Η τελευταία αυλαία. Αυτός ήταν ο τίτλος του χιουμοριστικού σκετς που παρουσιάστηκε στην πρεμιέρα του τηλεοπτικού σόου Σερ, η οποία μεταδόθηκε από το CBS πριν από μισό αιώνα –στις 16 Φεβρουαρίου του 1975– και την παρακολούθησαν 22 εκατομμύρια Αμερικανοί. Η δράση του διαδραματιζόταν το μακρινό τότε έτος του… 2025 σε έναν οίκο ευγηρίας όπου η οικοδέσποινα της εκπομπής και οι καλεσμένοι της –ο Έλτον Τζον, η Μπέτι Μίντλερ και ο Φλιπ Γουίλσον– είχαν καταλήξει να αναπολούν τις περασμένες δόξες τους στη σόουμπιζ. Κόντρα σε αυτή την «προφητεία», αν εξαιρέσουμε τον Γουίλσον που πέθανε το 1998, οι υπόλοιποι τρεις συνεχίζουν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, να βρίσκονται στην επικαιρότητα. Το καλοκαίρι η Μπέτι Μίντλερ πρωταγωνίστησε στην ταινία Και οι τέσσερις είναι υπέροχες, τον Δεκέμβριο κυκλοφόρησε το ντοκιμαντέρ Έλτον Τζον: Never too late, η Σερ έβγαλε πρόσφατα ένα άλμπουμ με τις μεγαλύτερες επιτυχίες της και λίγο αργότερα τον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφίας της, που αρχίζει σαν μυθιστόρημα του Ντίκενς και εξελίσσεται σαν μεξικανική σαπουνόπερα. «Δεν ήθελα ποτέ μια απλή ζωή, αλλά ένα άγγιγμα κανονικότητας καλό θα μου έκανε πού και πού», γράφει χαρακτηριστικά η ίδια.
Αλλόκοτη ανατροφή
Τους προγόνους της η Σερ τούς περιγράφει, κυρίως, ως «προβληματικούς». Ο πιο «νορμάλ» από αυτούς φαίνεται να ήταν μια προγιαγιά της που είχε ινδιάνικες ρίζες, χτένιζε τα μαλλιά της σε μακριές πλεξούδες και έψαχνε στο δάσος για βότανα. Πιο πολύ όμως τη ζωή της την όριζε η μητέρα της, με την οποία ανέπτυξε περίπλοκη σχέση. Η Τζόρτζια Χολτ (1926-2022), που άλλαξε πολλά ονόματα και έξι συζύγους, έζησε μια πολύχρωμη, καίτοι βασανισμένη, ζωή μέχρι «να πιάσει την καλή». Ξεκίνησε να δουλεύει ως τραγουδίστρια στα πέντε της, ένας θείος της τη βίασε και η γυναίκα του της έπλυνε το στόμα με καρβολικό σαπούνι «για να μην ξαναπεί ψέματα», ενώ ο βιολογικός πατέρας της προσπάθησε να τη δολοφονήσει. Στην εφηβεία της άρχισε να εργάζεται ως οικιακή βοηθός και σκεφτόταν να αυτοκτονήσει, μέχρι που στα δεκαεννιά της παντρεύτηκε τον Τζον Σαρκισιάν, τον Αρμένιο πατέρα της Σερ, τον οποίο γνώρισε σε ένα μπαρ όταν εκείνος έβαλε στοίχημα πως θα την παντρευτεί. Ο γάμος, όντως, τελέστηκε, και η Σερ είδε το φως το αληθινό στις 7.30 το πρωί της 20ής Μαΐου του 1946, αλλά όχι τον Σαρκισιάν – θα τον γνώριζε έντεκα χρόνια μετά.
Οι καιροί ήταν δύσκολοι και η μητέρα της, που είχε μείνει μόνη, άλλοτε δούλευε δωδεκάωρα επτά ημέρες την εβδομάδα για να τη θρέψει, άλλοτε τραγουδούσε σε κλαμπ, κάποτε την έβαλε σε ίδρυμα της Εκκλησίας αδυνατώντας να της εξασφαλίσει την τροφή και, όταν την πήρε πίσω, τα παπούτσια της μικρής Σερ τα «μπάλωνε» με χαρτόνι. Συχνά, δε, την «ξέχναγε» επί μήνες σε γείτονες και συγγενείς για «να την προσέχουν». Το 1948 παντρεύτηκε έναν ηθοποιό και τα πράγματα φάνηκε ότι θα άλλαζαν, λίγο μετά όμως εκείνος αποδείχθηκε βίαιος και χώρισαν. Όταν η Σερ ήταν τεσσάρων ετών, περιτριγυριζόταν από μοντέλα, ηθοποιούς, τραγουδιστές, καλλιτέχνες, μποέμ γκέι και λεσβίες φίλες της μαμάς της, η οποία προσπαθούσε να γίνει «κάποια» και, όταν κατάφερνε να εξασφαλίσει έναν μικρό ρόλο στο θέατρο ή σε κάποιο γύρισμα, έφευγε από το σπίτι αφήνοντας πίσω της ένα σύννεφο από άρωμα και λακ. Οι συνθήκες διαβίωσης «μάνας και κόρης» έγιναν λίγο καλύτερες όταν η Τζόρτζια Χολτ παντρεύτηκε το 1951 τον Τζον Σάουθαλ (θα χώριζε και από εκείνον, τέσσερα χρόνια μετά), επίσης ηθοποιό. Ο Σάουθαλ «χάρισε» στη Σερ την ετεροθαλή αδερφή της, την Τζορτζάν Λαπιέρ, και της στάθηκε σαν πραγματικός πατέρας, παρότι ήταν αλκοολικός και σε ένα από τα βίαια ξεσπάσματά του έσυρε τη μητέρα της στο πάτωμα από τα μαλλιά και αργότερα επιχείρησε να τη σκοτώσει.
Η κακή μοίρα των τριών, πλέον, γυναικών ανατράπηκε όταν η Χολτ παντρεύτηκε έναν μεγιστάνα και πήγαν να ζήσουν όλοι μαζί σε μια ροζ έπαυλη στο Μπέβερλι Χιλς. Τότε η Σερ και η αδερφή της γράφτηκαν για πρώτη φορά σε καλό σχολείο και, όπως λέει χαρακτηριστικά, άρχισαν να τρώνε μπριζόλες και αστακούς. Δεν κράτησε για πολύ η ηρεμία τους. Η Χολτ, που είχε εν τω μεταξύ μετατραπεί σε «κοσμική κυρία», χώρισε και από τον μεγιστάνα. Τότε ήρθε πίσω στη ζωή τους ο Σαρκισιάν. Η Σερ, που ήταν 11 ετών, εξεπλάγη με την ομοιότητα στην εξωτερική τους εμφάνιση. Λίγο πριν οι γονείς της ξαναπαντρευτούν (για να ξαναχωρίσουν), ο μπαμπάς της τής εξήγησε πώς εθίστηκε στην ηρωίνη, άρχισε να κλέβει και πέρασε τέσσερα χρόνια στη φυλακή. Επίσης, την πήγε να γνωρίσει το μεγάλο αρμένικο σόι του, με τη Σερ να αναπολεί στην αυτοβιογραφία της τις θειάδες της που την τάιζαν ντολμαδάκια, σις κεμπάπ και λαχματζούν. «Ο πατέρας μου ήταν πολλά πράγματα, αλλά ως επί το πλείστον ένας μπελάς», γράφει σε κάποιο σημείο.
H Σερ αναπολεί στην αυτοβιογραφία της τις Αρμένισσες θειάδες της που την τάιζαν ντολμαδάκια, σις κεμπάπ και λαχματζούν.
Η Σερ και η Τζορτζάν άλλαζαν συνεχώς σχολεία και πόλεις μέχρι η Χολτ να παντρευτεί τον τραπεζίτη Γκίλμπερτ Λαπιέρ, που τις υιοθέτησε. Μετακόμισαν στο Μανχάταν και η Σερ, έφηβη ακόμη, θέλοντας να γίνει διάσημη, ξεκίνησε το μόντελινγκ. Μια μέρα, ενώ περίμενε έξω από ένα στούντιο, άνοιξε μια πόρτα και είδε τον Ελληνοαμερικανό ηθοποιό Τέλη Σαβάλα, ο οποίος της είπε: «Τι θα έκανες αν σε πλησίαζα και σε φιλούσα εδώ και τώρα;». Εκείνη τον στραβοκοίταξε και όλα τελείωσαν ήρεμα. Λίγο αργότερα θα συναντούσε τον μουσικό παραγωγό Φιλ Σπέκτορ, ο οποίος τη ρώτησε, στα γαλλικά, αν θα κοιμόταν μαζί του. «Oui, pour l’argent» (Ναι, για τα χρήματα), του απάντησε ειρωνικά. Ο κόσμος ήταν σκληρός για τις γυναίκες. Τελικά, στα δεκαπέντε της την απέβαλαν από το σχολείο της, επειδή φορούσε μαύρα γυαλιά την ώρα του μαθήματος, και εκείνη αποφάσισε να γραφτεί σε δραματική σχολή.
Σόνι και Σερ
Στα δεκαέξι της έπεισε τον πατριό της να της νοικιάσει ένα διαμέρισμα. Για να γίνει οικονομικά αυτόνομη, ξεκίνησε να χτυπάει τις κάρτες των υπαλλήλων ενός πολυκαταστήματος. Δεν της άρεσε, όμως, η δουλειά· παραιτήθηκε και πήγε να δουλέψει σε ένα ζαχαροπλαστείο, από το οποίο έφυγε όταν προσβλήθηκε με ηπατίτιδα. Λίγο μετά, σε ένα στέκι καλλιτεχνών γνώρισε τον Σόνι, τον «άντρα της ζωής της». Είχε τα μαλλιά του κομμένα σαν του Καίσαρα, φορούσε μαύρο κοστούμι από μοχέρ, μουσταρδί πουκάμισο με τεράστιο γιακά, ασορτί γραβάτα και κουβανέζικες μπότες με τακούνια. Δεν ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Καθώς η Σερ κινδύνευε ή να μείνει άστεγη ή να γυρίσει στους γονείς της, συμφώνησαν να συγκατοικήσουν ως φίλοι, με τον όρο εκείνη να μαγειρεύει και να καθαρίζει. Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο Σόνι έπιασε δουλειά ως «εκπρόσωπος σχέσεων με τους καλλιτέχνες» του… Φιλ Σπέκτορ. Η Χολτ, πάλι, έμαθε ότι η κόρη της ήταν «σπιτωμένη» και ο Σόνι συνειδητοποίησε ότι η Σερ δεν είναι ενήλικη. Η επομένη τη βρήκε οικότροφο του αυστηρού Χόλιγουντ Στούντιο Κλαμπ, που προετοίμαζε επίδοξες ηθοποιούς για τη μεγάλη οθόνη. Όποτε είχε κενό, το έσκαγε για να βλέπει τον Σόνι, με τον οποίο θα γινόταν ζευγάρι αφού πατούσε τα δεκαεπτά.
Μια μέρα που είχε νεύρα, ο Σπέκτορ έβαλε τον Σόνι και τη Σερ, ως τους «πλέον άσχετους», να κάνουν φωνητικά σε ένα τραγούδι – ο Σόνι ήδη έγραφε μουσική, η Σερ περιφερόταν στο στούντιο ως «διακοσμητική παρουσία». Προς έκπληξη όλων, του άρεσαν και τους κράτησε σε αρκετούς δίσκους. Λίγο αργότερα, ο Σόνι τής έκανε πρόταση γάμου και οι δυο τους αντάλλαξαν, ανεπίσημα, όρκους αγάπης στο μπάνιο του σπιτιού τους. Το 1964, όταν η Σερ ήταν 18 ετών και ο Σόνι 29, κυκλοφόρησαν, χωρίς επιτυχία, το πρώτο τους σινγκλ, το The letter, ως Σαλβατόρε Μπόνο και Σερ Λαπιέρ, γνωστοί και ως Caesar & Cleo. Η Σερ το προσπάθησε και ως σόλο τραγουδίστρια, ενώ το ντουέτο τους μετονομάστηκε σε Sony & Cher. Σε μια αυτοσχέδια απόπειρα μάρκετινγκ, αγγάρεψαν τους φίλους και τους συγγενείς τους να αρχίσουν να παίρνουν τηλέφωνο τους ραδιοσταθμούς και να ζητάνε τα τραγούδια τους. Τα κουτσοκατάφεραν έτσι για έναν χρόνο, μέχρι ο Σόνι να γράψει το I got you babe και να μετακομίσουν στο Λονδίνο, πιστεύοντας ότι «εκεί ανήκουν». Με το που προσγειώθηκαν στη γηραιά Αλβιώνα έγιναν πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες, όχι για τη μουσική τους, αλλά επειδή το Χίλτον τούς αρνήθηκε την είσοδο λόγω των παρδαλών τους ρούχων. Με όχημα αυτή τη «δωρεάν δημοσιότητα», το I got you babe έφτασε στην κορυφή του βρετανικού τσαρτ και κατά την επιστροφή τους στην Αμερική, στο αεροδρόμιο JFK, τους περίμεναν ουρλιάζοντας πέντε χιλιάδες έφηβοι.
Η πτώση και η επάνοδος
Ο Σόνι ήταν καταπιεστικός και… μυστήριο τρένο. Δεν άφηνε τη Σερ να φοράει άρωμα, δεν ήθελε να τη βλέπει να μιλάει με άλλους άντρες, της έκαψε τα ρούχα του τένις για να μην αθλείται, απαγόρευε στους συνεργάτες της να της μιλούν, έβαζε ανθρώπους να παρακολουθούν κάθε της κίνηση. Το μόνο πράγμα που της «επέτρεπε» ήταν τα ψώνια με τις φίλες της. Παράλληλα, ο ίδιος διατηρούσε πολλαπλές σεξουαλικές σχέσεις με γυναίκες, χωρίς να το γνωρίζει η Σερ. Αργότερα, αφού είχαν χωρίσει, τη συμβούλευσε να αρχίσει να επισκέπτεται έναν ψυχολόγο, ο οποίος στη συνέχεια του έδινε αναφορά για όσα συνέβαιναν στις συνεδρίες τους – όταν το έμαθε η Σερ, ένιωσε σαν να την είχε βιάσει. Στην αυτοβιογραφία της τον περιγράφει ως «μακιαβελικό». Παράλληλα με αυτή την κατάσταση, η καριέρα τους απογειωνόταν. Τη χρονιά του I got you babe, το 1965, η Σερ συνάντησε σε ένα σουαρέ, στο οποίο ήταν παρούσα η Τζάκι Κένεντι, την Νταϊάνα Βρίλαντ, διευθύντρια της Vogue, που στήριζε μέσα από τη θέση της τις γυναίκες με παράξενη ή «κάρακτερ» ομορφιά, όπως τη Βερούσκα και την Αντζέλικα Χιούστον. Μία εβδομάδα αργότερα, θα φωτογραφιζόταν για τις σελίδες της από τον Ρίτσαρντ Άβεντον και έξι χρόνια μετά θα πόζαρε για το εξώφυλλό της, «παρότι ήταν μελαχρινή, με καστανά μάτια». Εν τω μεταξύ, το άστρο των Sonny & Cher θα έσβηνε απότομα για μερικά χρόνια. Τα μέσα της δεκαετίας του 1960 ήταν η εποχή της ανόδου της αντικουλτούρας, των ιδεών του Τίμοθι Λίρι που πρότεινε τη χρήση ψυχοτρόπων ουσιών για την επέκταση του μυαλού, του ψυχεδελικού ροκ και των φοιτητών που διαδήλωναν για τον πόλεμο στο Βιετνάμ. Σε αυτό το πλαίσιο, η Σερ και ο Σόνι, που είχαν πλασαριστεί ως τάχα μου «παντρεμένο ζευγάρι», έμοιαζαν εκτός τόπου και χρόνου, με τη νεολαία να τους γυρίζει εντελώς την πλάτη όταν ο Σόνι άρχισε να συμμετέχει σε κρατικές καμπάνιες κατά της μαριχουάνας.
Στις αρχές του 1969, λίγο πριν γεννηθεί η κόρη τους Τσας –η οποία πλέον λέγεται Τσαζ και είναι άντρας, αλλά η Σερ, με τις ευλογίες του, στον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφίας της αναφέρεται στο πρόσωπό του με το προηγούμενό του όνομα και θηλυκές αντωνυμίες–, ο Σόνι και η Σερ παντρεύτηκαν επισήμως, υπό άκρα μυστικότητα. Λεχώνα ακόμη, ο Σόνι τής αποκάλυψε ότι είχαν μείνει τόσο ταπί, που δανείζονταν χρήματα από τον σοφέρ τους. Η Σερ μπήκε κατευθείαν στο στούντιο για να γράψει το άλμπουμ 3614 Jackson Highway. Δεν γνώρισε επιτυχία και η δισκογραφική της την απέλυσε. Έβγαλαν το σπίτι τους για πώληση και άρχισαν εμφανίσεις σε εστιατόρια, ξενοδοχεία και καζίνα. Εκεί που πριν από πέντε χρόνια έπαιζαν για τριάντα χιλιάδες κόσμο, έφτασαν να παίζουν, στην καλύτερη, μπροστά σε εκατό άτομα, τα περισσότερα μεθυσμένα. Η Σερ, μάλιστα, γράφει ότι σε μια τέτοια συναυλία τους είχαν πάει να τους δουν μόλις τέσσερα άτομα. Ναι, τέσσερα. Η κατάσταση άρχισε να ανατρέπεται όταν μια βραδιά η Σερ, απαυδισμένη, γύρισε την πλάτη στο κοινό και άνοιξε κουβέντα με τους μουσικούς. Κάποιος, τότε, φώναξε κάτι ουρλιάζοντας που δεν θυμάται τι ήταν και αυτή τον «έστειλε» κάνοντας τους θαμώνες να γελάσουν. Κάπως έτσι είπαν να βάλουν στο πρόγραμμά τους τα χιουμοριστικά σκετς –η Σερ ρωτούσε τον Σόνι αν πιστεύει στη μετενσάρκωση και όταν εκείνος της απαντούσε θετικά, τον αποστόμωνε με ένα «ε, τότε, γύρνα πίσω ψηλότερος»–, με τον κόσμο να δημιουργεί ουρές για να τους δει όχι ως μουσικό σχήμα, αλλά ως stand-up κωμικούς. Η επιτυχία τους ήταν τέτοια που το καλοκαίρι του 1971 βγήκε στον αέρα του CBS το The Sonny & Cher Comedy Hour, που τους έκανε πάλι δημοφιλείς.
Ρωτούσε τον Σόνι αν πιστεύει στη μετενσάρκωση και όταν εκείνος της απαντούσε θετικά, τον αποστόμωνε με ένα «ε, τότε, γύρνα πίσω ψηλότερος».
Η Σερ συνέχιζε να νιώθει εγκλωβισμένη στη σχέση της με τον Σόνι, παρότι μπροστά στις κάμερες και πάνω στη σκηνή περνούσε καλά μαζί του. Τη μία διασκέδαζε και την άλλη έβγαινε στο μπαλκόνι της σουίτας του ξενοδοχείου τους έτοιμη να πέσει στο κενό. «Δεν χρειάζεται να πηδήσω, αρκεί απλώς να τον αφήσω», σκέφτηκε κάποια στιγμή. Κατά τη διάρκεια μιας τρελής, επεισοδιακής νύχτας, του είπε ότι ήθελε να κοιμηθεί με τον κιθαρίστα τους. «Πόση ώρα πιστεύεις ότι θα σου πάρει;», της απάντησε. Τα ξημερώματα της επομένης, αφού η Σερ είχε γυρίσει και κοιμόταν στο δωμάτιό τους, την πλησίασε και έβγαλε από το δάχτυλό της τη βέρα τους. Όταν θα γίνονταν ξανά «φίλοι», θα της έλεγε ότι εκείνη τη βραδιά όχι μόνο είχε σκεφτεί να την πετάξει από το μπαλκόνι, αλλά και πως είχε υπολογίσει να το παίξει τρελός για να βγει γρήγορα από τη φυλακή και στη συνέχεια να γράψει ένα βιβλίο με την ιστορία τους, το οποίο θα γινόταν μπεστ σέλερ και θα έκανε τους τηλεοπτικούς παραγωγούς να του δώσουν ένα δικό του σόου. Εκείνη του απάντησε ότι δεν θα χρειαζόταν να τη σπρώξει στο κενό· θα πηδούσε μόνη της. Μέσα σε δευτερόλεπτα είχαν ξεκαρδιστεί στα γέλια.
Πώς της το έκανε αυτό;
Τον Δεκέμβριο του 1973, η Σερ γνώρισε τον πλεϊμπόι Ντέιβιντ Γκέφεν, που θα εξελισσόταν σε έναν από τους ισχυρότερους παράγοντες της μουσικής και κινηματογραφικής βιομηχανίας. Τότε, είχε υπό τις φτερούγες του την Τζόνι Μίτσελ και τον Μπομπ Ντίλαν, αργότερα θα αναλάμβανε, ανάμεσα σε άλλους, τους Nirvana. Το 1992, δε, θα έκανε coming-out ως γκέι και το 2023, στα 79 του, με την περιουσία του να έχει ξεπεράσει τα εννέα δισεκατομμύρια δολάρια, θα παντρευόταν έναν πρώην go-go dancer. Η Σερ δεν λέει τίποτε από όλα αυτά στην αυτοβιογραφία της. Περιορίζεται να πει ότι ήταν το πιο αγαπημένο και ρομαντικό από όλα τα αγόρια της. Όταν ο Σόνι το έμαθε, έγινε έξαλλος. Μάλλον γιατί έβλεπε πού θα οδηγούσε η σχέση της Σερ με έναν «τεχνοκράτη της δισκογραφίας». Ο Γκέφεν, λοιπόν, ανακάλυψε ότι η Σερ, χωρίς να το γνωρίζει, ήταν πρακτικά άπορη, καθώς είχε υπογράψει ένα συμβόλαιο «οικειοθελούς δουλείας» με τη Cher Enterprises, η οποία ανήκε κατά 95% στον Σόνι και κατά 5% στον δικηγόρο του, όπως και ότι ήταν δεσμευμένη με αυτό το συμβόλαιο για δύο ακόμα χρόνια. Η Σερ, ακόμα και σήμερα, δεν μπορεί να κατανοήσει τι έκανε τον Σόνι να της φερθεί έτσι, και μάλιστα όσο ήταν ακόμη «μαζί και ευτυχισμένοι». Πήγε να τον βρει και του ζήτησε να χωρίσουν την περιουσία τους πενήντα-πενήντα. Όταν εκείνος αρνήθηκε, η Σερ με τη σειρά της αρνήθηκε να συνεχίσει, παρά τη δέσμευση των δύο ετών, το τηλεοπτικό τους σόου.
Μπροστά στις κάμερες και πάνω στη σκηνή περνούσε καλά με τον Σόνι και μετά έβγαινε στο μπαλκόνι της σουίτας του ξενοδοχείου τους έτοιμη να πέσει στο κενό.
Τι θα γινόταν, όμως, με την τρέχουσα τηλεοπτική σεζόν; Παρότι τα πράγματα είχαν σοβαρέψει, την πρώτη φορά που συναντήθηκαν στο στούντιο ο Σόνι τής πέταξε ένα «γεια σου, πετροχελιδόνα μου», κάνοντας μια αστεία γκριμάτσα, και εκείνη λύθηκε στα γέλια. Τόσο παράξενη ήταν η σχέση τους. Οι δυο τους συνέχισαν να συνεργάζονται όσο ο δικαστικός τους πόλεμος γινόταν πρωτοσέλιδο. Κάποια στιγμή, έξω από τα δικαστήρια, ενώ οι φωτορεπόρτερ τούς φώναζαν «Σόνι, την αγαπάς ακόμη τη Σερ;», «Σερ, πώς ήταν να είσαι η σκλάβα του Σόνι;», ο Σόνι άρπαξε τη Σερ και τη φίλησε στο στόμα, με τη Σερ να υποστηρίζει πως την ίδια στιγμή που ήταν έξω φρενών μαζί του, δεν μπορούσε να σταματήσει να γελάει. Αργότερα ο Σόνι ξεκίνησε το δικό του σόου στο ABC, που… πήγε άπατο, και η Σερ το υπερεπιτυχημένο δικό της στο CBS – απ’ όπου η σκηνή στο «γηροκομείο του 2025».
Αφού χώρισε με τον Γκέφεν, η Σερ άρχισε να βγαίνει με τον ρόκερ Γκρεγκ Άλμαν, που ήταν εθισμένος στην ηρωίνη (όπως ο πατέρας της). Χρειάστηκε να της το πει ο ίδιος, καθώς εκείνη δεν είχε παραξενευτεί που τον έβλεπε να φοράει συνεχώς μακρυμάνικα πουκάμισα. Η πρώτη της κίνηση ήταν να πάρει τηλέφωνο τη μητέρα της. Η Χολτ τη ρώτησε αν τον αγαπάει και όταν η Σερ, κλαίγοντας, της απάντησε «ναι», της αποκρίθηκε: «Τότε, φέρε τον σπίτι να τον γνωρίσω». Μάνα και κόρη πίστεψαν ότι μπορούσαν να τον βοηθήσουν να απεξαρτηθεί μόνες τους, αλλά μάταια. Η Σερ και ο Άλμαν παντρεύτηκαν και μετά από διάφορα επεισόδια αποφάσισαν να πάνε διακοπές στην Τζαμάικα. Ενώ όλα έδειχναν να κυλάνε ήρεμα, η Σερ παρατήρησε ότι ο άντρας της άρχιζε να δείχνει νευρικός και κατάλαβε ότι δεν είχε απεξαρτηθεί. Σε λίγο θα στρεφόταν απειλητικά εναντίον της. Η μικροκαμωμένη οικιακή τους βοηθός μπήκε ανάμεσά τους, προτάσσοντας εναντίον του Άλμαν ένα κουζινομάχαιρο. Εκείνος «λούφαξε» και οι δύο γυναίκες έφυγαν τρέχοντας από το σπίτι, ενώ από μπροστά τους περνούσαν δεκάδες τεράστια πράσινα και κίτρινα καβούρια που έτρεχαν προς τη θάλασσα, καθώς πίσω τους είχε ξαμοληθεί μια ομάδα από άντρες με αναμμένους δαυλούς και σακιά.
Η Σερ και ο Άλμαν, τον Ιούλιο του 1976, ενώ τα είχαν ξαναβρεί μεταξύ τους, απέκτησαν έναν γιο, τον Ελάιτζα Μπλου Άλμαν, που ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του, κάνοντας για πρώτη φορά χρήση ηρωίνης στα έντεκά του χρόνια – το συγκεκριμένο «σίριαλ» θα το δούμε στον δεύτερο τόμο της αυτοβιογραφίας της. Προς το παρόν, αρκεί να αναφέρουμε ότι η Σερ πριν από ενάμιση χρόνο κατηγορήθηκε ότι οργάνωσε την απαγωγή του γιου της, ενώ τον Ιανουάριο του 2024 προσπάθησε, δικαστικώς, να τον θέσει σε καθεστώς υποχρεωτικής κηδεμονίας. Αλλά ας επιστρέψουμε στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Όταν η Σερ έμαθε ότι ήταν έγκυος, τηλεφώνησε στον Σόνι για να της συμπαρασταθεί και εκείνος όχι μόνο «τσακίστηκε» να πάει να τη δει, αλλά και της ζήτησε να κάνουν ξανά μαζί ένα τηλεοπτικό σόου. Με τον Άλμαν, το 1977, έβγαλαν ως Allman and Woman το άλμπουμ Two the hard way και χώρισαν το 1978. Λίγο αργότερα, η Σερ άρχισε να βγαίνει με τον Τζιν Σίμονς των Kiss, με τον οποίο έμεινε για δύο χρόνια. Καλλιτεχνικά προσπάθησε να κάνει στροφή στη ροκ, χωρίς επιτυχία. Η δισκογραφική της την ώθησε προς την ντίσκο· ευτυχώς, καθώς το άλμπουμ της Take me home την έβαλε ξανά στα τσαρτ. Κάπου εκεί, όμως, ένιωσε ότι είχε φτάσει σε ένα τέλμα και αποφάσισε να γίνει ηθοποιός, όπως ήταν το παιδικό της όνειρο.
Άγρια καρδιά
Σε αυτό το σημείο ολοκληρώνεται το πρώτο μέρος της «ζωής της Σερ», μιας Σερ χωρίς πλαστικές επεμβάσεις, αναγεννησιακές περμανάντ, περφέκτο δερμάτινα τζάκετ, σκισμένα τζιν και διχτυωτά καλσόν, μιας Σερ που δεν είχε γυρίσει ακόμη το Κάτω από τη λάμψη του φεγγαριού, μιας Σερ που δεν είχε δισκογραφήσει τη μεγαλύτερη επιτυχία της, το Believe. Ο δεύτερος τόμος της αυτοβιογραφίας της είναι ήδη διαθέσιμος για προπαραγγελία, αλλά προσωπικά αμφιβάλλω αν θα με συγκινήσει όσο ο πρώτος. Όχι γιατί στα χρόνια που ακολούθησαν ο βίος της Σερ μπήκε, τάχα μου, σε μια σειρά, αλλά γιατί ως λυκειόπαις είχα κατέβει με το τρόλεϊ στα Metropolis της Πανεπιστημίου και είχα αγοράσει, σε προσφορά, ένα CD με τις πρώτες επιτυχίες της – τραγούδια που γράφτηκαν στα ’60s και τα ’70s και με σημάδεψαν. Μιλάμε για ύμνους όπως το Our day will come, το Blowin’ in the wind, το Mama (when my dollies have babies) και το It’s not unusual, παιγμένα στο στούντιο με «αληθινά μουσικά όργανα», καταδικασμένα να συγκινούν τις άγριες καρδιές. Σαν της Σερ.
Το άλμπουμ Forever της Σερ είναι διαθέσιμο από τη Warner σε CD, διπλό βινύλιο και ψηφιακά.
Ο πρώτος τόμος της αυτοβιογραφίας της, Cher: The Memoir, Part 1, κυκλοφορεί ήδη από τις εκδόσεις Harper Collins, ενώ ο δεύτερος θα κυκλοφορήσει στις 18 Νοεμβρίου.
