των γραμμών 400 (Πειραιάς – Δουκίσσης Πλακεντίας), 500 (Πειραιάς – Κηφισιά). Κατά τις 2μιση το βράδυ βγαίνουμε στην Πατησίων και επιβιβαζόμαστε στο «11», με κατεύθυνση προς Σύνταγμα. Παρατηρούμε από τα παράθυρα του οχήματος τα διερχόμενα λεωφορεία. Δεν είναι ασφυκτικά γεμάτα, όπως συμβαίνει παραδοσιακά με το συγκεκριμένο δρομολόγιο. Σε λίγα λεπτά, έρχεται και το 608.
«Ευρώπη γίναμε!»
Η εικόνα του σταθμού του μετρό στο Σύνταγμα, με τα ρολά ανεβασμένα στις τρεις παρά το ξημέρωμα, μας φαίνεται λίγο ασυνήθιστη, αλλά κανονικά, θα έπρεπε να είναι δεδομένη τα Σαββατόβραδα, όπως συμβαίνει στο Βερολίνο και την Κοπεγχάγη. «Καλέ, Ευρώπη γίναμε!», λέει δυνατά η 28χρονη Ελένη, όσο κατεβαίνουμε τις κυλιόμενες σκάλες προς το επίπεδο διακίνησης. «Μένω Περιστέρι και κάθε Σάββατο που βγαίνω στο κέντρο, επιστρέφω σπίτι με το 790. Δεν υπάρχει φορά που να μην θυμάμαι στριμωξίδι σε αυτό το δρομολόγιο. Όσες φορές έχω ταξιδέψει στην Ευρώπη, δεν έχω συναντήσει παρόμοια ταλαιπωρία. Ελπίζω αυτό το μέτρο να πάει καλά και να το εφαρμόσουν από το φθινόπωρο. Η Αθήνα το χρειάζεται», λέει.
Τα επόμενα δρομολόγια έρχονται σε 20 λεπτά. Το επιβατικό κοινό περπατάει πέρα δώθε στην αποβάθρα. Κάποιοι εργαζόμενοι στον χώρο της εστίασης κάθονται στις μεταλλικές καρέκλες εξαντλημένοι, έτοιμοι να κλείσουν τα μάτια μέχρι να έρθει το τρένο. «Χαίρομαι που δεν θα χρειαστώ μία ώρα και κάτι για να πάω στο σπίτι μου. Αυτό μόνο», λέει ο συνεπιβάτης που κάθεται δίπλα μου, ο οποίος δεν θέλει να μοιραστεί το όνομά του. Κατεβαίνει στην Ηλιούπολη.
Η αλήθεια είναι πως θα θέλαμε να δούμε την εφαρμογή αυτού του μέτρου πολύ νωρίτερα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι ένα θετικό βήμα που βελτιώνει την ποιότητα της μετακίνησης στην Αθήνα. Κατανοούμε πως η έλλειψη προσωπικού μπορεί να δυσκολεύει για την ώρα την εβδομαδιαία εφαρμογή του μέσου, αλλά ελπίζουμε από το φθινόπωρο να το δούμε να εφαρμόζεται τόσο το Σάββατο, όσο και την Παρασκευή, με σεβασμό πάντοτε στις συνθήκες εργασίας των οδηγών.
