Στις ανοιχτωσιές της πόλης, με θέα τα πάνω κάτω των περαστικών και σάουντρακ τις κουβέντες των διπλανών, τρώμε, πίνουμε και γιορτάζουμε το καλοκαίρι. Η αθηναϊκή εκδοχή του φαγητού al fresco έχει ζωηρούς πεζόδρομους με ουζερί, κλασικούς και μοντέρνους καφενέδες, μοδάτα wine bar, εστιατόρια που μαγειρεύουν με καλοδιαλεγμένα εποχικά υλικά και φαντασία, παϊδακοταβέρνες-εγγύηση και όχι μόνο. Σε τραπέζια κάτω από πλατάνια, δίπλα σε φουντωτά παρτέρια, απέναντι από γκραφίτι, ανάμεσα σε τουρίστες που βολτάρουν και πιτσιρίκια που κυνηγιούνται, παραγγέλνουμε πατάτες με στάκα, κλασικά λαδερά και μπιφτεκάκια, πίτσες ελαφρά καψαλισμένες από τον ξυλόφουρνο, και νέας κοπής χωριάτικες και γεμιστά, και χαιρόμαστε μια αστική ανεμελιά που παίρνει πολλούς δρόμους.
Αrmando: για πίτσα που σκοράρει
 |
 |
Στον πεζόδρομο της Σαλαμίνος που τελευταία έχει πάρει τα πάνω του αράζουμε για περιποιημένη πίτσα της νεο-ναπολιτάνικης σχολής, με την υπογραφή της Ελένης Σαράντη (σεφ και του διπλανού ιταλικού Osteria Mamma). Το νόστιμο ζυμάρι της ωριμάζει για 72 ώρες και ψήνεται σε ξυλόφουρνο. Οι φαν των κλασικών γεύσεων θα εκτιμήσουν τη Margarita και τη σκορδάτη Marinara. Ανάμεσα στις πιο δημιουργικές επιλογές, η spianata με σαλάμι, φρέσκο κρεμμύδι, κολοκυθάκι πίκλα, kimchi, λάδι και σκόρδο και η πίτσα με taleggio, μανιτάρια, τρούφα, ρόκα και σχοινόπρασο. Γ.Π.
Διεύθυνση: Σαλαμίνος 43, Κεραμεικός
Κλείσε εδώ τοUberTaxiσου¡Topa!: από την Κρήτη στην Ισπανία
 |
 |
«Στην υγειά μας!» σημαίνει στα βασκικά το ¡Topa!, που δοκιμάζει ένα απρόσμενο και κεφάτο ταίριασμα: το κρητικό καφενείο έρχεται κοντά με το ισπανικό tapas bar, με κρασιά, αποστάγματα και τσιμπολόγημα. Ο κορυφαίος σομελιέ Άρης Σκλαβενίτης και ο Δάνης Αγαπητός από την ομάδα του Oinoscent μαζί με τον σεφ Γιάννη Τσικουδάκη έχουν στήσει στον κυψελιώτικο πεζόδρομο ένα μαγαζί ό,τι πρέπει για χαλαρές εξόδους με την παρέα. Στη μέση του τραπεζιού μπαίνουν μικρά πιάτα με καθαρές γεύσεις και ποιοτικές πρώτες ύλες – από κροκέτες, τορτίγιες, ρεβύθια με μύδια και ψητές πιπεριές padron μέχρι πατάτες με στάκα, χοχλιοί με βλίτα και κολοκυθάκια ή αρνί τσιγαριαστό. Στα ποτήρια: βερμούτ, καλοδιαλεγμένες ρακές, τσίπουρα, ούζα και κρασιά από τον εγχώριο και τον ισπανικό αμπελώνα. Γ.Π.
Ντύλαν: φροντισμένο φαγητό με εποχικά υλικά
 |
 |
Θα καταλάβεις ότι έφτασες στο Ντύλαν όταν –αφού προσπεράσεις ένα ψιλικατζίδικο, ένα βιβλιοπωλείο, μια πακιστανική ψησταριά, ένα κομμωτήριο, ένα καφέ, ένα ψαράδικο και παραμερίσεις για να περάσουν πιτσιρίκια που κυνηγιούνται– δεις ένα μικρό μαγαζί, όμορφο, απλό, με λευκό, απαλό φως. Το μαγαζί βρίσκεται στον πεζόδρομο της Αγίας Ζώνης στην Κυψέλη· εκεί βγάζουν τα τραπέζια τους. Ο Βαγγέλης Βέης, ο σεφ και ιδιοκτήτης του Ντύλαν, έχει δημιουργήσει ένα μενού που βασίζεται στα εποχικά υλικά και σκοπός του είναι να φτιάξει νόστιμο ελληνικό φαγητό. Το μενού είναι στημένο στη φιλοσοφία του μοιράσματος: έξι μικρά πιάτα συν το ψωμί και το γλυκό. Είναι δομημένα έτσι ώστε να συμπληρώνουν το ένα το άλλο και να προσφέρουν μια ολοκληρωμένη γευστική εμπειρία. Αυτόν τον καιρό ξεχωρίζουμε το ημίπαστο μυλοκόπι με σάλτσα θαλασσινών, κουκουνάρι και πιπεριά τσίλι και τον κόκορα «φρικασέ», με άγρια χόρτα και κολοκύθια περασμένα από τα κάρβουνα και άψογα φτιαγμένο αυγολέμονο. Μ.Π.
Δεξαμενή: μεζέδες και μετά θερινό
Ένα από τα πιο παλιά καφενεία της Αθήνας, στον πεζόδρομο δίπλα στην πανέμορφη πλατεία Δεξαμενής, που παραμένει ζωντανό από το 1905 (με μια σύντομη παύση τεσσάρων χρόνων). Στον ίδιο χώρο, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης έκανε τις δικές του στάσεις, και η φωτογραφία του στον τοίχο του μαγαζιού το αποδεικνύει. Το μαγαζί, με τα τραπεζάκια έξω που γεμίζουν καθημερινά —απαιτεί υπομονή πολλές φορές η αναμονή φτάνει μέχρι και μία ώρα. Στη Δεξαμενή, πάμε για κρύες μπίρες, τσίπουρο και κρασί σε φιάλη, ενώ οι μεζέδες είναι το δυνατό χαρτί: ψητό χαλούμι, κρητικός ντάκος, πατάτες με αυγά και μπιφτεκάκια που λιώνουν στο στόμα. Και σαν επίλογος, ο σιμιγδαλένιος χαλβάς με παγωτό και ο σοκολατένιος κορμός – το πιο αγαπημένο μπισκοτογλυκό του καλοκαιριού. Για το τέλος της μέρας, το θερινό σινεμά δίπλα στη Δεξαμενή είναι πάντα η ιδανική επιλογή. Μ.Π.
Tsiftis: σύγχρονη ελληνική κουζίνα και αύρα γειτονιάς
 |
 |
Ο δείκτης χαλαρότητας είναι στα ψηλά στον πεζόδρομο όπου ο Tsiftis στήνει τραπέζια και καρέκλες με χρωματιστά κορδόνια που θυμίζουν (αν και σε πιο μοντέρνα βερσιόν) αυτές που είχαν παλιά τα σινεμά. Και ωραία, φιλική ατμόσφαιρα έχει, δίπλα στα πλατάνια, κάτω από τα αναμμένα λαμπιόνια, και μια λίστα κρασιών με κάτι για όλους, και μαγειρέματα σύγχρονα και εποχικά· τα ψάχνει αρκετά τα υλικά του. Αυτές τις μέρες ο Σήφης Μανουσέλης και ο Μπάμπης Καζάνας προτείνουν αμπελοφάσουλα με σκορδάτη κρέμα από κάσιους, βερίκοκα, βασιλικό και δυόσμο, γεμιστές πιπεριές Φλωρίνης με καπνιστή σάλτσα ντομάτας και κρέμα ανθότυρου, μια ντοματόπιτα ανοιχτή, σαν τάρτα, με ανεβατό από τα Γρεβενά και καππαρόφυλλα, φαγκρί με ντοματένια σάλτσα και μπριάμ κι ένα κοντοσούβλι μαύρου χοίρου που το σερβίρουν με αγιορείτικη μελιτζανοσαλάτα – το κρέας το κόβουν πολύ λεπτό, σχεδόν σαν γύρο, για να μαρινάρεται καλύτερα. Α.Σ.
Πελεκάνος: ταξίδι στην Τήνο
Σε έναν σχεδόν κρυμμένο πεζόδρομο στον Κεραμεικό βρίσκουμε το ουζερί Πελεκάνος. Ένα μαγαζί λιτό και όμορφο, απλά διακοσμημένο, με το λευκό και το γαλάζιο να επικρατούν, λίγα κάδρα στους τοίχους με θαλασσινά θέματα, ξύλινες καρέκλες καφενείου και τραπεζάκια στρωμένα με χαρτί του ιχθυοπωλείου. Η φρέσκια πρώτη ύλη ήταν από την αρχή το ζητούμενο. Φέρνουν ψάρια και θαλασσινά από την Τήνο –ο ιδιοκτήτης έχει καταγωγή από εκεί– και τα ετοιμάζουν χωρίς πολλές παρεμβάσεις. Η ταραμοσαλάτα από λευκό ταραμά με το αλάτι γαύρου είναι πολύ νόστιμη και την απολαμβάνουμε διπλά, κάνοντας βούτες με ψωμί από το Τρομερό Παιδί στα Ιλίσια, και είναι αρκετοί ακόμη οι μεζέδες για να απολαύσετε ούζο ή τσίπουρο με καλή παρέα. Μ.Π.
Για παϊδάκια στο Στέκι του Ηλία
 |
 |
Εγγύηση για λεπτοκομμένο και ζουμερό παϊδάκι στο κέντρο το Στέκι του Ηλία. Στον ατμοσφαιρικό πεζόδρομο, παράλληλα με τις γραμμές του τρένου, πιάνουμε θέση και δεν παιδευόμαστε καθόλου με την παραγγελία. Λίγα και καλά, όπως πατάτες κομμένες στο χέρι, τραγανά κολοκυθάκια, χόρτα και άλλα κλασικά ταβερνίσια, συνοδεύουν το… κυρίως θέμα, τα αρνίσια παϊδάκια. Στο τέλος καρπουζάκι για επιδόρπιο. Γ.Π.
Τα signature παραδοσιακά του Ateno
 |
 |
 |
 |
Δεν νοείται καλοκαίρι χωρίς χωριάτικη, γεμιστά και μουσακά. Ο Νίκος Καραθάνος το ξέρει. Οπότε τα περνάει από το δικό του φίλτρο: τα ξεμοντάρει και τα ξαναμοντάρει. Όλα τα υλικά της χωριάτικης κρύβονται μέσα σε μια κατακόκκινη, ζουμερή ντομάτα και ξεπηδούν μόλις την κόψεις. Τα γεμιστά γίνονται μια αλμυρή τούρτα, καλυμμένη με ένα τζελ σούπερ ντοματένιο αντί για γλάσο, στολισμένη με πιπεριές του μπακάλη και ροζέτες από γιαούρτι, που έχει τριγύρω κρέμα φέτας. Ο μουσακάς έχει μελιτζάνες ρολάκια, νόστιμο, σαλτσάτο κιμά αρωματισμένο με κανελογαρίφαλα, τραγανά πατατάκια και μπόλικη ρευστή μπεσαμέλ. Είναι νόστιμη η σύγχρονη ελληνική κουζίνα του, προσιτή και απρόσμενη μαζί – και έξτρα γενναιόδωρη. Αν πιάσετε ένα από τα τραπέζια στην πολυπερπατημένη Αιόλου, πάρτε και την καινούργια σαλάτα με κολοκυθάκια και γκασπάτσο από πεπόνι που ο σεφ συνοδεύει με κολοκυθοανθούς γεμιστούς με τυρί. Kαι μην παραλείψετε να ξεφυλλίσετε τη λίστα κρασιών που επιμελείται ο Γιάννης Καρακάσης η οποία εστιάζει στις ελληνικές αυτόχθονες ποικιλίες, κρύβει πολλά ωραία. Α.Σ.
Βλάσσης: γεμιστά ή φρυγαδέλι;
Ωραία είναι και το καλοκαίρι η ψηλοτάβανη, δροσάτη σάλα του Βλάσση με τα λευκοστρωμένα τραπέζια και τις αφίσες τέχνης που καλύπτουν τους τοίχους. Εκείνες τις φορές πάλι που προτιμάμε τα λαδερά μας (από τα χιτ του κλασικού, αστικού μαγειρείου) al fresco, τα τραπέζια που απλώνονται στον πεζόδρομο είναι εξίσου καλή επιλογή. Γεμιστά μελωμένα και μπριάμ, φασολάκια, ιμάμ αλλά και σοφρίτο, έμπειρο φρυγαδέλι, παστιτσάδα και φίνος, τρεμουλιαστός μουσακάς, μερικά μόνο από τα φαγητά που παραγγέλνουμε ξανά και ξανά. Γ.Π.
Στο Wine is Fine για κρασιά και χάζι
 |
 |
Στο ελληνογαλλικό wine bar της οδού Βύσσης τα φυσικά κρασιά και το χάζι στον πεζόδρομο ανοίγουν την όρεξη. Το μενού που επιμελείται ο Έλληνας της παρέας, Σταύρος Χρυσαφίδης, και το οποίο αλλάζει συχνά, έχει πιάτα με παριζιάνικο αέρα: ζεστή μπαγκέτα από το Τρομερό Παιδί με βούτυρο, saucisson, καλοφτιαγμένο μοσχαρίσιο ταρτάρ ή, καμιά φορά, bavette με σος entrecôte και τσιπς πατάτας. Άλλες φορές πάλι θα πετύχουμε ωμά κολοκυθάκια με στρατσιατέλα και αλμύρα, καπονάτα ή λαχταριστή μακαρονάδα με αυγοτάραχο που εξαφανίζεται στο πι και φι από το πιάτο. Γ.Π.
Proveleggios: ραντεβού στην Παραμυθιάς για φαγητό και κοκτέιλ
 |
 |
Τώρα το καλοκαίρi όσα προτείνει ο σεφ Αλέξανδρος Καρακατσάνης τα δοκιμάζεις με φόντο την πολύχρωμη γεωμετρική πρόσοψη του κτιρίου του Αριστομένη Προβελλέγιου που έδωσε στο εστιατόριο το όνομά του, τα δέντρα, τις παλιές αυλόπορτες και τα παραθυρόφυλλα της οδού Παραμυθίας. Cool ο πεζόδρομος, που πλέκει το άλλοτε και το τώρα, cool και το μενού: ο σεφ παίζει με παραδοσιακά και πιο σύγχρονα στοιχεία, αναμειγνύοντας με το δικό του στιλ γεύσεις της Ελλάδας και του κόσμου. Τι τρώμε αυτή την εποχή; Ένα πρωτότυπο ταρτάρ, σαν κανόλι, με άρωμα γεμιστών αλλά και γαρίδες Κοιλάδος μαριναρισμένες με ΜΕΤΑΧΑ και εσπεριδοειδή, τοπιναμπούρ αλά πολίτα με νεραντοζοσαλάτα με λεπτοκομμένο κουμκουάτ και τηγανητή αγκινάρα τουρσί, ένα νόστιμο κουνέλι με άγριο ρύζι, σάλτσα γκαστρίκ και μαρουβά… Και δεν ξεχνάμε και τα εξαιρετικά κοκτέιλ της Πόπης Σεβαστού. Α.Σ.
