Κάθε τόσο μια ανταλλαγή ανάμεσα στις ομάδες του ΝΒΑ αλλάζει το status quo της λίγκας, δημιουργεί εντυπώσεις, προκαλεί απορίες και συζητήσεις, προκύπτουν «νικητές» και «χαμένοι», αλλά αυτό που συνέβη πριν από λίγες ημέρες, με δράστες τους Λέικερς και τους Μάβερικς, δεν θα μπορούσε να το προβλέψει ακόμη και ο πιο ευφάνταστος νους. Μα να πάει ο Λούκα Ντόντσιτς, ο φυσικός ηγέτης των Μαβς, στο Λος Άντζελες και ο Άντονι Ντέιβις να ακολουθήσει την αντίστροφη πορεία προς το Ντάλας; Αλήθεια τώρα; Εδώ δεν μιλάμε για μια απλή ανταλλαγή, αλλά για το «ήρθε ο κόσμος ανάποδα», μιλάμε για μια τρέλα εκ μέρους του Ντάλας, μια απόφαση ντυμένη με κάμποση ίντριγκα και θεωρίες συνωμοσίας πολιτικών προεκτάσεων. Έξω από το γήπεδο του Ντάλας σκηνοθετήθηκαν κηδείες από οργισμένους οπαδούς. Όλα έγιναν εν κρυπτώ. Ούτε καν ο Ντόντσιτς δεν γνώριζε κάτι. Όταν έμαθε τα νέα, όπως είπε, σκέφτηκε μήπως ήταν Πρωταπριλιά. Άλλωστε, πριν από μία εβδομάδα είχε ολοκληρώσει την αγορά ακινήτου στο Ντάλας ύψους 15 εκατ. δολαρίων.
Μιλάμε για μια ανταλλαγή που αλλάζει τις ισορροπίες για τα επόμενα χρόνια: Ο Λούκα είναι ο ιδανικός παίκτης για να μετατρέψει τους Λέικερς ξανά σε ομάδα αιχμής. Στα 25 του χρόνια, ο Σλοβένος έχει ήδη καθιερωθεί ως ένας από τους κυριαρχικούς παίκτες στο ΝΒΑ. Σε ξεγελάει το παρουσιαστικό του, ποιος μπορεί να το αρνηθεί; Θα έλεγε κανείς πως δεν πηδάει ούτε… εφημερίδα (όπως χαρακτήριζαν οι παλαιότεροι τους αθλητές που δεν έχουν αλτικότητα), δεν είναι μυώδης, δεν είναι γρήγορος και, προφανέστατα, δεν διαθέτει το τυπικό σώμα μπασκετμπολίστα του ΝΒΑ. Να, όμως, που αυτός ο –φαινομενικά– μπέμπης έχει χίλια δύο άλλα θετικά. Το μεγαλύτερο όλων; Να μετατρέπει τα μειονεκτήματά του σε πλεονεκτήματα. Η ευστροφία του μπορεί να συγκριθεί με εκείνη του απαράμιλλου Άρβιντας Σαμπόνις, που είχε μάτια ακόμη και στην πλάτη. Έχει δυνατά πόδια, με αποτέλεσμα να μπορεί να στρέφει το σώμα του όπως θέλει. Να γιατί πολλά από τα σουτ του είναι εκτός ισορροπίας ή από δύσκολη γωνία. Η δική του αθλητικότητα είναι «παράδοξη» μεν, αποτελεσματική δε.
Κάτι σαν τον Φάνη
Ο Ντόντσιτς δεν ήταν ποτέ το πρότυπο του αθληταρά. Ο υπογράφων θυμάται να τον έχει δει πρώτη φορά από κοντά στα πολύ νιάτα του, όταν έφυγε από την Ολύμπια Λιουμπλιάνας με προορισμό τη Ρεάλ Μαδρίτης. Τότε, μόλις στα 16 του, είχε το ίδιο ακριβώς σουλούπι. Σε αντίθεση με τους συμπαίκτες του που ήταν σαν όρθιες οδοντογλυφίδες, εκείνος είχε κάποια κιλά παραπάνω. Ε, και; Μέσα στο γήπεδο ο Λούκα, από τότε ακόμη, έδειχνε ότι είναι φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα. Επιβεβαίωσε όλες τις προβλέψεις. Δεν έχουν υπάρξει πολλοί έφηβοι διαχρονικά που στάθηκαν στο επίπεδο της σκληρής Ευρωλίγκας.
Επιλέχθηκε στο Νο 3 του ντραφτ του 2018 από τους Ατλάντα Χοκς, οι οποίοι ακόμη τραβάνε τα μαλλιά τους που τόσο επιπόλαια τον έδωσαν τότε στο Ντάλας. Στην πρώτη του χρονιά αναδείχθηκε Rookie of The Year. Έχει υπάρξει πέντε φορές All Star. Πέρυσι ολοκλήρωσε τη σεζόν ως ο κορυφαίος σκόρερ της λίγκας και οδήγησε την ομάδα του στους τελικούς.
Σπάνια βρίσκεις έναν παίκτη που να έχει ένα σχεδόν πλήρες «πακέτο». Είναι νέος, κουβαλάει εμπειρία μεγαλύτερη από τα χρόνια του στο μπάσκετ, η ευστροφία του θυμίζει οξύνοια σκακιστή (έχει παραδεχθεί πως παίζει σκάκι στο κινητό του), το σώμα του ανταποκρίνεται πολύ γρήγορα στους τραυματισμούς, κάτι που τον βοηθάει να επιστρέφει σχετικά άμεσα στους αγωνιστικούς χώρους και ως κλασικός versatile είναι ικανός να παίξει σε δύο-τρεις διαφορετικές θέσεις. Για να γίνει κατανοητό στους Έλληνες φίλους του μπάσκετ: είναι σαν τον Φάνη Χριστοδούλου στο πιο σύγχρονο και στο πυραυλοκίνητο. Αν και ο Ντόντσιτς μέσα στην καρδιά του έχει τον Βασίλη Σπανούλη και για χάρη του έχει επιλέξει το «77» στη φανέλα του. Για τους μη γνωρίζοντες, ο Σπανούλης φορούσε το «7». Σαν να λέμε: ο Ντόντσιτς είναι δύο φορές ο Σπανούλης. Γίνεται, λοιπόν, να μην είναι σπουδαίος παίκτης;
Κοιτώντας τον κόσμο από το 1,98 μ., υπερέχει έναντι πολλών πλέι μέικερ και γκαρντ. Αυτό του επιτρέπει να προσαρμόζει το στιλ του παιχνιδιού του ανάλογα με τις συνθήκες του κάθε αγώνα και του εκάστοτε αντιπάλου του. Τον βοηθάει σ’ αυτό το υψηλό μπασκετικό ΙQ του. Την περσινή χρονιά είχε σχεδόν δέκα (9,8) ασίστ ανά παιχνίδι και λίγο πάνω από εννέα ριμπάουντ (πάρα πολλά, δηλαδή, για «κοντός»). Μπορεί να παίζει ακόμη και με πλάτη στο καλάθι, κόντρα σε κοντύτερο παίκτη. Ένα ακόμη ξεχωριστό χαρακτηριστικό του είναι ότι δεν χαρακτηρίζεται ως παίκτης «έδρας». Υπάρχουν κάμποσοι παίκτες του ΝΒΑ που μακριά από το «σπίτι» τους εξαφανίζονται ή, έστω, χάνουν μεγάλο μέρος της δυναμικής τους. Ο Ντόντσιτς θα παίξει το ίδιο σε οποιοδήποτε γήπεδο. Άλλωστε, αν έχεις περάσει από τα «καμίνια» της Ευρώπης, τι να σου πουν τα γήπεδα του ΝΒΑ με το χλιαρό «defense, defense»;
Κακές κουβέντες
Και για όσους νομίζουν πως είναι το καλύτερο παιδί μέσα στο γήπεδο, οι καλά γνωρίζοντες έχουν να λένε πως κατά τη διάρκεια των αγώνων δεν έχει κανένα πρόβλημα να ακολουθήσει τους σκληρούς κανόνες του trash talking. Δεν διστάζει να «την πει» σε αντιπάλους του, να τους λοιδορήσει ή να παίξει με το μυαλό τους. Πριν από λίγους μήνες, κόντρα στους Μάτζικ, είχε έναν διαπληκτισμό με τους αδελφούς Βάγκνερ. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να εκστομίσει διάφορα «γαλλικά». Αν και στη συνέντευξη Τύπου παραδέχθηκε πως τα «γαλλικά» έγιναν… γερμανικά, για να τα εμπεδώσουν καλύτερα.
Αποχωρώντας από το Ντάλας, ο προπονητής της πρώην ομάδας του, Τζέισον Κιντ (επίσης δήλωσε ότι δεν είχε ιδέα για την ανταλλαγή), τον χαρακτήρισε «παγκόσμιο είδωλο», ενώ ο πρώην προπονητής των Μαβς, Έιβερι Τζόνσον, μιλώντας στο κανάλι CBS Sports πήγε ένα βήμα παραπέρα: «Ταλέντο σαν το δικό του δεν εμφανίζεται πολύ συχνά στη ζωή. Παίκτες όπως ο Ντιρκ Νοβίτσκι, ο Τιμ Ντάνκαν, ο Λούκα Ντόντσιτς, ο Τζέισον Τέιτουμ και ο Μάικλ Τζόρνταν δεν τους βλέπουμε πολύ συχνά στο μπάσκετ. Πιθανότατα θα είχα ασκήσει βέτο σ’ αυτή την ανταλλαγή, αλλά και πάλι δεν κάθομαι πια σε αυτή την καρέκλα για να έχει νόημα αυτό που λέω».
«Πιθανότατα θα είχα ασκήσει βέτο σ’ αυτή την ανταλλαγή, αλλά δεν κάθομαι πια σε αυτή την καρέκλα για να έχει νόημα αυτό που λέω». –Έιβερι Τζόνσον, πρώην προπονητής του Ντάλας
Το παιδί με τα ροδαλά μάγουλα, που κάποτε ήταν το κλασικό αγόρι της μαμάς (άλλη μία θυελλώδης σχέση της ζωής του, καθώς αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα παγόβουνο ανάμεσά τους), πλέον είναι άντρας και δίπλα στον αγέραστο Λεμπρόν Τζέιμς μπορεί να φορέσει ακόμη και το βαρύτιμο δαχτυλίδι του πρωταθλητή ή έστω να πάρει το στέμμα από τον «βασιλιά», ως ο επόμενος μεγάλος των Λέικερς τα χρόνια που θα έρθουν.
