Είναι κλασικές απαντήσεις στο «τι πεθύμησες να φας;». Σε ένα μοσχάρι λεμονάτο, σε ένα σιγομαγειρεμένο κοκκινιστό με ρύζι ή τηγανητές πατάτες, σε ένα μελωμένο γιουβέτσι με κρεατάκι λουκούμι κανείς δεν λέει όχι. Είναι φαγητά-σταθερές. Όσα καινούργια, όσα διαφορετικά πράγματα και να πλουτίσουν τη γευστική μας γκάμα –η γεύση εξελίσσεται μαζί με τον άνθρωπο– προσθέτοντας στο μαγειρικό μας ρεπερτόριο νέα δεδομένα και συνήθειες, αυτά τα κλασικά, τα δοκιμασμένα και ξαναδοκιμασμένα φαγητά, που είναι εκεί από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας, είναι πάντα καλοδεχούμενα. Δεν τα πειράζει ο χρόνος. Κάθε σπίτι, κάθε μάγειρας ή μαγείρισσα μπορεί να προσθαφαιρεί μπαχαρικά ή μυρωδικά, να αλλάζει λίγο τις δοσολογίες, να τα προσαρμόσει λίγο στα γούστα του. Αλλά μια κουταλιά βραστό, θερμαντικό και χορταστικό, μια μπουκιά φρέσκο ψωμί που βουτάει στην πυκνόρρευστη σάλτσα και ποτίζει νοστιμιά μας επαναφορτίζουν κάθε φορά. Έχει μια ιδιαίτερη δύναμη η κουζίνα που μας μεγάλωσε.
 |
 |
Μια τέτοια δεκάδα φαγητών με πρωταγωνιστή το μοσχάρι έχουμε εδώ, που μπορούν να φτιαχτούν με τα κομμάτια «της κατσαρόλας» που προτιμάμε: ελιά, σπάλα, κιλότο, κότσι, ποντίκι, ουρά, μάγουλα, που μελώνουν ωραία με το μαγείρεμα… Ένα μαστόρικο λεμονάτο, ό,τι πρέπει τώρα που τα λεμόνια είναι στα πιο μυρωδάτα και στα πιο σπιρτόζικά τους, φρικασέ με χόρτα της εποχής και διάφορα μυρωδικά, κλασικό, παλιομοδίτικο ροζμπίφ με μακαρόνια, το κρέας του οποίου ο καραβομάγειρας που μας έδωσε τη συνταγή νοστιμεύει με ένα σωρό κόλπα. Επίσης, χειμωνιάτικο κυδωνάτο σε μια εκδοχή από τη Σμύρνη, κορφιάτικο σοφρίτο, που το φτιάχνουν σε πολλά σπίτια εκτός του νησιού, νουά, που έχει σερβιριστεί σε αμέτρητες ελληνικές τραπεζαρίες, επίσης αμέτρητες Κυριακές, με το ρύζι ή τις πατάτες περιχυμένα με τη σάλτσα του κρέατος. Όλα αυτά είναι υφασμένα στο υφάδι του δικού μας κόμφορτ φουντ. Χιλιομαγειρεμένα, αγαπημένα, δίνουν ζεστασιά και τρυφεράδα στο τραπέζι.
Δείτε εδώ δέκα κλασικές ελληνικές συνταγές με μοσχάρι
