Είχα καιρό να βρεθώ μάρτυρας σε σκυλοκαβγά (τετράποδης φύσης, τους άλλους τους ζω καθημερινά στη δουλειά). Η Κίρκη δεν έχει πλέον κουράγια για μακρινές βόλτες και στη νέα μου γειτονιά το λιλιπούτειο pocket park είναι off limits για τα ζώα.
Συνέβη όμως χθες το βράδυ και εξελίχθηκε με τον γνωστό, ανόητο τρόπο: ιδιοκτήτης που ασχολείται με το κινητό του, μεγαλύτερος σκύλος που θεωρεί πριβέ κλαμπ ό,τι έχει προλάβει να μαρκάρει, μικρότερος σκύλος που έχει απόλυτη άγνοια των κυβικών του. Ευτυχώς, δυο τρεις ψύχραιμοι περαστικοί κατάφεραν να τον διαλύσουν εγκαίρως· μου έμεινε όμως η αλγεινή εντύπωση του πόσο αμετανόητος και ανίδεος ήταν ο συνοδός του μεγάλου σκύλου.
Κάποια στιγμή θα σας δώσω την πιο σίγουρη και ασφαλή τεχνική για να αποσπάσετε ένα ζώο από τα σαγόνια του… καρχαρία. Σήμερα, όμως, μερικές σίγουρες συμβουλές για να μη φτάσετε καν ως εκεί:
Διάβασε το σώμα του σκύλου σου. Το σκυλί δεν πάει «μόνο να μυρίσει» όταν σφίγγει το κορμί, σηκώνει την ουρά ψηλά σαν κεραία και καρφώνει το θύμα του με βλέμμα εκπαιδευτή αρχιλοχία. Πάει να διαπραγματευτεί την ηγεμονία του πάρκου – α λα Ντόναλντ Τραμπ. Αν από δίπλα έρχεται ένα άλλο με αυτιά πίσω, ουρά κάτω και χαμόγελο Joker, έχεις εξασφαλίσει σεκάνς ταινίας του Ταραντίνο. Τον μαζεύεις και φεύγεις.
Όχι, όλα τα σκυλιά δεν «τα πάνε καλά με όλα τα άλλα σκυλιά». Όποιος τα λέει αυτά για τον δικό του σκύλο, κατά 83% λέει ψέματα ή απλώς έχει σταθεί τυχερός. Τα σκυλιά έχουν χαρακτήρα. Φοβικά, κυριαρχικά, νευρικά, δήθεν κουλ, φουλ κλόουν. Όπως κι εμείς. Δεν κάνεις παρέα με όλους στο γραφείο, το ίδιο και ο σκύλος σου στο πάρκο.
Οδηγίες χρήσης: Λουρί. Όχι μόνο για τα περιττώματα και την Αστυνομία, αλλά και γιατί, σε μια δύσκολη στιγμή, κρατάς απόσταση. Αν βλέπεις σκυλί χωρίς λουρί να έρχεται τρέχοντας και ο δικός σου είναι ήδη τσιτωμένος, μην περιμένεις «να τα βρουν μεταξύ τους». Πήγαινε απέναντι. Πάντα υπάρχει ένα παγκάκι ή ένα σουβλατζίδικο ως ασφαλές οχυρό.
Μη συγχέεις το «κοινωνικοποίηση» με το «αμόλα το, να δει τι παίζει». Είναι σαν να αφήνεις παιδάκι σε ρέιβ πάρτι για «να μάθει να χορεύει». Η κοινωνικοποίηση θέλει σταδιακή έκθεση, έλεγχο, ενίσχυση καλών συμπεριφορών και απομάκρυνση από τις κακές. Όχι ό,τι κάτσει. Δεν θα κάτσει καλά. Γκαραντί.
Σβήσ’ το το ρημάδι! Δυο λεπτά να ανεβάσεις στόρι στο Instagram με το #dogmomlife και ο σκύλος σου έχει ήδη μπλεχτεί σε ξεκαθάρισμα συμμοριών πίσω από τον θάμνο. Οι εννέα στους δέκα καβγάδες ξεκινούν γιατί δεν κοιτούσε κανείς (μακάριοι οι σκρολάροντες…), και όταν το δεις, είναι ήδη αργά.
Και, τέλος, ο χρυσούς κανών:
Αν δεν είσαι σίγουρος, μην το ρισκάρεις. Κανείς δεν είπε ποτέ «ήταν ένα υπέροχο απόγευμα μέχρι που ο σκύλος μου χρειάστηκε πέντε ράμματα». Η βόλτα είναι για να γυρίσετε και οι δύο ζωντανοί, ήρεμοι και, ιδανικά, χωρίς να μεσολαβήσει το αυτόφωρο.
Να έχετε καλά λουριά και ακόμα καλύτερα αντανακλαστικά.
