Εμοιαζε με παραμύθι, αλλά ήταν πραγματικότητα. Στις 5 Σεπτεμβρίου του 1993, στο Μπουένος Αϊρες της Αργεντινής, η εθνική ομάδα της Κολομβίας γευόταν μία από τις μεγαλύτερες (αν όχι τη μεγαλύτερη) νίκες της ιστορίας της. Θριάμβευε της φιναλίστ του προηγούμενου Μουντιάλ με 5-0, σφραγίζοντας πανηγυρικά την πρόκριση για το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο στις Ηνωμένες Πολιτείες, εννέα μήνες αργότερα. Ο Φρέντι Ρινκόν, εκ των ηγετών της ομάδας και μετέπειτα αρχηγός, σημείωσε δύο γκολ σε μια επική νίκη που ώθησε τα 55 εκατομμύρια των Κολομβιανών ανά τον κόσμο να κάνουν όνειρα ακόμα και για κατάκτηση του Μουντιάλ. Εκείνη η ομάδα έμοιαζε ευλογημένη, αλλά έκτοτε την κυνήγησε μια αδυσώπητη κατάρα. Όλα ξεκίνησαν από το μοιραίο γκολ του Αντρές Εσκομπάρ στον αγώνα με την οικοδέσποινα της διοργάνωσης…
Δολοφονία, κεραυνός, λεωφορείο…
Ο 27χρονος αμυντικός, δέκα ημέρες μετά από εκείνο το αυτογκόλ, δολοφονήθηκε με έξι σφαίρες έξω από νυχτερινό κέντρο, από τον Ουμπέρτο Κάστρο Μουνιός, οδηγό του εμπόρου ναρκωτικών Σαντιάγο Γκαγιόν, ο οποίος φέρεται να έχασε τεράστια ποσά σε στοιχήματα εξαιτίας εκείνου του αυτογκόλ. Αργότερα, ο Ερμάν Γκαβίρια, μέλος εκείνης της ομάδας, βρήκε τραγικό θάνατο μόλις σε ηλικία 32 ετών, χτυπημένος από κεραυνό (!) ενώ έκανε προπόνηση με την ομάδα του. Ο Ρινκόν, από τα αστέρια της πιο χαρισματικής γενιάς της χώρας, σκοτώθηκε μια 13η Απριλίου πριν από τρία χρόνια, όταν το αυτοκίνητό του συγκρούστηκε με λεωφορείο.
Εκείνη η ομάδα που έδειχνε ικανή να πιάσει τον ουρανό με τα χέρια, χτυπήθηκε έκτοτε από την παράνοια, την ατυχία και την παρανομία. Ο Ρενέ Ιγκίτα, ο βασικός τερματοφύλακας στην πορεία προς το Μουντιάλ, έλειψε από την τελική φάση, γιατί ήταν στη φυλακή εξαιτίας εμπλοκής του σε μια απαγωγή και της σχέσης του με τον βαρώνο των ναρκωτικών Πάμπλο Εσκομπάρ.
Ο Ρινκόν έκανε άδικα φυλακή κατηγορούμενος για διακίνηση ναρκωτικών, ο Άντονι ντε Άβιλα κρίθηκε ένοχος για διακίνηση ναρκωτικών για λογαριασμό της ιταλικής Μαφίας, ο Μαουρίσιο Σέρνα για διακίνηση, ξέπλυμα χρήματος και ύποπτη σχέση με την οικογένεια Εσκομπάρ, ενώ ο Φαρίντ Μοντραγκόν, ο οποίος πήρε τη θέση του Ιγκίτα κάτω από τα δοκάρια σε εκείνο το Μουντιάλ, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει πολλά χρόνια αργότερα, ύστερα από κατάθλιψη που έπαθε εξαιτίας του διαζυγίου του. Πόσο απέχει τελικά η ευφορία από την τραγωδία; Στην περίπτωση της Κολομβίας, μόλις ένα (αυτο)γκολ…
