Ξαπλωμένοι στην παραλία, με ένα κινητό στο χέρι που παίζει μουσική, φτιάχνουμε
το top 5 του Αυγούστου. Όχι, δεν μιλάμε για τραγούδια που κυκλοφόρησαν πρόσφατα (η περίοδος είναι νεκρή), αλλά για αγαπημένα κομμάτια που αναφέρονται στον τελευταίο μήνα του καλοκαιριού. Το πρώτο που έρχεται στον νου είναι ο Αύγουστος του Παπάζογλου.
Ο ίδιος το έγραψε εμπνεόμενος από μια πολύ όμορφη γυναίκα, την οποία γνώρισε στο Πήλιο, σε μια περίοδο που η σύζυγός του και η νεογέννητη κόρη τους έλειπαν ταξίδι στην Αμερική. «Φοβήθηκα τόσο πολύ, φοβήθηκα να ερωτευτώ», θα θυμόταν χρόνια μετά. «Επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη τρέχοντας, κλείστηκα στο σπίτι και έγραψα τον Αύγουστο». Συγκινητικό είναι και ένα λαϊκό του Μητροπάνου, με τίτλο Τον Αύγουστο που μου χρωστάς. Στα δυόμισι λεπτά του, συντελείται ένα καλοκαιρινό δράμα τσέπης, καθόλου φωνακλάδικο, καθόλου πομπώδες.
Σε κάτι πιο μοντέρνο, το August της Τέιλορ Σουίφτ είναι μια ιδανική πρόταση για 12χρονα κορίτσια που αντί να απολαμβάνουν παγωτά, ζουν το ερωτικό τους δράμα. Όλοι από κάπου ξεκινάμε. Σε αυτή την ώριμη ηλικία, προσωπικά συγκινούμαι περισσότερο με το The first day in August, της σπουδαίας Κάρολ Κινγκ. Τρυφερή μπαλάντα εξιδανικευμένου έρωτα, βασισμένη στο πιάνο. Το ανακάλυψα πρόσφατα, για τις ανάγκες αυτού του κειμένου.
Τέλος, ένα τραγούδι συνδεδεμένο στο μυαλό μου με τις ήσυχες, μοναχικές νύχτες του Αυγούστου είναι το Nightswimming των R.E.M., κυρίως λόγω του στίχου «September’s coming soon». Είναι ένα τραγούδι αναπόλησης, γεμάτο εικόνες. Η ιστορία μιας ανέμελης παρέας νέων ανθρώπων που κάποτε βουτούσαν στη θάλασσα γυμνοί και στην πορεία άλλαξαν, κλείστηκαν, μεγάλωσαν, βούλιαξαν στη ρουτίνα της καθημερινότητας.
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠ
ΣΤΟ ΠΙΚΑΠCounting Crows – August and everything after (1993)
Σε περίπτωση που αναρωτιόσασταν, οι Counting Crows υπάρχουν ακόμη. Τίποτα, βέβαια, δεν πλησιάζει την κορυφή που πάτησαν με το Mr. Jones, τη μεγάλη επιτυχία από το ντεμπούτο άλμπουμ τους, το οποίο μνημονεύεται εδώ λόγω τίτλου. Αθώο, παλιομοδίτικο ροκ, που αν σε βρει στην εφηβεία, δεν το ξεπερνάς ποτέ.
