Δεν είναι στο Σύνταγμα και στην Ομόνοια αυτά τα σουβλατζίδικα. Είναι σε εκτός κέντρου γειτονιές, μακριά από τις πιο γνωστές πιάτσες, σε πλατείες, σε γωνιές, χωμένα ανάμεσα σε εισόδους πολυκατοικιών, γραφεία και μαγαζιά.
Η φήμη τους δεν περιορίζεται στους ντόπιους, κι αν κάποιος δεν τα έχει δοκιμάσει αξίζει να τα βάλει στο ραντάρ του.
Φτιάχνουν σουβλάκια που τυλίγονται σε πίτες από μικρά εργαστήρια, γύρο μαστόρικο, ζουμερό, με λαχταριστές κριτσανιστές ακρούλες, μπιφτέκια πλασμένα με φροντίδα, μυστικές κόκκινες σάλτσες που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά. Και έχουν πολλές ιστορίες να πουν.
Τώρα που όλοι σιγά σιγά γυρίσαμε από τις διακοπές και θέλουμε αφορμές να ξεπορτίσουμε χωρίς να βγούμε εκτός μπάτζετ, μια γύρα για –καλό– σουβλάκι δεν είναι καθόλου κακή ιδέα. Ιδού δέκα αφορμές για τουρνέ.
