Το σπίτι μου είναι: Το διαμέρισμα στο οποίο κατοίκησε κάποτε η πρώτη γυναίκα που πέρασε ποτέ στην Καλών Τεχνών της Ελλάδας!
Το σπίτι μου δεν είναι: Ακατάστατο.
Το σημείο όπου χαλαρώνω: Ο καναπές δίπλα στη βιβλιοθήκη, όπου διαβάζω.
Το πιο χρήσιμο δωμάτιο στο σπίτι μου: Η κουζίνα φυσικά.
Από το σπίτι μου δεν λείπει ποτέ: Η μουσική και ο μεταμεσονύκτιος μεζές.
Μπορεί κανείς να καταλάβει ότι ζω εδώ από: Τα έργα στους τοίχους, τα μουσικά όργανα και τα βιβλία μαγειρικής της μητέρας μου.
Ανάμνηση στο σπίτι: Τα ρεμπέτικα συμπόσια με φίλους στην κουζίνα.
Home accessory: Τα φυτά.
Στιλ στον χώρο μου δίνει: Το χρώμα.
Αγαπημένο αντικείμενο: Οι δίδυμες πολυθρόνες της γιαγιάς και του παππού.
Η επόμενη αγορά μου: Χαλί για το σαλόνι, αλλά γενικά όχι άλλα έπιπλα.
Το έπιπλο που με χαρακτηρίζει: Το τραπέζι της κουζίνας, που το βρήκα στα σκουπίδια, το καθάρισα, το ζωγράφισα και καθόμαστε με φίλους τριγύρω του χρόνια τώρα. Θεωρώ το τραπέζι ένα από τα πιο σημαντικά έπιπλα στη ζωή ενός ανθρώπου.
«Το τραπέζι της κουζίνας το βρήκα στα σκουπίδια, το καθάρισα, το ζωγράφισα και καθόμαστε με φίλους τριγύρω του χρόνια τώρα».
Για να χαλαρώσω: Ακούω μουσική και διαβάζω, με τις γάτες κοντά μου.
Με φίλους στο σπίτι: Τρώμε και παίζουμε μουσική.
Καθημερινή ρουτίνα: Πρωινός καφές διαβάζοντας τη διεθνή ειδησεογραφία.
Μια τυπική Κυριακή: Για μένα δεν υπάρχει Κυριακή, όλες οι μέρες είναι ίδιες και πηγαίνω στο εργαστήριο βρέξει χιονίσει.
Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς: Τους φίλους, τον σύντροφό μου, την οικογένειά μου, την τέχνη, τη μουσική και –κυρίως– την αγαπημένη μου Ικαρία.
Φοράω πάντα: Άνετα παπούτσια και γυαλιά ηλίου.
Διακόσμηση: Μix and match.
Έργο τέχνης: Το αγαπημένο μου έργο στο σπίτι είναι του Κλαούντιο Κολτόρτι με τίτλο Uomo di Niente. Από τα αγαπημένα μου έργα όλων των εποχών.
Σύγχρονη τέχνη: Φτάνει πια με τα κόνσεπτ∙ θέλω συγκίνηση και να καταλαβαίνω ποιος είναι ο δημιουργός χωρίς πολύ μπλα μπλα.
Καλλιτεχνικό ρεύμα: Σουρεαλισμός.
Έμπνευση: Οι άνθρωποι, η μουσική, η ιστορία και η φύση.
Βιβλίο: Το πιο πρόσφατο είχε τρομερό ενδιαφέρον. Είναι Το μπουρδέλο (εκδ. Νεφέλη) του Ηλία Πετρόπουλου.
Ταινία: Από ελληνικές, Οι βοσκοί της συμφοράς του Νίκου Παπατάκη και Μανία του Γιώργου Πανουσόπουλου. Από ξένες, Pulp Fiction του Ταραντίνο, Σιωπηλός μάρτυς του Χίτσκοκ και Biutiful του Ινιαρίτου.
Αγαπημένος προορισμός: Παντοτινά ο τόπος της καταγωγής μου, η Ικαρία.
Γειτονιά: Εξάρχεια, Κυψέλη, Λόουερ Ιστ Σάιντ στη Νέα Υόρκη.
Στα άμεσα σχέδιά μου: Να εξασκήσω τα ιταλικά μου, να κάνω μαθήματα μουσικής, να ζωγραφίσω την επόμενη σειρά έργων.
Ανεκπλήρωτο όνειρο: Να πάω στη Βραζιλία και να χορεύω σάμπα με τη φίλη μου την Κωνσταντίνα. Να έχω ένα καΐκι και να σαλπάρω στο Αιγαίο με τους φίλους.
Εκπληρωμένο όνειρο: Ζω από τη δουλειά μου, έχω αγάπη και καλούς φίλους στη ζωή μου.
