Με τη μυρωδιά τους μας κερδίζουν πριν καν φτάσουν στο πιάτο. Το τσιτσίρισμα στο λάδι, το ζυμάρι που χρυσίζει, η πρώτη μπουκιά που καίει – οι τηγανητές πίτες και τα τηγανητά πιτάκια, που φτιάχνονται σε όλη την Ελλάδα σε αμέτρητες παραλλαγές, σκέτα ή γεμιστά, τραγανά ή μαλακά, τρίγωνα, σε σχήμα μισοφέγγαρου ή στριφτά, είναι πολύ νόστιμα. Στην Κρήτη γεμίζουν το ζυμάρι με μυζήθρα, τυρομάλαμα, διάφορα χόρτα ή μυρωδάτο μάραθο. Στη Λέσβο κάνουν γκιοζλεμέδες με μείγμα τυριών και φρέσκο δυόσμο. Στην Αμοργό τυρόπιτες που μοσχοβολούν κανέλα, κι ας είναι αλμυρές. Κάποιες από τις εκδοχές που έχουμε εδώ μπορούν να φτιαχτούν με όσα υπάρχουν στο ψυγείο και άλλες θέλουν ένα πλανάρισμα ως προς τα υλικά, όλες όμως, είτε έχουν ζύμη ψωμένια, αφράτη και τραγανή είτε λεπτό φύλλο, είτε κρύβουν φέτα είτε σπανάκι είτε παστουρμά, έχουν κάτι κοινό: τηγανίζονται στα γρήγορα και τρώγονται ακόμα γρηγορότερα. Αν μάλιστα έχουμε τα πιτάκια έτοιμα, στο ψυγείο, τα ρίχνουμε στο καυτό λάδι και έχουμε ένα κέρασμα αστραπή.
Δείτε εδώ τις συνταγές:
Πηγή: Γαστρονόμος
