Λος Άντζελες. Καθώς ανεβαίναμε το μονοπάτι που οδηγεί στο πάρκο Γκρίφιθ, ο Τζον Χαμ έριξε μια ματιά προς τη γεμάτη θάμνους κορυφογραμμή των λόφων που απλώνονταν στα αριστερά μας. Από εκεί που βρισκόμασταν διαγραφόταν με φόντο τον καθαρό ορίζοντα, χωρίς να διακόπτεται από πύργους κινητής τηλεφωνίας ή μοντέρνα «παλάτια», χτισμένα στα μέσα του προηγούμενου αιώνα. Μου έκανε νόημα, δείχνοντάς μου έναν άνδρα που καθόταν μονάχος του. «Τον βλέπεις εκείνον τον τύπο εκεί πάνω;» με ρώτησε.
Γύρισα να κοιτάξω· επρόκειτο για κάποιον που θα μπορούσε να κάνει διαλογισμό ή να βιώνει μια στιγμή «Ντον Ντρέιπερ», οραματιζόμενος την επόμενη μεγάλη καμπάνια της Coca-Cola. Τον Χαμ, η εικόνα αυτού του άνδρα τον έκανε να επιστρέψει στο 2017, στην εποχή που είχε μόλις μετακομίσει στους λόφους του Χόλιγουντ. Είχε σταματήσει να ενσαρκώνει τον Ντρέιπερ του Mad Men –τον ρόλο που τον έκανε «όνομα» και του χάρισε ένα βραβείο Emmy– δύο χρόνια νωρίτερα. Είχε επίσης ολοκληρωθεί και μια σχέση του, που διήρκεσε δεκαοκτώ χρόνια. Όπως θα έλεγαν πολλοί, ανάμεσά τους και ο ίδιος, ήταν μια δύσκολη, μεταβατική περίοδος. «Ήμουν φρεσκοχωρισμένος και στη φάση τού να σκέφτομαι ότι πρέπει να εστιάσω ξανά στον εαυτό μου», θυμάται με κάποια εμφανή νοσταλγία. «Έκανα, λοιπόν, κάθε μέρα έναν περίπατο σαν αυτόν που κάνουμε σήμερα μαζί», συνεχίζει. Έφτανε μέχρι το υψηλότερο σημείο της συγκεκριμένης κορυφογραμμής, για να επιστρέψει μετά στο σπίτι του, απομνημονεύοντας τα λόγια των ρόλων του στη διαδρομή. Τελικά, άρχισε να εγκλιματίζεται στο νέο του σπίτι, στη νέα του γειτονιά, στους ρυθμούς της νέας του ζωής. Άλλαξε πορεία, προχώρησε μπροστά.
Τζον Χαμ 3.0
Οι δυο μας, εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα στα τέλη του Φλεβάρη, είχαμε συναντηθεί, μαζί με τον αγαπημένο του σκύλο Μέρφι, που τον μάζεψε από τον δρόμο, για να κάνουμε πεζοπορία και να μιλήσουμε για τους Φίλους και γείτονες, τη νέα σειρά του Apple TV+ στην οποία έχει αναλάβει ξανά, δέκα χρόνια αφότου ενσάρκωσε τον Ντρέιπερ, έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στην τηλεόραση. Ο Ντρέιπερ, ένα λαμπρό και αινιγματικό στέλεχος διαφημιστικής εταιρείας, έγραψε ιστορία ως ένας χαρακτήρας που δεν καθόρισε μόνο την καριέρα του Χαμ, αλλά και σύσσωμο το πάνθεον των αντιηρώων της χρυσής εποχής της «καλής τηλεόρασης». Πρόκειται, επίσης, για έναν ρόλο που έκανε τον Χαμ, πενήντα τεσσάρων ετών σήμερα, να περάσει τα πρώτα χρόνια μετά το τέλος του Mad Men προσπαθώντας, κατά κάποιον τρόπο, να τον αποτινάξει από πάνω του. Εκείνες τις μέρες, αυτές που τον έσπρωχναν να περιπλανιέται στο πάρκο Γκρίφιθ, δεν ήταν εξασφαλισμένη η επιτυχία της πορείας του μετά τον Ντρέιπερ. Στον Τύπο δημοσιεύονταν άρθρα με τίτλους όπως «Η δεύτερη πράξη του Τζον Χαμ», «Λοιπόν, τι κάνουμε τώρα, Τζον;» και «Ο Τζον Χαμ είναι έτοιμος να απελευθερωθεί από τον Ντον Ντρέιπερ».
«Δεν έχει σημασία πόσο φοβερό ή επιτυχημένο ή καθοριστικό για ένα είδος τηλεόρασης ή για την καριέρα κάποιου είναι κάτι», λέει. «Μόλις τελειώσει, όλοι σκέφτονται ποιο θα είναι το επόμενο βήμα σου». Του Χαμ ήταν ένα σερί από αλλοπρόσαλλες συμμετοχές και δεύτερους ρόλους σε τηλεοπτικές παραγωγές και μια σειρά από ταινίες αμφισβητούμενης ποιότητας. Επακόλουθο όλων αυτών ήταν το να πέσει για ένα διάστημα η δημοτικότητά του. Όπως κι αν περιγράψει κανείς εκείνη τη «δεύτερη πράξη» του, είναι πλέον προφανές ότι έχει ήδη εισέλθει στην τρίτη, και μάλιστα με έναν τρόπο βελούδινο. Πρόκειται για μια πράξη που, μέχρι στιγμής, την έχει καθορίσει ένα σερί από πρωτοκλασάτους τηλεοπτικούς ρόλους (στο Fargo, στο Landman και στο The Morning Show), μια πρόσκληση να παρουσιάσει τους Kansas City Chiefs στο Super Bowl LIX και η πρώτη του εμφάνιση στο Saturday Night Live μετά από δεκαπέντε χρόνια. Ξαφνικά, τον βλέπουμε και πάλι παντού.
Προσέτι, τώρα αισθάνεται, όπως ο ίδιος λέει, πιο ελεύθερος να παίξει με μια περσόνα που φέρνει στον Ντρέιπερ. Η νέα σειρά του Χαμ, που έκανε πρεμιέρα πριν από λίγο καιρό, συνιστά κατά κάποιον τρόπο μια επιστροφή στη θεματική, στο στιλ και… στην γκαρνταρόμπα που τον έκαναν διάσημο. Ο χαρακτήρας του νυν απατεώνα και πρώην τιτάνα των επενδύσεων Άντριου Κούπερ, τον οποίο ενσαρκώνει, φαίνεται να βασίζεται, τουλάχιστον εν μέρει, σε τερτίπια που οι τηλεθεατές έχουν δει ξανά στον χαρακτήρα του Ντρέιπερ. «Υπάρχει κάτι που συνηγορεί σε αυτό», παραδέχεται ο Χαμ, ο οποίος είναι επίσης ένας από τους εκτελεστικούς παραγωγούς της σειράς. «Υπάρχει, όμως, και κάτι που ανατρέπει αυτή την ομοιότητα». Το Φίλοι και γείτονες αποτελεί, σε τελική ανάλυση, μια αστυνομική περιπέτεια που ασκεί κριτική στον επιδεικτικό καταναλωτισμό. Όπως το έθεσε ο Χαμ, «ο Ντον ήταν πωλητής και ο Κούπερ είναι πελάτης».
Πιο σημαντικό σε αυτή την τρίτη πράξη ενδεχομένως να είναι το ότι βρίσκει τον Χαμ ευτυχισμένο και παντρεμένο, σε αρμονία με το σημείο στο οποίο έχει φτάσει η ζωή του, με το παρελθόν του, με τη φωνή μέσα του που τον κρίνει. Αυτή τη γαλήνη, όπως λέει, άρχισε να τη βρίσκει μόλις τα τελευταία πέντε χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, φαίνεται να διαθέτει μια ιδιότητα που σε κάνει να προβάλλεις πάνω του κάτι που είπε κάποτε ο Ντρέιπερ: «Οι άνθρωποι σου λένε ποιοι είναι και εμείς αγνοούμε τι μας λένε για τον εαυτό τους, γιατί θέλουμε να είναι αυτοί που θέλουμε εμείς να είναι». Ό,τι κι αν προκαλεί αυτό το «εφέ», υπερβαίνει το κάλλος της εξωτερικής του εμφάνισης. Η Τζένιφερ Άνιστον, συμπρωταγωνίστριά του στο The Morning Show, τον περιγράφει ως «λουσμένο με νεραϊδόσκονη». Ο Νόα Χόλεϊ, δημιουργός του Fargo, κάνει λόγο για «το άδηλο μυστήριο που κουβαλάει», το οποίο κάνει τους ανθρώπους «να θέλουν να συνεχίσουν να τον παρακολουθούν στην οθόνη».
Αυτό το κάτι που έχει
Τον Χαμ τον κάνει να ξεχωρίζει η ελαφρώς παλιομοδίτικη, σωματώδης αρρενωπότητά του, που δίνει χώρο και στο καλαμπούρι και στον αυτοσαρκασμό, πάντα σε ένα πνεύμα σοφιστικέ αποστασιοποίησης. Αυτό του το χαρακτηριστικό έρχεται σε κόντρα με πολλές σημερινές εκφράσεις του ανδρισμού που γυρίζει γύρω από τη λεγόμενη ανδρόσφαιρα. Σου φαίνεται πειστικός με καουμπόικο καπέλο. Σου φαίνεται πειστικός με γυαλιά πρεσβυωπίας. «Μπορείς να αφεθείς πραγματικά με τον Τζον – έχουμε κλάψει μαζί, με την καλή έννοια», δηλώνει η Άνιστον, της οποίας ο χαρακτήρας στην τρίτη σεζόν του The Morning Show –του οποίου, ειρήσθω εν παρόδω, αποτελεί εκτελεστική συμπαραγωγό– αναπτύσσει μια ρομαντική σχέση με τον χαρακτήρα που ενσαρκώνει ο Χαμ. «Επίσης, είναι πολύ καλός ακροατής και πολύ επικοινωνιακός».
Η Αμάντα Πιτ, η οποία στο Φίλοι και γείτονες υποδύεται την ακόμη πολύ παρούσα στη ζωή του Κούπερ πρώην του σύζυγο, αστειεύεται με την ικανότητα του Χαμ να μπαίνει στη μύτη ακόμα και γεμάτων αυτοπεποίθηση ανδρών, όπως ο σύζυγός της, ο συγγραφέας και παραγωγός Ντέιβιντ Μπένιοφ (Game of Thrones). «Ο σύζυγός μου δεν είναι ο τύπος που θα ζηλέψει. Έχω δουλέψει με τον Μπεν Άφλεκ, τον Μαρκ Ράφαλο, τον Ίθαν Χοκ, τον Τζον Κιούζακ, τον Άστον Κούτσερ και τόσους άλλους, και εκείνος ήταν πέρα βρέχει», δηλώνει. «Τη στιγμή, όμως, που κάποιος από την παρέα μας του είπε “Πώς νιώθεις που η γυναίκα σου δουλεύει με τον Τζον Χαμ;”, μπήκε στο τριπάκι τού “Τι συμβαίνει εδώ πέρα;”».
Μερικοί άνδρες ίσως και να τον προτιμούσαν ως «κακό παιδί». Δυστυχώς γι’ αυτούς, δεν φαίνεται να είναι. Τουλάχιστον, αγαπάει τον σκύλο του. Σου δείχνει φωτογραφίες του Μέρφι από τα γυρίσματα. Σου δείχνει φωτογραφίες του Μέρφι όταν τον έχεις μπροστά σου και παίζετε. Θα σταματήσει να μιλάει στη μέση μιας πρότασης για να παρεμβάλει στα γρήγορα μια διαπίστωση με τη «φωνή του Μέρφι», από την «οπτική γωνία του Μέρφι»: «Πρόκειται για χώμα πρώτης ποιότητας», τον άκουσα να λέει σαν να κάνει σπικάζ. «Παίδες, είναι πραγματικά πρώτης ποιότητας, δεν ξέρω αν το είδατε κι εσείς!» Όπως πολλά κουτάβια, ο Μέρφι, ένα μπάσταρδο μπουλντόγκ των τριάντα οκτώ κιλών, θα μπορούσε να τελεί χρέη άβαταρ του ιδιοκτήτη του – είναι εξίσου φιλικό με εκείνον, ένα ορφανό με χοντρό λαιμό στους λόφους του Χόλιγουντ. «Κάθε μέρα βλέπω περίπου δεκαπέντε φωτογραφίες του Μέρφι», λέει η Πιτ. «Μου φαίνεται ότι βρίσκεται ακριβώς στο όριο του αξιολάτρευτου και του ψυχάκια».
Συγγενείς και φίλοι
Ο Χαμ θα σε πει «φιλαράκο». Χρησιμοποιεί φράσεις όπως «μα την ιερή αγελάδα!» ή «ζωή και κότα τη βγάζουμε». Ο δημιουργός του Mad Men, Μάθιου Γουάινερ, αφού πρώτα τον εξήρε ως σπουδαίο και σοβαρό ηθοποιό, αλλά και ως «πολύ καλλιτεχνικό άτομο», δήλωσε το εξής: «Νομίζω ότι ο ίδιος θα ήθελε οι άλλοι να τον βλέπουν ως σπασίκλα. Όντως, είναι σπασίκλας. Αλλά είναι και αθλητής». Αν σκάψουμε στο παρελθόν του, θα βρούμε τους λόγους που κάνουν τους θαυμαστές του να υποθέτουν ότι είναι υπαρξιακά διχασμένος. Το σκοτάδι του Ντρέιπερ ήταν ακαταμάχητο, βαθιά λογοτεχνικό και διαποτισμένο από τραύματα που έχουν να κάνουν με την εμπειρία τού να είσαι άντρας – όλα κομμάτι της γοητείας του χαρακτήρα. Υπάρχει, όμως, από πίσω και η ιστορία της ζωής του ίδιου του Χαμ: έχασε τη μητέρα του στα δέκα του χρόνια και στη συνέχεια τον πατέρα του, στα είκοσί του. Έπρεπε να αποκτήσει μόνος του τα εφόδια που θα του επέτρεπαν να πετύχει.
«Άργησα να ανθίσω ως άνθρωπος, από κάθε άποψη», λέει. «Όπως θα το έθετε ο θεραπευτής μου, κατά κάποιον τρόπο ήμουν πάντα δοσμένος στη μάχη της επιβίωσης και μόνο τα τελευταία περίπου είκοσι χρόνια κατάφερα να ζω πραγματικά, με τον τρόπο που μπορούσαν να ζήσουν τη ζωή οι φίλοι μου που είχαν περάσει φυσιολογική εφηβεία». Από τα δεκαέξι του έκανε διάφορες δουλειές, ενώ μετά το πανεπιστήμιο εργάστηκε, μεταξύ άλλων, ως δάσκαλος. Στα είκοσι τέσσερά του, μετακόμισε στο Λος Άντζελες. «Αν θέλεις κάτι, βρες μια διαβολεμένη δουλειά και πήγαινε να το πάρεις, πήγαινε να το κάνεις», λέει.
«Όπως θα το έθετε ο θεραπευτής μου, κατά κάποιον τρόπο ήμουν πάντα δοσμένος στη μάχη της επιβίωσης και μόνο τα τελευταία περίπου είκοσι χρόνια κατάφερα να ζω πραγματικά».
Σε αντίθεση με πολλούς ανθρώπους με ταπεινή καταγωγή, ο Χαμ σπάνια στερούνταν αυτοπεποίθησης, λέει ο Ρόμπερτ Λόσον, φίλος του από το σχολείο. Βοηθούσε, βέβαια, το γεγονός ότι ήταν όμορφος, ότι έπαιζε ποδόσφαιρο. Βοήθησε και το ότι οι φίλοι του, όπως και οι οικογένειές τους, τον υποστήριζαν, ιδιαίτερα μετά τον θάνατο του πατέρα του. «Οι γονείς όλων μας τον λάτρευαν τον Τζον, από πάντα», συνεχίζει ο Λόσον, που τώρα εργάζεται ως στέλεχος στον τομέα των επικοινωνιών, στο Τόκιο. Οι δε δικοί του γονείς, ο Βικ και η Λίντα, σε μια εποχή που ο ίδιος δεν έμενε πια μαζί τους, παραχώρησαν στον Χαμ το υπόγειο του σπιτιού τους για να έχει ένα σπίτι να μείνει μετά το πανεπιστήμιο. Μάλιστα, ήταν μεταξύ των ανθρώπων που ο Χαμ ευχαρίστησε στον λόγο που έβγαλε όταν κέρδισε το Emmy, το 2015. «Ήταν πάντα ο διασκεδαστικός και έξυπνος τύπος με τη μαγνητική προσωπικότητα, που τον σέβονταν όλοι», λέει ο Λόσον. «Γι’ αυτό και έβρισκε πάντα ένα μέρος για να μείνει».
Τα χρόνια της υπομονής
Η επιτυχία με το Mad Men ήρθε ακαριαία και σχετικά αργά, όταν ο Χαμ ήταν τριανταπεντάρης. Ξαφνικά, οι παπαράτσι την έστηναν σε μόνιμη βάση έξω από το σπίτι του και τον τύφλωναν με τα φλας τους την ώρα που έβγαινε από κάποιο εστιατόριο ή ένα μπαρ. Καθώς η σειρά τελείωνε, το 2015, μπορούσε κάποιος να καταλάβει ότι ήταν καταπονημένος. Η προσωπική του ζωή βαλλόταν από παντού. Χώρισε από την επί σειρά ετών σύντροφό του, την ηθοποιό και σεναριογράφο Τζένιφερ Γουέστφελντ. Πήγε σε κέντρο αποτοξίνωσης για να απεξαρτηθεί από το αλκοόλ. Είδε το φως της δημοσιότητας ένα περιστατικό «καψονιού» σε πανεπιστημιακή αδελφότητα, που οδήγησε το θύμα να χρειαστεί ιατρική περίθαλψη – ο Χαμ ήταν ο πρωταγωνιστής-θύτης, αλλά τελικά δεν καταδικάστηκε. «Όπως συμβαίνει πάντα, δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να τη βγάλεις καθαρή από το να υπομείνεις τη φάση, σωστά;», είπε αργότερα σε μια βιντεοκλήση για τις προκλήσεις εκείνης της περιόδου. «Μπορείς να αποφύγεις όλες αυτές τις περιπέτειες ή να κάνεις ότι δεν τις βλέπεις, αλλά αυτό δεν τις εξαφανίζει. Πρέπει, κατά κάποιον τρόπο, να βγεις ζωντανός από αυτές».
Παράλληλα, δούλευε σκληρά για να μην τυποποιηθεί σε ένα είδος ρόλων. Απέρριψε χαρακτήρες που έμοιαζαν πολύ στον Ντρέιπερ και απέφυγε τις συνεργασίες με άλλους «αποφοίτους» του Mad Men. Έκανε θρίλερ (Baby Driver, Βηρυτός). Έκανε περισσότερες κωμωδίες, πολλές κωμωδίες (Η ομολογία του Φλετς, 30 Rock, Η αχτύπητη Κίμι Σμιντ). Οι προσπάθειές του να καθιερωθεί ως πρωταγωνιστής στον κινηματογράφο είχαν μέτρια εισπρακτική επιτυχία.
«Μήπως αυτό σημαίνει ότι το κοινό δεν θέλει να με βλέπει στο σινεμά;», λέει. «Δεν ξέρω, δεν το νομίζω. Ίσως υπάρχουν πολλοί άλλοι παράγοντες που μπαίνουν στη μέση». Σε κάθε περίπτωση, κατάφερε να επιδείξει την υποκριτική του γκάμα και το κωμικό του ταλέντο, ενώ εξασφάλισε τη συμμετοχή του και σε μερικές πολύ εμπορικές ταινίες, όπως στο Top Gun: Maverick. Δούλεψε σε σταθερή βάση, κάνοντας διάφορα πράγματα. Λίγα χρόνια μετά τη μετακόμισή του στους λόφους του Χόλιγουντ, μπήκε σε μια σοβαρή σχέση με την ηθοποιό Άνα Οσεόλα, τη σημερινή του σύζυγο, με την οποία γνωρίστηκαν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του τελευταίου επεισοδίου του Mad Men – εκείνου με τον «διαλογισμό» του Ντρέιπερ για την Coca-Cola. Το νέο του σπίτι έγινε η φωλιά τους. Ο Χαμ δεν έχει παιδιά. Μου λέει ότι ελπίζει να αποκτήσει. Σημάδι τού ότι δεν υποκρίνεται τον ευτυχισμένο.
Όσοι τον γνωρίζουν καλά επιβεβαιώνουν τη γαλήνη που έχει βρει τα τελευταία χρόνια, την πρόοδο που έχει κάνει από την εποχή που τελείωνε το Mad Men, μια εποχή που ο Λόσον την περιγράφει ως «μια πραγματικά δύσκολη περίοδο» για τον Χαμ. «Το να πίνω το ποτό μου με τον Τζον Χαμ εκείνες τις ημέρες διαφέρει πολύ, ως συνθήκη, από το να πίνω το ποτό μου μαζί του τώρα», λέει ο Λόσον. «Έχει περάσει στην απέναντι όχθη του ποταμού, σ’ το υπογράφω», προσθέτει. «Νομίζω ότι είχε τύχη βουνό που βρέθηκε στον δρόμο του η Άνα. Είναι τόσο ευτυχισμένος όσο δεν τον έχω δει ποτέ μου πριν». Ο Χαμ πίνει ακόμη περιστασιακά και έχει πει ότι παρεξηγήθηκε η σύντομη καταφυγή του σε κέντρο αποτοξίνωσης: «Δεν είχα βγει ποτέ εκτός τροχιάς, παρότι υπήρξε ένα διάστημα που δεν ήμουν καθόλου νηφάλιος». Ως συμπρωταγωνιστής του στο Mad Men, ο Τζον Σλάτερι είδε από πρώτο χέρι την κάθοδο του Χαμ στον Άδη. Ως φίλος του, βλέπει πού βρίσκεται τώρα. «Παίρνει εξαιρετικές αποφάσεις, παρά τις όποιες πιέσεις μπορεί να του ασκούνται, είτε από τους άλλους είτε από την εσωτερική του φωνή», λέει. «Είμαι, απλώς, χαρούμενος που κατάφερε να είναι εκεί που είναι».
Σιγουριά για το μέλλον
Ο Χαμ της σειράς Φίλοι και γείτονες θα σας φανεί αρχικά οικείος, ειδικά όταν τον δείτε με το σμόκιν του. Ο ρόλος μοιάζει να είναι φτιαγμένος για εκείνον και ο Τζόναθαν Τρόπερ, ο δημιουργός της σειράς, δηλώνει ότι όντως έτσι έχουν τα πράγματα, από πολλές απόψεις. Δεν είναι τυχαίες οι ομοιότητες του χαρακτήρα του με τον Ντρέιπερ. «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Χαμ ξέρει πώς να φοράει ένα κοστούμι», συνεχίζει. Ο ίδιος προσέγγισε τον Χαμ όσο ακόμη έγραφε τον πιλότο της σειράς, επειδή δεν μπορούσε να φανταστεί κανέναν άλλον στον ρόλο του Άντριου Κούπερ. «Είναι πολύ δύσκολο να πεις πόσο πολύ ή λίγο τού μοιάζει», λέει. «Τον χαρακτηρίζει το ότι μπορεί να συμπεριφέρεται άσχημα και παρ’ όλα αυτά, ως θεατής, θέλεις να τον καταλάβεις και να τον υποστηρίξεις».
Αυτό ήταν ζωτικής σημασίας για τη σειρά, επειδή ο χαρακτήρας του όντως συμπεριφέρεται άσχημα. Στη δεύτερη σκηνή βλέπουμε τον Κούπερ να κάθεται μόνος του σε ένα μπαρ, κουστουμαρισμένος, με τον κόμπο της γραβάτας του χαλαρωμένο και ένα ουίσκι στο χέρι, τη στιγμή που τον προσεγγίζει μια ελκυστική νεαρά, όλο υποσχέσεις. Αυτής της σκηνής θα προηγηθεί μια άλλη, στην οποία τον βλέπουμε να ξυπνάει βαμμένος με το αίμα κάποιου άλλου. «Πρόκειται για ένα από τα δώρα που σου προσφέρει μια σχετικά μακρά καριέρα», λέει ο Χαμ. «Μπορείς να παίξεις και τις δύο πλευρές τέτοιων χαρακτήρων και να σε εμπιστευτούν για κάτι τέτοιο».
«Είναι κομμάτι του παιχνιδιού το να έχεις την οικονομική δυνατότητα και την αυτοπεποίθηση που θα σου επιτρέψει να πάρεις τον χρόνο σου».
Αρχίσαμε να κατεβαίνουμε τον λόφο, προς το σπίτι του. Εκεί βρήκαμε τη σύζυγό του να ετοιμάζεται για τα πάρτι των Όσκαρ. Έπρεπε να αρχίσει και ο ίδιος να ετοιμάζεται. Φαινόταν ενθουσιασμένος. Είχε πλάκα η σκέψη του ότι με το καπελάκι του μπέιζμπολ, τα μαύρα γυαλιά και τα αθλητικά του παπούτσια δεν τον είχε σχεδόν κανείς αναγνωρίσει στο πάρκο, αλλά σε λίγο, με το που θα έβαζε πάνω του ένα ωραίο πουκάμισο, δεν θα περνούσε απαρατήρητος από κανέναν. «Είναι καλό που είμαι ξανά μέσα στα πράγματα», λέει. Η εμπειρία του τον είχε διδάξει να είναι υπομονετικός, να εμπιστεύεται τον εαυτό του. Τον άκουσα δύο φορές να λέει «θα περάσει κι αυτό». Κάτι που φαίνεται ότι ισχύει. «Είναι κομμάτι του παιχνιδιού το να έχεις την οικονομική δυνατότητα και την αυτοπεποίθηση που θα σου επιτρέψει να πάρεις τον χρόνο σου», λέει. «Ξέρω ότι στο μέλλον θα υπάρξουν ευκαιρίες και θέλω να πάρω τον χρόνο μου για να ξεκουραστώ».
