Χαζεύω τη φετινή λίστα των 100 επιδραστικών προσώπων του περιοδικού Time, μια λίστα που πάντα έχει πλάκα να τη χαζεύει κανείς, χωρίς απαραίτητα να γίνεται σοφότερος. Ανάμεσα στους 100 βρίσκονται και δύο συγγραφείς: ο Πέρσιβαλ Έβερετ και η Μιράντα Τζουλάι. Δεν αμφιβάλλω ότι το έργο τους είναι σημαντικό (προσωπικά τούς εκτιμώ και τους δύο και περιμένω τα τελευταία τους μυθιστορήματα), αλλά είναι επί της ουσίας επιδραστικοί; Δεν νομίζω ότι υπάρχουν επιδραστικοί συγγραφείς σήμερα, πιθανόν κανένας.
Ο Ραούλ Πεκ, τον οποίο μάθαμε από το ντοκιμαντέρ του για τον Τζέιμς Μπόλντουιν (I am not your negro) και που πρόσφατα μίλησε στο «Κ» σχετικά με τη δουλειά του για τον φωτογράφο Έρνεστ Κόουλ, θα βρεθεί τις επόμενες μέρες στις Κάννες για την πρεμιέρα του νέου του ντοκιμαντέρ Orwell: 2+2=5, που αφορά κυρίως τη συγγραφή του 1984. Είναι πολύ προφανές να πούμε ότι είναι επίκαιρο, ε;
Ανακοινώθηκε η βραχεία λίστα του φετινού διεθνούς Μπούκερ, η οποία έχει συνήθως περισσότερο ενδιαφέρον από το «κανονικό» Μπούκερ, γιατί μας μαθαίνει ονόματα που δεν γνωρίζουμε – από τους έξι φιναλίστ, στα ελληνικά έχει μεταφραστεί μόνο ένα παλιότερο μυθιστόρημα της Χιρόμι Καουακάμι (Ο Σενσέι και ο χαρτοφύλακας, εκδ. Άγρα). Είναι στο μεταξύ καταπληκτική η δουλειά που κάνει η επίσημη σελίδα του βραβείου, με αναλύσεις, παρουσιάσεις και μικροσυνεντεύξεις, ένα καλοστημένο ονλάιν λογοτεχνικό περιοδικό (thebookerprizes.com).
Μιλώντας για άγνωστα ονόματα: το περιοδικό Atlantic επέλεξε πρόσφατα τις 25 καλύτερες ποιητικές συλλογές των τελευταίων 25 ετών. Δεν γνωρίζω το έργο της Κλαούντια Ράνκιν που βρίσκεται στην πρώτη θέση, ούτε του Τέρανς Χέις που βρίσκεται στη δεύτερη – δεν έχει μεταφραστεί κανείς απ’ τους δύο. Παρακάτω συναντάμε τον Βουόνγκ, την Γκλικ, την Κάρσον, τον Στραντ, με τους οποίους ένας μέσος αναγνώστης ποίησης στην Ελλάδα έχει κάποια εξοικείωση. Αλλά η γενική εικόνα μάς βρίσκει χαμένους στη μετάφραση. Θα τολμούσε κανείς μια αντίστοιχη ελληνική λίστα; Ετοιμάζω ήδη μία στο μυαλό μου.
Διαβάζω στον Guardian για τη μόδα των «λογοτεχνικών πάρτι» που εξαπλώνεται στην Αγγλία, με αλκοόλ, μουσική και αναγνώσεις κάθε είδους από βιβλιοφάγους, εκκολαπτόμενους συγγραφείς, μικροεκδότες και κάθε λογής ανθρώπους που θέλουν να γνωρίσουν άλλους ανθρώπους. Ανάγνωση και φλερτ στον 21ο αιώνα.
