Τα ξύλινα γεφυράκια τρίζουν στο πέρασμά μας καθώς διασχίζουμε την υγρή βλάστηση, με μοναδική πηγή φωτός τους φακούς που διαπερνούν το σκοτάδι της τροπικής νύχτας. Από κάτω μας το μαγκρόβιο δάσος σφύζει από ζωή. Χαρακτηριστικά είδη της περιοχής, όπως αστακοί που τρέφονται από τη λάσπη, καβούρια που αναρριχώνται στα δέντρα αλλά και νερόφιδα, βγαίνουν σε αναζήτηση τροφής μόλις ο καυτός ήλιος αρχίζει να πέφτει. Μια σαύρα βαράνος αναπαύεται σε έναν κοντινό κορμό, ενώ στην κομοστέγη, στον κόσμο με τις φυλλωσιές πολλά μέτρα πάνω από τη γη, αντηχούν οι κραυγές από τις κουκουβάγιες.
Ξαφνικά, μια δέσμη φωτός αποκαλύπτει ένα από τα πιο περιζήτητα ζώα της αποψινής βραδιάς: ένα λεπτό, καταπράσινο δεντρόβιο φίδι της Ανατολής, καμουφλαρισμένο στα ομοιόχρωμα φυλλώματα. Λίγο πιο κει, καλά κρυμμένη κάτω από ένα κλαδί, μια δηλητηριώδης μαγκρόβια οχιά παραμονεύει υπομονετικά για το μικρό τρωκτικό που θα γίνει η λεία της. Η μικρή μας ομάδα –ένα ετερόκλητο σύνολο από οικογένειες με παιδιά, νεαρά ζευγάρια και λίγους φυσιολάτρες– συγκεντρώνεται γύρω από την ξεναγό, παρακολουθώντας με δέος τα ερπετά, ενώ εκείνη εξηγεί υπομονετικά τις συνήθειες, τη διατροφή και τα ενδιαιτήματά τους. «Όταν ήμουν παιδί, τα φίδια τα χτυπούσαμε αλύπητα, μέχρι θανάτου. Σήμερα, τα παιδιά τα απαθανατίζουν με τις φωτογραφικές τους μηχανές», σχολιάζει ένας μεσήλικας στην ομάδα. «Είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση».
Το σκηνικό θυμίζει άγρια ζούγκλα, όμως στην πραγματικότητα βρισκόμαστε σε ένα αστικό πάρκο στα προάστια της Σιγκαπούρης – μιας από τις πιο πολυσύχναστες οικονομικές μητροπόλεις και της δεύτερης πιο πυκνοκατοικημένης χώρας στον κόσμο. Η αποψινή εξερεύνηση της άγριας ζωής διοργανώθηκε από την περιβαλλοντική οργάνωση «The Untamed Paths», η οποία βοηθά τους ντόπιους να ανακαλύψουν τον πλούτο της βιοποικιλότητας της πόλης – ένα επίτευγμα που αποτυπώνει το όραμα που η Σιγκαπούρη αναπτύσσει εδώ και 60 χρόνια βάσει σχεδίου.
Η περιβαλλοντική στρατηγική της Σιγκαπούρης, επονομαζόμενη City in Nature (Πόλη μέσα στη Φύση), συνδυάζει με επιδεξιότητα προγράμματα πρασίνου, αστικό σχεδιασμό, καινοτόμο αρχιτεκτονική, περιβαλλοντική εκπαίδευση και την ενεργό συμμετοχή της κοινότητας, δημιουργώντας ένα μοναδικό μοντέλο παγκοσμίως. Το πρωτοποριακό όραμά της είναι να διαμορφώσει μια νέα πραγματικότητα διαβίωσης, όπου αστικοί και φυσικοί χώροι δεν συνυπάρχουν απλώς, αλλά συνδέονται αρμονικά σε ένα ενιαίο σύνολο. «Η φιλόδοξη ιδέα της Σιγκαπούρης δεν περιορίζεται στη φύτευση δέντρων», εξηγεί ο Ανούτζ Τζέιν, τοπικός οικολόγος και μηχανικός, του οποίου η νεοφυής επιχείρηση ενσωματώνει φυσικές λύσεις στον αστικό σχεδιασμό. «Αφορά την αλλαγή νοοτροπίας και την κατανόηση του πώς μπορούμε να συνυπάρχουμε σε μια πόλη όπου η πλούσια βλάστηση και η αστική ανάπτυξη εξελίσσονται παράλληλα».
Στη σύγχρονη Σιγκαπούρη, πάνω από έξι εκατομμύρια άνθρωποι μοιράζονται μια έκταση μικρότερη από εκείνη της Νέας Υόρκης, με πάνω από 600 είδη θηλαστικών, πτηνών, ερπετών και αμφιβίων, σχεδόν 1.200 είδη τραχειόφυτων και το ένα τρίτο των παγκόσμιων ειδών κοραλλιών. Με το 46% της έκτασής της καλυμμένο από πράσινο, αυτή η πόλη-κράτος φιλοξενεί ένα εντυπωσιακό μωσαϊκό από πρωτογενή και δευτερογενή τροπικά δάση, προστατευμένες φυσικές περιοχές και πάρκα που αποτελούν πολύτιμα καταφύγια για παγκοσμίως απειλούμενα είδη, όπως ο παγκολίνος της Ιάβας, ο σεμνοπίθηκος της Μαλαισίας και ο πυκνόνωτος της νοτιοανατολικής Ασίας. Η Σιγκαπούρη έχει σημειώσει τόσο εντυπωσιακή πρόοδο, που ο δείκτης βιοποικιλότητάς της, ο οποίος εισήχθη το 2008 ως εργαλείο αξιολόγησης και παρακολούθησης της οικολογικής προστασίας σε αστικά κέντρα, έχει υιοθετηθεί από περισσότερες από 40 πόλεις παγκοσμίως, όπως η Νέα Υόρκη, το Παρίσι, το Άμστερνταμ, το Χονγκ Κονγκ και η Πόλη του Μεξικού.
Ασιατική κηπούπολη
Όταν η Σιγκαπούρη απέκτησε την ανεξαρτησία της, το 1965, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί αυτή την εξέλιξη. Άλλοτε βρετανική αποικία και στρατιωτική βάση για σχεδόν 150 χρόνια, είχε εκχερσωθεί σε ποσοστό άνω του 95%, ώστε να δημιουργηθεί χώρος για φυτείες εμπορικών καλλιεργειών, όπως το πιπέρι και το καουτσούκ. Πέρα από τους περίφημους Βοτανικούς Κήπους και κάποια τμήματα πρωτογενούς δάσους που δεν ήταν κατάλληλα για φυτείες, είχαν απομείνει ελάχιστα από την αρχική χλωρίδα και πανίδα. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός Λι Κουάν Γιου, ιδρυτής της σύγχρονης Σιγκαπούρης, αντιλήφθηκε ότι η φύση θα διαδραμάτιζε καθοριστικό ρόλο στην αναβάθμιση και την προβολή της πόλης. «Η δεντροφύτευση ήταν μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στο αστικό περιβάλλον, με στόχο να κάνει τους κατοίκους και τους εργαζομένους πιο ευτυχισμένους», εξηγεί ο Τίμοθι Μπάρναρντ, αναπληρωτής καθηγητής Περιβαλλοντικής Ιστορίας στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Σιγκαπούρης.
Τότε, η Σιγκαπούρη εδραιωνόταν ως Garden City – ένα προσεγμένο, ευχάριστο αστικό περιβάλλον, σχεδιασμένο για να κάνει την πόλη πιο ελκυστική για τους ντόπιους, τους απόδημους και τους ξένους επενδυτές.
Με το 46% της έκτασής της καλυμμένο από πράσινο, αυτή η πόλη-κράτος φιλοξενεί ένα μωσαϊκό από τροπικά δάση, προστατευμένες φυσικές περιοχές και πάρκα.
Με τον καιρό, οι χώροι πρασίνου επεκτάθηκαν εντυπωσιακά, χάρη στις μαζικές προσπάθειες δεντροφύτευσης και αναδάσωσης, στη δημιουργία νέων πάρκων και στη συστηματική διατήρηση των τελευταίων υπολειμμάτων των αρχικών δασών της Σιγκαπούρης. Σπάνια και απειλούμενα είδη χλωρίδας και πανίδας –από ποικιλίες ορχιδέας και τζίντζερ έως το ελάφι Σαμπάρ και τη λεοπαρδογαλή– άρχισαν σταδιακά να επανεντάσσονται στο φυσικό τους περιβάλλον. «Η μετάβαση από Garden City σε City in Nature αντανακλά την εξελισσόμενη κατανόησή μας για τα οφέλη της φύσης», εξηγεί ο Λιμ Λιάνγκ Τζιμ, γενικός διευθυντής για την προστασία της φύσης στο National Parks, το θεσμοθετημένο συμβούλιο της Σιγκαπούρης, αρμόδιο για την ενίσχυση του πρασίνου και τη διαχείριση των αστικών οικοσυστημάτων στο πλαίσιο του προγράμματος City in Nature.
Με την πάροδο του χρόνου, το πράσινο σχέδιο της Σιγκαπούρης εξελίχθηκε, μετατρέποντας τους φυσικούς χώρους από απλό αισθητικό φόντο σε ζωτικά στοιχεία απαραίτητα για το μέλλον της πόλης και τη μακροπρόθεσμη ευημερία των κατοίκων της. Σήμερα, τα 350 φυσικά καταφύγια και πάρκα της Σιγκαπούρης συνδέονται μέσω ενός εκτεταμένου δικτύου πράσινων διαδρόμων, συνολικού μήκους 300 χιλιομέτρων. «Η συνδεσιμότητα επιτρέπει στα ζώα που επικονιάζουν τα φυτά και διασπείρουν τους σπόρους να μετακινούνται από το ένα σημείο στο άλλο, ενισχύοντας το πράσινο με φυσικό και οργανικό τρόπο», προσθέτει ο Λιμ. Πρόκειται για έναν ευεργετικό κύκλο που καθιστά τη φύση πιο ποικιλόμορφη και ανθεκτική. Ακόμα και η δεντροφύτευση κατά μήκος των δρόμων είναι σχεδιασμένη ώστε να αναπαράγει τη φυσική δομή ενός δάσους, με τέσσερα διακριτά επίπεδα: ψηλά δέντρα, κομοστέγη, θάμνους και χαμηλή βλάστηση. «Έτσι, κάθε ζώο βρίσκει τη θέση του μέσα στο οικοσύστημα», συνεχίζει ο Λιμ. «Θα δείτε σκίουρους στην κομοστέγη και βούκερους στις κορυφές».
Τα 350 φυσικά καταφύγια και πάρκα της Σιγκαπούρης συνδέονται μέσω ενός εκτεταμένου δικτύου πράσινων διαδρόμων, συνολικού μήκους 300 χιλιομέτρων.
Το όραμα επικεντρώνεται στην ολιστική διαχείριση της φύσης, δίνοντας προτεραιότητα στην προστασία των χαρακτηριστικών ειδών χλωρίδας και πανίδας της Σιγκαπούρης, αρχής γενομένης από τη φροντίδα των εντόμων και των επικονιαστών στη βάση της τροφικής αλυσίδας, όπως οι μέλισσες και οι πεταλούδες. «Από οικολογική άποψη, οι πεταλούδες αποτελούν έμμεσο δείκτη της φυτικής ποικιλότητας και της υγείας του οικοσυστήματος», εξηγεί ο Κιου Σιν Κουν, διευθύνων σύμβουλος μιας γνωστής τοπικής αρχιτεκτονικής εταιρείας. «Όταν δεν υπάρχουν πεταλούδες, κάτι δεν πάει καλά με το περιβάλλον». Το 2006, ο Κιου Σιν Κουν βοήθησε το National Parks να μετατρέψει ένα εγκαταλελειμμένο λατομείο σε βιότοπο με πεταλούδες. Σήμερα, η περιοχή φιλοξενεί περισσότερα από 140 είδη πεταλούδων, από τα τουλάχιστον 300 που απαντώνται στην πόλη.
Η φύση στον αστικό ιστό
Η Σιγκαπούρη δεν έχει απλώς φέρει τη φύση παντού, καθιστώντας την εύκολα προσβάσιμη, αλλά την έχει ενσωματώσει πλήρως στην καθημερινή ζωή των κατοίκων της. Το αποτέλεσμα είναι μια επίγεια «ουτοπία», που μπορεί να ανοίξει νέους, συναρπαστικούς ορίζοντες για έναν πλανήτη όπου ήδη πάνω από το 50% του πληθυσμού ζει σε πόλεις. Σε μόλις πέντε λεπτά με τα πόδια από μία από τις πιο πολυσύχναστες περιοχές της Σιγκαπούρης, οι επισκέπτες μπορούν να βρεθούν κάτω από την πυκνή κομοστέγη ενός τροπικού δάσους, περιτριγυρισμένοι από μακάκους και ιπτάμενους λεμούριους, ή να εξερευνήσουν υγροβιότοπους όπου κροκόδειλοι και θαλάσσιες χελώνες συνυπάρχουν αρμονικά. Τη νύχτα, τα λιβάδια των Jurong Lake Gardens μεταμορφώνονται σε μαγευτικό τοπίο, πλημμυρισμένο από λιβελούλες κάθε χρώματος και σχήματος, ενώ η Orchard Road, η διάσημη εμπορική λεωφόρος της πόλης, φιλοξενεί έναν βιότοπο πεταλούδων και, κατά διαστήματα, γίνεται καταφύγιο για μεταναστευτικά πουλιά.
Η τροπική αρχιτεκτονική της Σιγκαπούρης ξεχωρίζει για τις πρωτοποριακές βιώσιμες λύσεις που ενσωματώνει στα κτίρια: από συστήματα ανακύκλωσης βρόχινου νερού, εμπνευσμένα από τη δομή των μυρμηγκοφωλιών, μέχρι πορώδεις κατασκευές που αξιοποιούν τον φυσικό αερισμό, μειώνοντας την ανάγκη για κλιματισμό. Ακόμη και τα νοσοκομεία ενσωματώνονται στα πάρκα, αξιοποιώντας τις θεραπευτικές ιδιότητες του πρασίνου. Ο πυκνός λαβύρινθος από αναρριχώμενα φυτά που αγκαλιάζει το ξενοδοχείο Oasia έχει μετατραπεί σε χώρο φωλιάσματος για γύπες και αετούς. «Δημιουργούμε έναν οικολογικό παράδεισο», εξηγεί ο Ρίτσαρντ Χάσελ, συνιδρυτής της WOHA, της τοπικής αρχιτεκτονικής εταιρείας που το σχεδίασε. «Μόλις εξασφαλίσεις τη βλάστηση, η φύση βρίσκει τον δρόμο της και εξελίσσεται με αμέτρητους τρόπους».
Η ενσωμάτωση της φύσης στον αστικό ιστό ενισχύει την ανθεκτικότητα της Σιγκαπούρης απέναντι στην κλιματική αλλαγή. Η πράσινη συνδεσιμότητα έχει μεταμορφώσει τις φυσικές περιοχές σε υπερ-οργανισμούς που λειτουργούν ως ζωντανά οικοσυστήματα μέσα στον αστικό ιστό, παρέχοντας πολύτιμες υπηρεσίες, όπως καθαρισμό του νερού και του αέρα, πρόληψη της ξηρασίας και των πλημμυρών, καθώς και ρύθμιση του μικροκλίματος.
«Όσο πιο εκτεταμένοι και συνδεδεμένοι είναι οι χώροι πρασίνου, τόσο μεγαλύτερη είναι η συμβολή τους στη ρύθμιση της θερμοκρασίας», εξηγεί ο Ουίνστον Τσόου, επικεφαλής ερευνητής του προγράμματος Singapore Cooling.
Το πρόγραμμα αναδάσωσης των μαγκρόβιων δασών της Σιγκαπούρης δημιουργεί φυσικές παράκτιες ασπίδες, θωρακίζοντας την πόλη απέναντι στην άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Πρώην τσιμεντένιες διώρυγες μετατράπηκαν σε λίμνες και ποτάμια τα οποία λειτουργούν ως δεξαμενές νερού, ενισχύουν τη βιοποικιλότητα της πόλης και προστατεύουν τα γειτονικά κτίρια από πλημμύρες.
Νέες προσεγγίσεις
Καθώς η Σιγκαπούρη συνεχίζει τη μετάβασή της σε σύγχρονη εκδοχή των κρεμαστών κήπων της Βαβυλώνας, η επιτυχία της διαμορφώνει μια νέα οπτική για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και τον τρόπο που αυτός αντιλαμβάνεται το αστικό περιβάλλον. «Για πολλούς, οι σύγχρονες πόλεις είναι μέρη όπου η αρχιτεκτονική έχει δημιουργήσει έναν κόσμο αποκομμένο από τη φύση», συνεχίζει ο Ρίτσαρντ Χάσελ. «Πρέπει να φέρουμε τη φύση στις πόλεις και να καλλιεργήσουμε μια οικολογική συνείδηση, ώστε οι άνθρωποι να νοιαστούν και να συμβάλουν ενεργά στη διατήρησή της».
Αν και αρχικά οι κάτοικοι της Σιγκαπούρης αντιμετώπισαν με επιφυλακτικότητα τα πράσινα σχέδια για την πόλη τους, η περίοδος μετά την πανδημία έφερε μια εντυπωσιακή αλλαγή: μεγάλο μέρος του εθνικού προγράμματος δεντροφύτευσης OneMillionTrees, που αναμένεται να ολοκληρωθεί έως το 2030 και έχει ήδη υλοποιηθεί κατά 70%, γίνεται με τη συμμετοχή εθελοντών. Οι κάτοικοι της Σιγκαπούρης έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αναδιαμόρφωση του Rail Corridor –μιας παροπλισμένης σιδηροδρομικής γραμμής μήκους 24 χιλιομέτρων, που έχει μετατραπεί σε έναν από τους σημαντικότερους πράσινους διαδρόμους της πόλης– καθώς και στην κινητοποίηση που έσωσε το Πουλάου Ουμπίν, ένα νησί με πλούσια βιοποικιλότητα και παρθένα φύση στα ανοιχτά των ακτών της Σιγκαπούρης, το οποίο προοριζόταν να μετατραπεί σε στρατιωτικό κέντρο εκπαίδευσης. Σε αυτό το πολύβουο αστικό κέντρο, όπου δρόμοι και οικισμοί κατεδαφίζονται και ξαναχτίζονται διαρκώς, τα αιωνόβια δέντρα και δάση έχουν γίνει σύμβολο της ταυτότητας της Σιγκαπούρης και αποτελούν έναν από τους πιο ισχυρούς δεσμούς των κατοίκων με το παρελθόν τους.
«Τα δάση μας αποτελούν καταφύγια, όπου η πανίδα και η χλωρίδα μπορούν να επιβιώσουν μέσα στην πόλη, χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση», εξηγεί ο Ρόμπερτ Ζάο Ρενχούι, εικαστικός καλλιτέχνης που εκπροσωπεί τη Σιγκαπούρη στη φετινή Μπιενάλε της Βενετίας και έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της επαγγελματικής του πορείας στην καταγραφή των τοπικών δασών και του αντικτύπου τους στη Σιγκαπούρη και στους κατοίκους της. «Το πιο συναρπαστικό στοιχείο αυτού που έχει δημιουργήσει η Σιγκαπούρη είναι το απρόβλεπτο, αυτό που δοκιμάζει τα όρια της ανθρώπινης προσαρμογής στη συνύπαρξη με τη φύση».
Σε αυτό το πολύβουο αστικό κέντρο, όπου δρόμοι και οικισμοί κατεδαφίζονται και ξαναχτίζονται διαρκώς, τα αιωνόβια δάση έχουν γίνει σύμβολο της Σιγκαπούρης.
Οι αλλαγές που έφερε το City in Nature έχουν μεταμορφώσει την καθημερινή ζωή σε σημείο που το να μοιράζεσαι την όχθη μιας λίμνης με ένα κοπάδι βίδρες ή να συναντάς αγριογούρουνα καθώς τρέχεις στο πάρκο, να αποτελεί πλέον μέρος της νέας κανονικότητας. Αυτό περιστασιακά δημιουργεί και κάποιες προκλήσεις. Όμως, για τον Λιμ, η λύση δεν βρίσκεται στον έλεγχο της φύσης, αλλά στην εκπαίδευση των ανθρώπων. «Πρέπει να δώσουμε στον κόσμο να καταλάβει ότι δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε όλα όσα έχουμε πετύχει», συνεχίζει. «Αν θέλουμε αυτό να συνεχιστεί, θα πρέπει να προσαρμόσουμε τη σχέση μας με καθετί που μοιράζεται τον χώρο μαζί μας, ακόμα και με τα άγρια ζώα».
Μετά από αιώνες όπου η πρόοδος ταυτιζόταν με τη διαρκή προσπάθεια να τιθασεύσουμε τη φύση και να την υποτάξουμε στις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, το να της επιτρέψουμε να συνδιαμορφώνει ή ακόμη και να αναλαμβάνει τον έλεγχο των αστικών κέντρων –των ίδιων των συμβόλων του ανθρώπινου πολιτισμού– συνιστά ένα τεράστιο νοητικό άλμα. «Αυτό σημαίνει επιστροφή σε μια “προ-πολιτισμική” αντίληψη, όπου η φύση είναι ταυτόχρονα μητέρα και πατέρας. Εκείνη σε φροντίζει και εσύ, με τη σειρά σου, οφείλεις να της το ανταποδώσεις», σχολιάζει ο αρχιτέκτονας Ρίτσαρντ Χάσελ. «Πιστεύω ότι αυτό συμβαίνει ήδη εδώ».
Το μεγάλο ερώτημα είναι πώς η φύση θα διαμορφώσει την απίστευτη πορεία της Σιγκαπούρης και τι αντίκτυπο θα έχει αυτό στο μέλλον των πόλεων παγκοσμίως. «Πιστεύω ότι η συγκεκριμένη καινοτομία θα συνεχίσει να εξελίσσεται», καταλήγει με ενθουσιασμό ο Λιμ. «Το επόμενο κεφάλαιο θα μπορούσε να είναι κάτι τολμηρό, όπως η δημιουργία γιγάντιων δεντρόσπιτων που θα μπορούν να φιλοξενήσουν 25.000 ανθρώπους. Ο κόσμος είναι γεμάτος ευκαιρίες, το μόνο όριο είναι η φαντασία μας».
10 λόγοι για να επισκεφθείτε τώρα τη Σιγκαπούρη
01. Gardens by the Bay Θαυμάστε το φουτουριστικό Supertree Grove και τα εντυπωσιακά Flower Dome και Cloud Forest. Αυτός ο εμβληματικός κήπος συνδυάζει φύση και καινοτόμο αρχιτεκτονική, χαρίζοντας μαγευτικά τοπία και μοναδικό περιβάλλον.
02. Νήσος Sentosa Απολαύστε μία μέρα διασκέδασης και χαλάρωσης στη Sentosa και στις όμορφες παραλίες της. Αυτό το νησιωτικό θέρετρο διαθέτει κάτι για όλα τα γούστα, από συναρπαστικές δραστηριότητες μέχρι στιγμές απόλυτης ηρεμίας.
03. Little India Ζήστε την έντονη πολιτιστική ατμόσφαιρα της Μικρής Ινδίας. Θαυμάστε τους πολύχρωμους ναούς, απολαύστε τις εκλεκτές ινδικές γεύσεις, αγοράστε μοναδικά υφάσματα και αναμνηστικά σε αυτή τη ζωηρή συνοικία.
04. Chinatown Ανακαλύψτε την πλούσια κληρονομιά της κινεζικής κοινότητας. Επισκεφθείτε το Buddha Tooth Relic Temple, γευτείτε αυθεντικές κινεζικές σπεσιαλιτέ και περιπλανηθείτε στις πολύβουες αγορές και στα παραδοσιακά καταστήματα.
05. Marina Bay Sands Ατενίστε τον εμβληματικό ορίζοντα της Σιγκαπούρης από το SkyPark του Marina Bay Sands. Με την πανοραμική του θέα, την εντυπωσιακή πισίνα υπερχείλισης στην ταράτσα του και τα κορυφαία εστιατόρια, είναι ένας μοναδικός προορισμός που δεν πρέπει να χάσετε.
06. Singapore Botanic Gardens Οι Βοτανικοί Κήποι, Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, είναι μια καταπράσινη όαση στην καρδιά της πόλης. Επισκεφθείτε το National Orchid Garden και περπατήστε στα γαλήνια μονοπάτια που περιβάλλονται από ποικίλη βλάστηση.
07. Orchard Road Η Orchard Road είναι ο κορυφαίος εμπορικός δρόμος της Σιγκαπούρης. Συνδυάζει πολυτελείς μπουτίκ και πολυκαταστήματα, μέχρι τοπικά μαγαζιά, και αποτελεί παράδεισο του λιανικού εμπορίου.
08. Hawker Centres Ανακαλύψτε τη γαστρονομική ποικιλία της Σιγκαπούρης στα Hawker Centres, τα αχανή κέντρα με τα αμέτρητα περίπτερα φαγητού. Δοκιμάστε τοπικές λιχουδιές, όπως το Hainanese chicken rice (ρύζι με κοτόπουλο) και το καβούρι με τσίλι, στα πολύχρωμα στέκια τους.
09. Πολιτιστικές γειτονιές Εξερευνήστε άλλους πολιτιστικούς κόμβους, όπως το Kampong Glam και το Tiong Bahru. Κάθε συνοικία διαθέτει μοναδική αρχιτεκτονική, ιδιαίτερα καταστήματα και γαστρονομικές επιλογές που αντανακλούν την πολυπολιτισμική ταυτότητα της Σιγκαπούρης.
10. Changi Airport Έχει πολλές φορές ψηφιστεί ως το καλύτερο αεροδρόμιο στον κόσμο και δεν αποτελεί απλώς κόμβο διαμετακόμισης. Πριν από την αναχώρησή σας από την πόλη, κάντε μια βόλτα στο Butterfly Garden, θαυμάστε τους καταρράκτες εσωτερικού χώρου και επισκεφθείτε τα πολυάριθμα εμπορικά καταστήματα.
