Καθισμένοι μπροστά από το αναμμένο τζάκι της ταβέρνας Δόλοπες στην Καρίτσα, στα Θεσσαλικά Άγραφα, με τη σεφ του Γαστρονόμου Νένα Ισμυρνόγλου, τρώμε τραγανές τσιγαρίδες, τον εκλεκτότερο, ίσως, μεζέ του χοιρινού και κέρασμα περιωπής.
Η Καρίτσα είναι ένα από τα ορεινότερα χωριά της χώρας, χτισμένο σχεδόν στα 1.200 μέτρα, χαμένο ανάμεσα στα αγραφιώτικα ελατοδάση. Είναι αρχές Δεκέμβρη, το κρύο είναι ακόμη υποφερτό, αλλά η κορυφή του Μπορλέρου στα δεξιά μας, που υψώνεται πάνω από τα 2.000 μέτρα, είναι χαμένη μέσα στην αντάρα. Τα μολυβένια σύννεφα κατρακυλούν στις πλαγιές φορτωμένα βροχή και σκοτεινιάζει μέσα σε δευτερόλεπτα, κι ας είναι καταμεσήμερο.
Μπροστά από τη φωτιά όμως, ούτε η βροχή ούτε το κρύο και η αντάρα μετράνε, μόνο το τσίπουρο, οι τραγανιστές τσιγαρίδες, ο καυτός τραχανάς με την τσουχτερή φέτα και το χειροποίητο λουκάνικο που φτιάχνει η Ελένη Στεργίου μαζί με τη συγγένισσά της Βάσω Σιαπέρα, οι γυναίκες που κρατούν την ταβέρνα και τις γαστρονομικές παραδόσεις του τόπου τους.
Διαβάστε αναλυτικά στον Γαστρονόμο
