Η Έλσα Λεκάκου έχει μια αβίαστη, φυσική γοητεία που μόνο το σινεμά μπορεί να αναδείξει. Ίσως γι’ αυτό, στα οκτώ χρόνια που εργάζεται ως ηθοποιός, έχει επιλέξει να κάνει αποκλειστικά κινηματογράφο, με μόνη εξαίρεση τη σειρά του Amazon Prime Greek Salad. Οι σινεφίλ θα τη θυμάστε ως την αποκάλυψη του Broadway του Χρήστου Μασσαλά. «Νιώθω ότι το σινεμά, ως αφηγηματικό μέσο, μου ταιριάζει περισσότερο. Τουλάχιστον σε αυτή τη φάση», μου λέει με την κουλ αύρα που τη διακρίνει. «Δεν έχω κάτι απέναντι στο θέατρο, απλώς δεν μου έχει προκύψει η ανάγκη να το κάνω. Η υποκριτική λειτουργεί αλλιώς στον κινηματογράφο. Μου δίνει χώρο να δουλεύω πιο εσωτερικά, να σκέφτομαι πιο ψυχαναλυτικά τους ρόλους».
Η Έλσα αγαπά το σινεμά από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Ανάμεσα στις αγαπημένες της ταινίες ξεχωρίζει το Βασικό ένστικτο, ενώ θαυμάζει τον Ντέιβιντ Λιντς, τον Τζον Κάρπεντερ και τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Αυτή την περίοδο τη βλέπουμε σε δύο φιλόδοξες κινηματογραφικές δουλειές: στο πολυβραβευμένο Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού του Κωστή Χαραμουντάνη, που έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο περσινό Φεστιβάλ των Καννών και προβάλλεται ήδη στα θερινά, αλλά και στο Killerwood του Χρήστου Μασσαλά, που κυκλοφορεί στις 29 Μαΐου. «Και οι δύο ταινίες έχουν χιούμορ αλλά και μια σκοτεινή διάσταση που μου αρέσει. Προσεγγίζουν τους χαρακτήρες με ανθρωπιά, ισορροπώντας ανάμεσα στο feelgood και σε κάτι βαθύτερο», λέει.
Στο Κιούκα υποδύεται ένα από τα δύο δίδυμα αδέρφια που κατά τη διάρκεια καλοκαιρινών διακοπών στον Πόρο θα γνωρίσουν τη βιολογική τους μητέρα που τα εγκατέλειψε μωρά. «Βλέπω την ταινία σαν μια ιστορία ενηλικίωσης», τονίζει η Έλσα. «Για μένα, η ενηλικίωση είναι το να μαθαίνεις να βάζεις όρια, όχι μόνο αμυντικά, αλλά και με αγάπη προς τον εαυτό σου. Δεν είμαστε απλώς αυτά που λέμε, αλλά οι πράξεις μας και ο σεβασμός που δείχνουμε στα όρια των άλλων και στα δικά μας. Πιστεύω ότι η πραγματική ενηλικίωση έρχεται όταν δημιουργούμε σχέσεις όπου μπορούμε να εκφραστούμε αληθινά, κι αυτό δεν έχει να κάνει με την ηλικία. Είναι μια διαρκής προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού».
Στο Killerwood, από την άλλη, είναι η πρωταγωνίστρια μιας ταινίας τρόμου, σε μια ιστορία που φωτίζει με σατιρική διάθεση τα παρασκήνια των ελληνικών ταινιών. Τη ρωτάω πόσο εύκολο είναι να είσαι ηθοποιός του σινεμά στην Ελλάδα του 2025. «Δεν είναι καθόλου εύκολο!», απαντά γελώντας. «Είναι αδύνατο να βιοποριστώ αποκλειστικά από το σινεμά. Για να μπορώ να συνεχίσω να κάνω ταινίες, εργάζομαι στην εστίαση και προσπαθώ να ισορροπώ ανάμεσα στα δύο. Σίγουρα θεωρώ τον εαυτό μου ηθοποιό, αλλά θέλω, όσο μπορώ, να διατηρώ το καλλιτεχνικό μου κριτήριο στις επιλογές μου. Και αυτό στην Ελλάδα, ειδικά στον κινηματογράφο, δεν είναι πάντα εύκολο. Αν μπορούσα να βιοποριστώ μόνο από τις ταινίες που κάνω, θα το έκανα. Όμως, η αλήθεια είναι ότι χαίρομαι που έχω και μια άλλη δουλειά, που με φέρνει σε επαφή με την πραγματικότητα ενός εργαζομένου στην εστίαση. Είναι μια πλευρά της ζωής μου που την αγκαλιάζω και την αποδέχομαι».
Ένα από τα τρελά της όνειρα για το μέλλον θα ήταν, λέει, να λάμβανε μια πρόταση συνεργασίας από τον αγαπημένο της Ράιαν Μέρφι! Μέχρι τότε, θα επιμένει να κάνει σινεμά με τον τρόπο που την εκφράζει, χωρίς εκπτώσεις. «Προσπαθώ να κάνω ταινίες που με ελκύουν σ’ ένα βαθύτερο ψυχαναλυτικό επίπεδο, που μιλάνε στην καρδιά μου και αποκαλύπτουν στους θεατές κάτι ουσιαστικό για την ανθρώπινη φύση», καταλήγει.
Το Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού του Κωστή Χαραμουντάνη προβάλλεται στις αίθουσες από το Cinobo. Το Killerwood του Χρήστου Μασσαλά κυκλοφορεί από τη Weird Wave στις 29/05.
Ευχαριστούμε θερμά για τη φιλοξενία το θερινό σινεμά ΕΚΡΑΝ (Ζωναρά & Αγαθίου, Νεάπολη Εξαρχείων).
