Δεν ακούν τις σειρήνες, δεν είναι σε θέση να περπατήσουν ως το καταφύγιο, δεν μπορούν να εγκαταλείψουν τον άνθρωπο που φροντίζουν. Οι άνθρωποι με αναπηρίες, αλλά και οι φροντιστές τους είναι οι πλέον ευάλωτοι άμαχοι, που έχουν εγκλωβιστεί στην εμπόλεμη Ουκρανία. Στην αρχή του πολέμου ο πληθυσμός των ΑμεΑ υπολογιζόταν σε 2.700.000 άτομα, εκ των οποίων τα 30.000 ζούσαν σε ιδρύματα. Στον αριθμό αυτόν σήμερα προστίθενται χιλιάδες τραυματίες, θύματα των συγκρούσεων. Οι κρατικοί υποστηρικτικοί μηχανισμοί, απουσία πόρων αλλά και προσωπικού, έχουν συν τω χρόνω διαλυθεί και οι έχοντες ανάγκη έχουν βρεθεί μετέωροι.
Η βραβευμένη φωτογράφος Τζούλια Κοτσέτοβα αποτυπώνει με τον φακό της άγνωστες ιστορίες, υπενθυμίζοντάς μας το ανθρώπινο κόστος του πολέμου, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Ατόμων με Αναπηρία. Η ActionAid, σε συνεργασία με τοπικούς οργανισμούς, έχει αναλάβει δράση, δημιουργώντας επιτροπές προστασίας σε περιοχές της πρώτης γραμμής, όπως η πόλη Τσερνίχιφ, το Σούμι και το Χάρκοβο. Αυτές οι επιτροπές, που συχνά διοικούνται από ανθρώπους με αναπηρία, παρέχουν ασφαλείς χώρους, υποστηρικτικές υπηρεσίες και υπεράσπιση των μοναδικών αναγκών τους κατά τη διάρκεια του πολέμου.
«Οι τελευταίες χίλιες μέρες ήταν οδυνηρές, ειδικά για ανθρώπους με αναπηρίες, που αντιμετωπίζουν εμπόδια ακόμα και σε κανονικές συνθήκες. Η δουλειά μας αφορά την ανασυγκρότηση των δομών υποστήριξης που κατέστρεψε ο πόλεμος, αλλά η αληθινή προστασία θα έρθει μόνο με το τέλος της σύγκρουσης» λέει η Ναταλία Ρούντικα, Υπεύθυνη Προστασίας στην έκτακτη ανθρωπιστική παρέμβαση της ActionAid στην Ουκρανία.
Όσο για την πραγματικότητα που βιώνουν οι ανάπηροι της Ουκρανίας; Οι φωτογραφίες της Κοτσέτοβα αλλά και τα όσα δηλώνουν οι ίδιοι περιγράψουν με τα πιο αδρά χρώματα το πώς ο πόλεμος στερεί στη ζωή ακόμα και την πιο απλή χαρά, ακόμα και την ελάχιστη θαλπωρή.
