2025 και μπαίνουμε σταδιακά σε ρυθμούς Eurovision. Από τις 38 χώρες που θα συμμετάσχουν στην 69η διοργάνωση που θα διεξαχθεί στη Βασιλεία (13-17/5), η Αλβανία και το Μαυροβούνιο έχουν επιλέξει ήδη τα τραγούδια και τις συμμετοχές τους. Οι υπόλοιπες χώρες, είτε ανακοινώνουν σταδιακά τους καλλιτέχνες που θα ταξιδέψουν στην Ελβετία με απευθείας ανάθεση, είτε κυκλοφορούν στο ίντερνετ τα τραγούδια που θα συμμετάσχουν στους εθνικούς τελικούς που διοργανώνονται από τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς τους.
Για τους Έλληνες Eurofans, η είδηση της ΕΡΤ για τη διεξαγωγή εθνικού τελικού για την Eurovision του 2025 ήχησε ευχάριστα, καθώς από το 2016 (σχεδόν εξαίρεση το 2017, όπου ναι μεν η ΕΡΤ επέλεξε την Demy, αλλά το κοινό επέλεξε το τραγούδι εκπροσώπησης) η δημόσια τηλεόραση ακολουθούσε την τακτική της απευθείας ανάθεσης.
Υπάρχουν φορές που ο συγκεκριμένος δρόμος φέρνει ένα επιτυχημένο πλασάρισμα στην τελική κατάταξη, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που το «στοίχημα» καταλήγει σε αποκλεισμό από τη βραδιά του τελικού, επειδή ο δημόσιος φορέας χάνεται κάπου στη μετάφραση για το τι σημαίνει Εurovision. Όσο για τον φετινό ελληνικό τελικό, ο οποίος θα διεξαχθεί στις 30 Ιανουαρίου στο Christmas Theater στο Γαλάτσι; Δεν γνωρίζουμε πολλά, αλλά τουλάχιστον γνωρίζουμε τα 12 τραγούδια από τα 187 τραγούδια που υποβλήθηκαν στην ΕΡΤ, τα οποία θα διεκδικήσουν το εισιτήριο για τη Βασιλεία.
Τραγούδια για όλα τα γούστα
Οι μπαλάντες είναι βασικό συστατικό της Eurovision και σπάνια λείπουν από την εξίσωση. Εδώ έχουμε το κλιμακωτό «Sirens» της BARBZ (Βαρβάρας Αργυρού), το δυναμικό «Unhurt me» της Ναυσικάς Γαβριλάκη και το σοφτ «Lost my way» του Andy Nicolas, το οποίο θυμίζει μια τυπική συνταγή σουηδικής μπαλάντας. Παρά τις καθαρές ερμηνευτικές τους δυνατότητες, οι προτάσεις τους δεν μένουν στο αυτί. Το ίδιο ισχύει και για το ροκ κομμάτι του Θάνου Λάμπρου, «Free Love», το οποίο, όσο και να μποντζοβίζει, δεν θα ξεχωρίσει στην τελική βραδιά.
Από την άλλη, το «High Road» των Georgina Kalais και John Vlaseros παραπέμπει σε σάουντρακ από ταινία του Τζέιμς Μπόντ, αλλά η εποχή της τζαζ στην Eurovision πέρασε – τουλάχιστον, μέχρι κάποιος καλλιτέχνης να βρει το κατάλληλο τρικ. Ενδιαφέρουσα πρόταση το «Elevator (Up and Down)» του RIKKI. Χαρούμενη ποπ, αλλά διαθέτει το ίδιο σύμπτωμα.
Ανάμεσα στα χορευτικά «Play it» της Xannova Xan (Κάλλη Γεωργέλλη, 6η θέση μαζί με τον Αλέξανδρο Χούντα στην Junior Eurovision το 2005) και Odyssey των Dynamiss, ρίχνουμε ψήφο εμπιστοσύνης στο δεύτερο, λόγω του ιδιαίτερου μιξαρίσματος της τέκνο με το εθνοπόπ. Συνήθως, τα bangers δεν έχουν καταλήγουν σε υψηλές θέσεις, αλλά αρέσουν στο κοινό. (Μην απορήσετε αν το ακούσετε στα κλαμπ αυτό το καλοκαίρι).
Ο πρώτος νικητής του The Voice Κώστας Αγέρης φέρνει τον ποντιακό ήχο μέσα από τη «Γη μου», ενώ ο «Παράδεισος» των Κωνσταντίνου Χριστοφόρου και Κώστα Καραφώτη κουβαλάει μια γιουροβιζιονική νοσταλγία ελληνικών και κυπριακών συμμετοχών από προηγούμενες δεκαετίες. Παρά τις όμορφες τους μελωδίες, εκτιμούμε πως θα κάνουν γκελ σε κοινό μεγαλύτερων ηλικιακών ομάδων που δεν βλέπουν Eurovision.
Για το τέλος αφήσαμε τα δύο τραγούδια που ξεχώρισαν αμέσως και ταιριάζουν πιο πολύ στο προφίλ του διαγωνισμού: «Vale» της Evangelia και «Αστερομάτα» της Klavdia. Από τη μία, το Vale, αποτέλεσμα ενός camp στιχουργών και συνθετών, παραπέμπει στο ZARI και Μαρίνα Σάττι με την εμβόλιμη πεντοζάλη στη γέφυρα και τη φράση «για πάμε λίγο» που ακούγεται ηχογραφημένα από πίσω, και τις εναλλαγές αγγλικού και ελληνικού στίχου. Δυστυχώς, αποδυναμώνεται λόγω των άνισων και απότομων εναλλαγών του Από την άλλη, η «Αστερομάτα» ανατριχιάζει από το πρώτο άκουσμα. Νοσταλγία με 00s vibes, ηλεκτρονικός ήχος από τους Arcade που ενισχύει τη φωνή της Klavdia και ελληνικός στίχος που εξελίσσει την εθνοποπ συνταγή της Eurovision.
Όλα όμως θα κριθούν το βράδυ του Ελληνικού Τελικού, όπου όλοι οι συμμετέχοντες και όλες οι συμμετέχουσες θα πρέπει να εκτελέσουν ζωντανά τα τραγούδια τους. Εκεί θα φανεί ποιος, ποια ή ποιοι έχουν το «πακέτο» για να ταξιδέψουν στη Βασιλεία.
