Το σπίτι μου είναι: Μικρό για τα τέσσερα άτομα που το κατοικούν και άρα μόνιμα ακατάστατο.
Το σπίτι μου δεν είναι: Καθαρό, σύμφωνα με τη σύντροφό μου.
Το σημείο όπου χαλαρώνω: Ο χουχουλιάρικος καναπές στο σαλόνι, διαβάζοντας ή απλώς ρεμβάζοντας.
Το πιο χρήσιμο δωμάτιο στο σπίτι μου: Το σαλόνι μου, όπου περνάμε όλη τη μέρα. Ταινίες, παιχνίδια με τα παιδιά, φαγητό γύρω από το τραπέζι, βιβλιοθήκη, ντουλάπα… Όλα εδώ!
Από το σπίτι μου δεν λείπει ποτέ: Ένα ταπεράκι με χειροποίητο πατσά από τον πατέρα μου. Με έχει σώσει άπειρες φορές.
Μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ζω εδώ από: Τις αφίσες και τα χειροποίητα έργα της Beetroot που διακοσμούν όλους τους τοίχους του σπιτιού.
Home accessory: Οι κούπες με τις αυτοσχέδιες συνθέσεις που μου κάνει δώρο ο θείος μου. Απόλυτη τέχνη!
Στιλ στον χώρο μου δίνει: Το μεγάλο ύψος στα ταβάνια με τα υπέροχα γύψινα και ο συνδυασμός από έπιπλα που έχω βρει στα παλιατζίδικα, με κομμάτια από τις σκανδιναβικές χώρες.
Αγαπημένο αντικείμενο: Ένα παλιό επιτραπέζιο ρολόι της γιαγιάς μου που ξαναβρήκα στα παλιατζίδικα μετά από πολλά χρόνια.
Μετάνιωσα που πήρα: Αυτοκίνητο! Θα έπρεπε απλώς να νοικιάζουμε όποτε και για όσο χρειάζεται.
Η επόμενη αγορά μου: Ένα εισιτήριο για μακρινό προορισμό.
Το έπιπλο που με χαρακτηρίζει: Μια παλιά ντουλάπα που έχουμε βάψει γαλάζια και οι πόρτες της ανοίγουν μόνες τους τρίζοντας.
Με φίλους στο σπίτι: Φυσικό κρασί και μέτριο χειροποίητο σούσι. Ίσως και λίγα αλλαντικά, για να είμαστε ασφαλείς.
Καθημερινή ρουτίνα: Πρωινό καφεδάκι στο καφέ της Beetroot με τους συνεταίρους μου, πριν ξεκινήσει ο χαμός της μέρας.
Μια τυπική Κυριακή: Τρέχω στους αγώνες μπάσκετ και ποδοσφαίρου των γιων μου, σουτζουκάκια από τη Διάβαση, κυνηγητό για τα μαθήματα της εβδομάδας και παγωτό για βραδινό.
Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς: Μπάσκετ. Είναι ένα άθλημα που λατρεύω και μου δημιουργεί ηρεμία. Παίζουμε μαζί με τον συνεταίρο μου από τα 15 μας, αν και πλέον, μετά την προπόνηση, μας πονάνε όλα τα σημεία του σώματος!
Αγαπημένη βόλτα στη Θεσσαλονίκη: Να χάνομαι μέσα στα στενά της Άνω Πόλης, όπου μπορεί να βρει κανείς ακόμα πραγματικές γειτονιές και εικόνες που θυμίζουν άλλες εποχές.
Εστιατόριο στη Θεσσαλονίκη: Μαιτρ και Μαργαρίτα, Συντροφή, Κοσμάς, Ηλιόπετρα, Rosticceria Di Salonicco, Ακτή Ντοβίλ.
Τέχνη στη Θεσσαλονίκη: Η τέχνη της Θεσσαλονίκης είναι η μουσική. Έχουν ξεκινήσει από εδώ τόσο πολλά μουσικά σχήματα και καλλιτέχνες, σε όλα τα στιλ μουσικής. Θα έπρεπε να επενδύσει η πόλη σε αυτό το σπουδαίο κομμάτι της.
Τέχνη: Η έκθεση της Beetroot Τα τέρατα της μυθολογίας.
Διακόσμηση: Η καλύτερη διακόσμηση είναι η αυτοσχέδια. Ένας συνδυασμός λειτουργικότητας και στοιχείων που κουβαλάνε πάνω τους προσωπικές ιστορίες. Κάτι που δεν πρέπει να λείπει από πουθενά είναι τα φυτά. Λειτουργούν καταλυτικά στην ψυχική ηρεμία.
Ντιζάιν: Τα αρχιτεκτονικά κοσμήματα της συντρόφου μου, Νικολέττας Λέκκα.
Aγαπημένος καλλιτέχνης: Βόλφγκανγκ Τίλμανς.
Έμπνευση: Οι εικονοπλαστικές περιγραφές στα βιβλία του Τομ Ρόμπινς.
Αγαπημένος προορισμός: Βιετνάμ – κάθε σημείο του και ένα μοναδικό παραμύθι.
Γειτονιά: Η περιοχή του Φραγκομαχαλά που αλλάζει και εξελίσσεται. Ελπίζω να καταφέρουμε να τη δούμε όπως φανταζόμαστε.
Στα άμεσα σχέδιά μου: Να πάω ένα ταξίδι με τη σύντροφό μου, ώστε να βρούμε λίγο χρόνο οι δυο μας.
Ανεκπλήρωτο όνειρο: Να γίνω χορευτής.
Εκπληρωμένο όνειρο: Έγινα γραφίστας.
