Κορίτσια στον Ρήνο. Απλώνουν το αντηλιακό που λαμπυρίζει στο σώμα τους και τις πετσέτες τους πάνω στα τσιμέντα, σχεδόν κάτω από τη γέφυρα. Αγόρια στον Ρήνο. Κάνουν μακροβούτι και ξεπροβάλλουν λίγα μέτρα μακριά από το σημείο όπου βούτηξαν. Ορμητικά νερά. Ένα άσπρο, μαλλιαρό κουτσούνι ανησυχεί, γαβγίζει και βουτάει. Κουνάει χέρια πόδια, βγαίνει λαχανιάζοντας στα σκαλιά της προκυμαίας. Τινάζει τις τρίχες του και βρέχει τους υπόλοιπους που πίνουν τις δωρεάν μπίρες που μοιράζονταν για ώρες στον σιδηροδρομικό σταθμό. Πολύ βολικό να φοράς σήμερα άσπρη κάλτσα και παντόφλα. Νιώθω άβολα για τα σπορτέξ μου.
Τρένο της γραμμής για Στρασβούργο. Αποβάθρα 31. Δρομολόγια, κάθε μισή ώρα. Ποιες είναι οι πιθανότητες να βρεθεί εκείνη η κατηγορία Ελλήνων που έρχεται τελευταία στιγμή σε ένα τρένο χωρίς αριθμημένες θέσεις και γκρινιάζει που δεν βρίσκει να καθίσει; Οι Έλληνες θα εκφράσουν δυνατά τις κουτοπόνηρες τακτικές τους και θα προσπαθήσουν να πάρουν τη θέση ενός άλλου επιβάτη. Κι αν κάποιο άτομο με χαρακτηριστικά προσώπου που ταιριάζουν σε χώρα της Ασίας εμποδίζει τον διάδρομο, θα ξεστομίσει κι ένα: «άντε κι αυτός ο Κινέζος, δεν παίρνει τον κ**ο του, δεν μπορούμε να περάσουμε». Στο μεταξύ, μπορεί και να παραπονεθεί για την έλλειψη Wi-Fi και πριζών, μιας και έχουν κακομάθει από τη φημισμένη ποιότητα των ελληνικών σιδηροδρόμων. Βλέπω τις πιθανότητες μπροστά μου κι έχουν την ηλικία εικοσάχρονων, κακομαθημένων παιδιών.
Λεωφόρος Κλεμανσό. Σήμερα γάμος γίνεται, μέσα σ’ ωραίο πάρκινγκ. Ένα χαλί καταλήγει σε ένα μωσαϊκό με λουλούδια και ένα ξύλινο τέμπλο που χωρίζει το αυτοσχέδιο μυστήριο από τη λιγοστή κίνηση. Τρία περιπολικά μάρκας Πεζό (πιο Γαλλία, πεθαίνεις!) θα φτάσουν στο σημείο. Φαίνεται πως τους κάλεσε εκείνος ο κύριος που δεν μπορούσε να μετακινήσει το όχημά του με αριθμό SR-764-PT. Άρχισαν τα όργανα, όλοι σηκώθηκαν από τη θέση τους. Θα τους πάρει λίγη ώρα μέχρι να μάθουν πως 428 χιλιόμετρα νότια, στο Ανεσί, ένας άντρας, φορώντας τουρμπάνι, μαχαίρωσε παιδιά σε παιδική χαρά· μετά θα παρακολουθήσουν τις ενημερωτικές εκπομπές που θα αναλύουν δηλώσεις πολιτικών ενάντια στη μεταναστευτική πολιτική της Γαλλίας.
Ήμασταν οι δυο μας στο αστικό. Εκμεταλλεύτηκε την ύπαρξη των ακουστικών στ’ αυτιά μου και έβαλε τη μουσική του δυνατά. Γαλλικά chansons. Χτυπούσε ρυθμικά το χέρι στην πόρτα του. Μόλις περνούσε έξω από τα μπαρ της οδού Φινκβιλέρ, της πλατείας Οστερλίτς και τις μαούνες του ποταμού Ιλ έκοβε λίγη ταχύτητα. Στα στενά γύρω από τα μπαρ, δύο άντρες μιλούν σε τόσο κοντινή απόσταση, που έτοιμοι είναι να πλακωθούν. Οι φίλοι φροντίζουν τους μεθυσμένους κολλητούς έξω από τις βιτρίνες της γκαλερί Λαφαγιέτ, χαϊδεύουν τα μαλλιά τους. Παρέες ξαπλώνουν στην είσοδο του Καθεδρικού. Το γέλιο τους καταπίνει τη νύχτα και της δίνει ζωή. Βάζω τα χέρια μου στον σβέρκο, το σώμα κάτω στο έδαφος. Το κεφάλι που καίει, σβήνει. Οι φωνές που τσιρίζουν μέσα του, το βουλώνουν, κι ένας φούρνος δίπλα ψήνει τις μπαγκέτες της Κυριακής. Λευκό αλεύρι και ζάχαρη. Οικουμενική αμβροσία.
