Το σπίτι μου είναι: Ο χώρος όπου χαίρομαι να περνάω τον περισσότερο χρόνο μου, είτε μόνος είτε με τους κοντινούς μου ανθρώπους.
Το σημείο που απολαμβάνω: Η πολυθρόνα Paris, σχεδιασμένη από τον Αρν Γιάκομπσεν, δίπλα στο τζάκι.
Το πιο όμορφο δωμάτιο στο σπίτι μου: Το σαλόνι μου, στο οποίο περνάω τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο μου. Όταν είναι εφικτό, επιλέγω και να δουλέψω από εδώ.
Από το σπίτι μου δεν λείπει ποτέ: Περιοδικά και βιβλία για το interior design, καθώς και τα αγαπημένα μου αρωματικά κεριά.
Μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ζω εδώ από: Το γεγονός ότι είναι όλα μπλε, καθώς και από τον συνδυασμό παλιών και σύγχρονων αντικειμένων.
Η γειτονιά μου: Αρχαιολογικό Μουσείο, μια γειτονιά που επανέρχεται στο προσκήνιο.
«Μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ζω εδώ από το γεγονός ότι είναι όλα μπλε, καθώς και από τον συνδυασμό παλιών και σύγχρονων αντικειμένων».
Αν δεν ζούσα εδώ: Θα ζούσα στο Παρίσι, το κέντρο της αισθητικής και του ντιζάιν.
Στιλ στον χώρο μου δίνει: Η ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο συνδυασμός των χρωμάτων και του φωτισμού.
Διακόσμηση: Γουάμπι Σάμπι.
Αρχιτεκτονική: Μπαουχάους.
Αγαπημένο έπιπλο: Οι παραδοσιακές ιταλικές καρέκλες Chiavari, φτιαγμένες στο χέρι με δεξιοτεχνία και πάρα πολύ ελαφριές.
Κάτι μοντέρνο: Τα γεωμετρικά χαλιά, που φέρνουν σε ισορροπία τα διαφορετικού στιλ έπιπλα και αντικείμενα.
Κάτι παλιό: Κεραμικά της Ελένης Βερναδάκη και περσικά χαλιά της οικογένειάς μου.
Κάτι design: Το κρεμαστό φωτιστικό της Karimoku, σχεδιασμένο από τους Norm Architects, φτιαγμένο στην Ιαπωνία από χαρτί washi και δρυ.
Κάτι με συναισθηματική αξία: Ένα Canton πορσελάνινο βάζο της προγιαγιάς μου, που έχω μετατρέψει σε επιτραπέζια λάμπα και αγαπώ να έχω κοντά μου.
Τέχνη στο σπίτι: Το αγαπημένο μου έργο του Ηλία Παπαηλιάκη.
Το αγχολυτικό μου: Μια κούπα τσάι.
Ένα σπίτι που είδα και ζήλεψα: Όλα τα σπίτια που έχει σχεδιάσει ο Φαμπρίτσιο Κασιράγκι. Ξεχωρίζω τις έντονες επιλογές στα χρώματα και στις γραμμές που δίνει κυρίως στα οικιστικά projects.
Με φίλους στο σπίτι: Μαγειρεύουμε τα αγαπημένα μας μακαρόνια με κιμά και καθόμαστε στο τζάκι.
Καθημερινή ρουτίνα: Γυμναστήριο μετά τη δουλειά.
Μια τυπική Κυριακή: Μεσημεριανό στο Λινού Σουμπάσης & Σία, βόλτα σε κάποιο μουσείο ή έκθεση.
Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς: Τον σκύλο μου, τη Λέξι.
Χρώμα: Είναι προφανές πως το μπλε με εκφράζει σε όλες του τις αποχρώσεις.
Έμπνευση: Τα ταξίδια, είτε σε μέρη που επιστρέφω είτε σε νέα.
Ταινία: Call me by your name.
Το μέρος στο οποίο θέλω να επιστρέφω: Στο Λονδίνο, το νιώθω σαν το δεύτερο σπίτι μου, εκεί σπούδασα και εργάστηκα ως interior designer.
Πόλη στον κόσμο: Πρόσφατα επισκέφτηκα το Κιότο και μαγεύτηκα. Διατηρεί στον χρόνο το χρώμα και την κουλτούρα του.
Στα άμεσα σχέδιά μου: Ένα ταξίδι στην Ινδία.
